3625
canım sıkkınken, yegane avuntum. yakıyorum bir sigara açıyorum arşivden eski bir maçı, ne dert kalıyor ne tasa. ailedeki tek galatasaraylı olunca daha bir sarılıyor insan sarı-kırmızı ya. baba, anne, dayı, amca, abi, dede vasıtasıyla galatasaraylı olmadım ben. inancının arayışında olan kişi misali, 1993-1994 sezonunun sonunda henüz 7 yaşında iken gazetenin spor sayfasında sarı-kırmızıyı görmemle başladı bu aşk. mezarda da son bulacak. kah 6 yedik fenerbahçe'den, kah kaldırdık uefa'yı, hep tek oldum evde, sevincimde de üzüntümde de.
