Kariyer Sonu1697
galatasaray taraftarını, kendisinin takıma imza attığı günden itibaren kendisinin iyi işler yapacağına inandırmıştı. hatta bu savımı bir ileri noktaya taşıyayım; galatasaray taraftarının fatih terim dışında gelir gelmez destek olduğu 2-3 kişiden biri kendisiydi şüphesiz. italya milli takımı ve fiorentina geçmişi, dahası hayatını kaybetmiş eski eşi* ve kendi hayat felsefesi dolayısıyla bu ortak görüşe varmıştık.
hatta şu mottolar bile çıkmıştı: http://i.hizliresim.com/Pv35g7.jpg
ancak işler beklenilen seviyede gitmedi ne yazık ki. hazırlık maçlarındaki kısır görüntü, fenerbahçe'ye kaybedilen süper kupa, ertesinde ligde ve şampiyonlar liginde ışık vermeyen pısırık ve hatta korkak futbol, taraftarların kendisi hakkında yaptığı bu yüksek yüzdeli pozitif yorumların tersine dönmesine yol açtı.*
fakat atladığımız bir şey var. her ne kadar kupa kazanmayı somut bir başarı olarak göstermek pek de doğru bir veri olmasa da, gerek fiorentina'da, gerek italya milli takımı'nda, gerekse çalıştığı diğer italyan kulüplerinde kendisi yerel veya ulusal herhangi bir kupa kazanma başarısına erişemedi. tabi ki kupa kazanmak her şey değil, elbette her kupa canavarı teknik direktör de hayatına kupasız başlıyor, fakat galatasaray gibi winner bir kulübün başında olan teknik direktörün kupa kazanma tecrübesine ve dahası, bu stresi yönetebilme adına birtakım donelere sahip olması gerekiyor, en azından aranılan kriterler içerisinde cv'sinde 'kariyerli bir hoca' yorumu yapılıyorsa!
bence kendisi ile çatıştığımız en büyük nokta bu. geçmiş kariyerinde fiorentina'da da, roma'da da, parma'da da, hatta italya milli takımı'nda da kendi platformunun en üst noktası olan kupaları* kazanma hedefi ile yola çıktığını ben sanmıyorum, her ne kadar italya ile euro 2012'de finale çıksa da.
bence kendisinin yurt dışı tecrübesi olmaması dışında daha önemli bir etken budur. yani sadece olaya kupa kazanma bazında da bakmamak lazım, kupalar kazanmak bir periyottan ibaret ve o periyotta büyük bir sinir, stres, kriz ve en önemlisi adam yönetimi çok başka seviyelere ulaşıyor. sonuçta büyük takımın teknik direktörünün adı, büyük oyuncularla büyük hedefler arasında geçmiyor mu?
yani bu noktada bir winner hoca olunmuyor mu?
mesela roberto mancini'yi beğenen var, beğenmeyen var, fakat kendisi için bir yorum değil, net bir veri vermek gerekirse, adamın çalıştığı her takımda en az bir kupası var.
anlatmak istediğim şey bu.
hatta şu mottolar bile çıkmıştı: http://i.hizliresim.com/Pv35g7.jpg
ancak işler beklenilen seviyede gitmedi ne yazık ki. hazırlık maçlarındaki kısır görüntü, fenerbahçe'ye kaybedilen süper kupa, ertesinde ligde ve şampiyonlar liginde ışık vermeyen pısırık ve hatta korkak futbol, taraftarların kendisi hakkında yaptığı bu yüksek yüzdeli pozitif yorumların tersine dönmesine yol açtı.*
fakat atladığımız bir şey var. her ne kadar kupa kazanmayı somut bir başarı olarak göstermek pek de doğru bir veri olmasa da, gerek fiorentina'da, gerek italya milli takımı'nda, gerekse çalıştığı diğer italyan kulüplerinde kendisi yerel veya ulusal herhangi bir kupa kazanma başarısına erişemedi. tabi ki kupa kazanmak her şey değil, elbette her kupa canavarı teknik direktör de hayatına kupasız başlıyor, fakat galatasaray gibi winner bir kulübün başında olan teknik direktörün kupa kazanma tecrübesine ve dahası, bu stresi yönetebilme adına birtakım donelere sahip olması gerekiyor, en azından aranılan kriterler içerisinde cv'sinde 'kariyerli bir hoca' yorumu yapılıyorsa!
bence kendisi ile çatıştığımız en büyük nokta bu. geçmiş kariyerinde fiorentina'da da, roma'da da, parma'da da, hatta italya milli takımı'nda da kendi platformunun en üst noktası olan kupaları* kazanma hedefi ile yola çıktığını ben sanmıyorum, her ne kadar italya ile euro 2012'de finale çıksa da.
bence kendisinin yurt dışı tecrübesi olmaması dışında daha önemli bir etken budur. yani sadece olaya kupa kazanma bazında da bakmamak lazım, kupalar kazanmak bir periyottan ibaret ve o periyotta büyük bir sinir, stres, kriz ve en önemlisi adam yönetimi çok başka seviyelere ulaşıyor. sonuçta büyük takımın teknik direktörünün adı, büyük oyuncularla büyük hedefler arasında geçmiyor mu?
yani bu noktada bir winner hoca olunmuyor mu?
mesela roberto mancini'yi beğenen var, beğenmeyen var, fakat kendisi için bir yorum değil, net bir veri vermek gerekirse, adamın çalıştığı her takımda en az bir kupası var.
anlatmak istediğim şey bu.
