3629
real madrid maçları, lazio maçları hepsi geçip gitti. yıl 2006 yer ali sami yen. ilk defa başka bir statta atılan gol için oyuncular maçı bırakıp bu kadar seviniyolardı. ama bitmemişti daha maç işte ve top oynamaya devam etmek durumundaydı galatasaray. o an kendisine geri pası gelen faryd mondragon'un gözyaşları görüldü işte. hem top oynuyor hem de hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.
ben de ağlıyordum.
çünkü onun ne hissettiğini gayet iyi anlıyordum. ben oynamamıştım, cebime para koymayacaklardı, evime kupa getirecek olan yoktu. ama o an mondragon'dan hiçbir farkım yoktu. sahaya insem sarılıp beraberce ağlayabileceğimizi hissedebiliyordum. sanki yıllardır tanışıyormuşuz gibi.
kucağında bebeği, ağlayan hasan şaş ve ağlamaklı bir hale soru soran bahri havadır'a ağlayarak cevap vermeye çalışan hakan şükür. onlar ağlıyordu ve ben de ağlıyordum. senden benden ondan hiçbir farkları yoktu. hepsi bizimle aynı noktada birleşmişti: hepsi galatasaraylıydı.
bunlar sadece onu anlatmaya yarayan büyük parçalar. halbuki bu takımı anlatmak için milyonlarca ufak parça ve milyonlarca acı, heyecan ve mutluluk gerekir.
o milyonlarca parça kalbimin bir kısmında saklıdır.
galatasaray... kalbimde saklıdır.
ben de ağlıyordum.
çünkü onun ne hissettiğini gayet iyi anlıyordum. ben oynamamıştım, cebime para koymayacaklardı, evime kupa getirecek olan yoktu. ama o an mondragon'dan hiçbir farkım yoktu. sahaya insem sarılıp beraberce ağlayabileceğimizi hissedebiliyordum. sanki yıllardır tanışıyormuşuz gibi.
kucağında bebeği, ağlayan hasan şaş ve ağlamaklı bir hale soru soran bahri havadır'a ağlayarak cevap vermeye çalışan hakan şükür. onlar ağlıyordu ve ben de ağlıyordum. senden benden ondan hiçbir farkları yoktu. hepsi bizimle aynı noktada birleşmişti: hepsi galatasaraylıydı.
bunlar sadece onu anlatmaya yarayan büyük parçalar. halbuki bu takımı anlatmak için milyonlarca ufak parça ve milyonlarca acı, heyecan ve mutluluk gerekir.
o milyonlarca parça kalbimin bir kısmında saklıdır.
galatasaray... kalbimde saklıdır.
