288
merhaba hocam.
henüz sözlükte yazarlığımın ilk zamanları. ilk entrylerimden birinde de seni yazayım dedim. malum, ne kadar değişsen de son zamanlarda, galatasaray denince akla ilk gelenlerdensin hala.
biliyor musun hocam, ben özlüyorum seni arada. motivasyona ihtiyacım olduğunda artık ezberlediğim konuşmanın ilk cümleleri yankılanıyor aklımda ''topun olduğu yer bizim için pozisyon.'' sonra kendi kendime tekrar ediyorum her cümlesini o konuşmanın ''kazanacaksınız, kazanmak için uğraşacaksınız. ama netice ne olursa olsun siz benim gönlümde hep kazandınız. hep şampiyonsunuz ve öyle kalacaksınız. allah yardımcınız olsun'' diyorum en sonunda. yazarken bile tüylerim diken diken oldu hocam. bazen televizyonda nostalji köşelerinde seninle ilgili görüntüler dolaşıyor. yüzün gülüyor, herkes gülüyor.
hocam, sen ki bizi göklere çıkardın mutluluktan. en umutsuz anlarımızda sen inandırdın bizi zaferlere. sen ki hayalleri gerçek yaptın, gerçekleri sen yazdırdın.
neden böyle oldu hocam? yakıştı mı sana. biz seni hep sözünün ardında duran, imparator olarak bilirdik hocam. neden adaletin değil de gücün yanında oldun hocam? neden senin arkandan plan yapanlarla aynı masalarda oturdun, aynı kadere baş koydun?
özlüyorum hocam, ama özlediğim sen değilsin sanırım. çünkü bu fatih terim benim ''imparator'' dediğim, beni imkansıza inandıran, ne kadar düşse de kalkmanın bir yolunu bulan fatih terim değil hocam. bu adam baktıkça gururlandığım, ''ulan allah herkese böyle hoca nasip etsin be.'' dediğim adam değil artık hocam.
yani artık ne sen eski fatih terimsin, ne de biz eski taraftar. kader ortağınla iyi çalışmalar hocam. selametle.
henüz sözlükte yazarlığımın ilk zamanları. ilk entrylerimden birinde de seni yazayım dedim. malum, ne kadar değişsen de son zamanlarda, galatasaray denince akla ilk gelenlerdensin hala.
biliyor musun hocam, ben özlüyorum seni arada. motivasyona ihtiyacım olduğunda artık ezberlediğim konuşmanın ilk cümleleri yankılanıyor aklımda ''topun olduğu yer bizim için pozisyon.'' sonra kendi kendime tekrar ediyorum her cümlesini o konuşmanın ''kazanacaksınız, kazanmak için uğraşacaksınız. ama netice ne olursa olsun siz benim gönlümde hep kazandınız. hep şampiyonsunuz ve öyle kalacaksınız. allah yardımcınız olsun'' diyorum en sonunda. yazarken bile tüylerim diken diken oldu hocam. bazen televizyonda nostalji köşelerinde seninle ilgili görüntüler dolaşıyor. yüzün gülüyor, herkes gülüyor.
hocam, sen ki bizi göklere çıkardın mutluluktan. en umutsuz anlarımızda sen inandırdın bizi zaferlere. sen ki hayalleri gerçek yaptın, gerçekleri sen yazdırdın.
neden böyle oldu hocam? yakıştı mı sana. biz seni hep sözünün ardında duran, imparator olarak bilirdik hocam. neden adaletin değil de gücün yanında oldun hocam? neden senin arkandan plan yapanlarla aynı masalarda oturdun, aynı kadere baş koydun?
özlüyorum hocam, ama özlediğim sen değilsin sanırım. çünkü bu fatih terim benim ''imparator'' dediğim, beni imkansıza inandıran, ne kadar düşse de kalkmanın bir yolunu bulan fatih terim değil hocam. bu adam baktıkça gururlandığım, ''ulan allah herkese böyle hoca nasip etsin be.'' dediğim adam değil artık hocam.
yani artık ne sen eski fatih terimsin, ne de biz eski taraftar. kader ortağınla iyi çalışmalar hocam. selametle.
