11359
yaklaşık 20 senedir izliyorum. hiç bu kadar garip görmedim bu takımı bu sene gördüğüm kadar.
ciddi ciddi güven vermiyor. en boktan sezonunda, en boktan kadrosuyla bile "umut" beslemiştim. şimdi de futboldan o kadar soğuttular ki malum kişiler, takımıma bile nazlanır oldum.
küsemiyorum orası ayrı... yine gidip koynuna sokuluveriyorum.
o değil de hayat hiçbir zaman bitmiyor lan. neşet baba demiş ya "garip doğdum, garip ölürüm" sanırım fıtratımızda var bizim de garip yaşamak.
takımım da aynı bana benziyor. anasını satayım. galatasaray da bizim gibi garip. para içinde yüzse de yine garip binlerce forma satsa da yine garip.
bizim sabri eşine trilyonluk araba da alsa yine sabri aynı sabri. var abi bizde bir şey ya... nedir çözemiyorum.
beşiktaş'ınki farklı bak, onların ki direkt eziklik. fener'inki de beter, sonradan görme adamlar tam.
biz en dibi de gördük en tepeyi de ama allah var şımarmadık. hep garip kaldık.
şimdi o garipliğe daha da alıştığımı hissediyorum. sakallarım hamit'inkiler gibi şekilsiz olmaya başladı. burak kadar itici üzülmeye başladım. sneijder olamadım hiç mesela...
galatasaray da beni hem yaşatıyor, hem öldürüyor. allah'ın dağında da kalsam tek sığındığım liman galatasaray oluyor ya...
şimdi galatasaray da beni kendinden uzaklaştırıyor. ruhsuzluk, beceriksizlik, kötü yönetim, yanlışlar vs.
hayatımda kendimi güvende hissettiğim, huzurlu hissettiğim 2 yer vardı. biri anamın yanı biri cimbom'un yanı. birini kaybettim, ikincisini de kaybedersem sanırım komple biteceğim.
ciddi ciddi güven vermiyor. en boktan sezonunda, en boktan kadrosuyla bile "umut" beslemiştim. şimdi de futboldan o kadar soğuttular ki malum kişiler, takımıma bile nazlanır oldum.
küsemiyorum orası ayrı... yine gidip koynuna sokuluveriyorum.
o değil de hayat hiçbir zaman bitmiyor lan. neşet baba demiş ya "garip doğdum, garip ölürüm" sanırım fıtratımızda var bizim de garip yaşamak.
takımım da aynı bana benziyor. anasını satayım. galatasaray da bizim gibi garip. para içinde yüzse de yine garip binlerce forma satsa da yine garip.
bizim sabri eşine trilyonluk araba da alsa yine sabri aynı sabri. var abi bizde bir şey ya... nedir çözemiyorum.
beşiktaş'ınki farklı bak, onların ki direkt eziklik. fener'inki de beter, sonradan görme adamlar tam.
biz en dibi de gördük en tepeyi de ama allah var şımarmadık. hep garip kaldık.
şimdi o garipliğe daha da alıştığımı hissediyorum. sakallarım hamit'inkiler gibi şekilsiz olmaya başladı. burak kadar itici üzülmeye başladım. sneijder olamadım hiç mesela...
galatasaray da beni hem yaşatıyor, hem öldürüyor. allah'ın dağında da kalsam tek sığındığım liman galatasaray oluyor ya...
şimdi galatasaray da beni kendinden uzaklaştırıyor. ruhsuzluk, beceriksizlik, kötü yönetim, yanlışlar vs.
hayatımda kendimi güvende hissettiğim, huzurlu hissettiğim 2 yer vardı. biri anamın yanı biri cimbom'un yanı. birini kaybettim, ikincisini de kaybedersem sanırım komple biteceğim.
