3750
acı bir şey ama artık daha fazla içimde tutamayacağım. ciddi anlamda büyük kulüp olma hüviyetimizi kaybediyoruz, telafisi zor olacak şekilde zedeliyoruz bunu. popülerliğimiz, taraftar sayımız elbette azalmayacak ama hem ülke içinde hem de ülke dışında, feci bir prestij kaybı yaşıyoruz. ve ben bir galatasaray aşığı olarak sindiremiyorum, tanıyamıyorum bu halimizi. gözümüzde fazla mı büyüttük diye düşünüyorum bu takımı. sportif başarı gelir geçer, dünya üzerinde en köklüsünden en amatörüne spor kulüpleri başarılı olur, başarısız olur, zor dönemler atlatır. ama yaşadığımız şu günlerin açıklaması yok. büyük takımsan, yaşadığın kötü şeylerin bile bir alt limiti olmalı. parasını ödeyemediğin için elinden futbolcu, basketbolcu kaptırır vaziyete geldiysen, başkanın olacak adam bir anda kaçıp gidiyor, yerine doğru düzgün bir allahın kulu aday olamıyor, ne idüğü belirsiz geçici ve vasıfsız bir yönetim geliyor, taraftarın her gün "acaba bugün ne rezillik yaşayacağız" diye strese giriyor, takımlarının maçını "acaba bugün de mi yenileceğiz" diye izliyorsa, bırakacaksın büyük takımız demeyi.. sıradan bir anadolu takımından tek farkımız, güzel binalar ve fazla taraftar.
