3931
ünal aysal çok fazla beğendiğim bir başkan değil. bir takım kararlarını hala kafamda bir yere oturtamadım. bugüne kadar benim gözümde yapıtığı en müthiş iki şey fatih terime ve türkiye basketbol federasyonuna galatasaray adını oyuncak etmemesi. bazı arkadaşlar ise bu iki hareket yüzünden kendisini ölesiye eleştiriyor. fikir bu saygı duymak lazım.
benim anlamadığım şey ise üç senelik başkanlığını, futbolda iki şampiyonluk, bir tane de şampiyonlar ligine direk katılım demek olan ikincilik kazanmış. şampiyonlar liginde mücedale ettiği iki sene de takım gruptan çıkmış, birisinde çeyrek finale kalmış. basketbolda kızlar avrupa şampiyonu olmuş, türkiye şampiyonu olmuş, erkekler yirmi küsur yıl sonra şampiyon olmuş, bu sene bunca sakatlığa rağmen euroleaguede yapılanlar ortada, finalde 3-3lük bir seri var. ama bunlar galatasaray taraftarına yetmiyor. duygusal oluyoruz ki bu normal ama bazen duygular aklımızı perdeliyor. ünal aysalı ben de çok sevmiyorum ama yaptıkları ortadayken başarısız demek, hele 17 haziran duruşu için eleştirmek için hakikaten aklımızla değil sadece duygularımızla konuşuyor olmamız ve balık hafızalı olmamız lazım.
şimdi bunları neden galatasaray taraftarı başlığı altına yazdım? yakında bu takım teknik direktörünü açıklayacak. bazı taraftarlar yönetimi fatih kararı yüzünden asla affetmedi. mancini geldi ilk maçında fatih diye bağırdılar. manciniyi asla kabul etmediler ve yarım sezondan biraz fazla tahammül edilebilindi manciniye. mancini de çok yanlışlar yaptı ama benim gözümde doğruları fazlaydı ve hayalinde takım bu lige 3 gömlek fazlaydı. yapmadı, yapamadı, yaptırılmadı. galatasaray taraftarı çok önemli bir güçtür. kimse zannetmesin ki mancini kendi istedi de gitti. biz manciniyi istemedik, başkan da olası bir başarısızlıktan sonra oluşabilecek tepkiden çekindiği için adamın önüne mantıklı bir tranfer politikası koymadı. gitsin istedi, lucescu çantada keklik dedi, bu takıma dördüncü yıldızı nasıl olsa aldırır dedi. biz de bırakın bu kulübün kapısını, bu ülkenin sınır kapısından dahi içeri girmemesi gereken adama dilendik, o ise intikamını hem de çok güzel bir şekilde aldı.
şimdi yeni tekinik direktör kim olursa olsun beğenmeyeceğiz. galatasaray tarafatarı eskiden böyle değildi belki ama 2000li yıllardan sonra, özelikle uefa kupasını aldıktan sonra, taraftar sayımızın hızla artışına paralel, taraftar profilinde bir değişiklik oldu. genç taraftar 14 senelik çileye rağmen takımını sabırla desteklemenin ne olduğunu bilmiyor malesef. galatasaray taraftarı sabırsız, galatasaray taraftarı saygısız, galatasaray taraftarı tahamülsüz oldu. yeni nesil futbol taraftarı basketbolu keşfedince basket salonlarının da ne hale geldiği ortada. yeni teknik direktör kim olursa olsun, ikinci yenilgide çatlak sesler başlayacak. yukarıda anlattıklarımı yapan ünal aysala bile her fırsatta saydıran adamlar üç günlük teknik direktörü mü es geçecekeler? eleştirmek başka ama biz saldırıyoruz. öyle ki nefret duygularımız, galatasaray sevgimizin önüne geçiyor. fatih terim kovulduğunda bu takım yenilsin isteyenleri bile gördük malesef.
thomas tuchel. bu adam morinhonun portoda yaptığı etkiyi bu takıma yapacak çapta bir teknik direktör. bu adam inanılmaz bir hoca, bir taktik dehası ve bizim takıma gelirse yapacaklarını, yapabileceklerini hayal bile etmek zor. ama daha gelmeden kendisine almanyanın abdullah avcısı bile denmiş.
yeni hoca sabır demek, yeni hoca gerekirse 1 seneyi gözden çıkarmak demek. ama biz o kadar bulanmışız ki fenerle sidik yarışımıza, bu kulübün bu takımın geleceğinden daha önemli dördüncü yıldızı ilk kimin takacağı ki alman bir hocaylar hele de tuchel gibi bir hocayla sezonun favorisi biz oluruz. ama bizde ne yeni hocaya gösterecek saygı var, ne sabır var ne de tahammül. bizim için sadece fatihten sonra gelecekleri alaşağı etmek var. bizim, galatasaray taraftarının zaten kaymış olan şaftı fatih kovulunca paramparça oldu. ne dengemiz kaldı, ne aklımız. sadece yönetimden nefret edelim, yeni hocayı aşağılayalım. ulan sneijderi bile kabullenmemiz bir koca sene aldı.
o yüzden bu sene kim gelirse gelsin bu takımnı başında bir sene kalırsa kendisini şanslı saymalı...
benim anlamadığım şey ise üç senelik başkanlığını, futbolda iki şampiyonluk, bir tane de şampiyonlar ligine direk katılım demek olan ikincilik kazanmış. şampiyonlar liginde mücedale ettiği iki sene de takım gruptan çıkmış, birisinde çeyrek finale kalmış. basketbolda kızlar avrupa şampiyonu olmuş, türkiye şampiyonu olmuş, erkekler yirmi küsur yıl sonra şampiyon olmuş, bu sene bunca sakatlığa rağmen euroleaguede yapılanlar ortada, finalde 3-3lük bir seri var. ama bunlar galatasaray taraftarına yetmiyor. duygusal oluyoruz ki bu normal ama bazen duygular aklımızı perdeliyor. ünal aysalı ben de çok sevmiyorum ama yaptıkları ortadayken başarısız demek, hele 17 haziran duruşu için eleştirmek için hakikaten aklımızla değil sadece duygularımızla konuşuyor olmamız ve balık hafızalı olmamız lazım.
şimdi bunları neden galatasaray taraftarı başlığı altına yazdım? yakında bu takım teknik direktörünü açıklayacak. bazı taraftarlar yönetimi fatih kararı yüzünden asla affetmedi. mancini geldi ilk maçında fatih diye bağırdılar. manciniyi asla kabul etmediler ve yarım sezondan biraz fazla tahammül edilebilindi manciniye. mancini de çok yanlışlar yaptı ama benim gözümde doğruları fazlaydı ve hayalinde takım bu lige 3 gömlek fazlaydı. yapmadı, yapamadı, yaptırılmadı. galatasaray taraftarı çok önemli bir güçtür. kimse zannetmesin ki mancini kendi istedi de gitti. biz manciniyi istemedik, başkan da olası bir başarısızlıktan sonra oluşabilecek tepkiden çekindiği için adamın önüne mantıklı bir tranfer politikası koymadı. gitsin istedi, lucescu çantada keklik dedi, bu takıma dördüncü yıldızı nasıl olsa aldırır dedi. biz de bırakın bu kulübün kapısını, bu ülkenin sınır kapısından dahi içeri girmemesi gereken adama dilendik, o ise intikamını hem de çok güzel bir şekilde aldı.
şimdi yeni tekinik direktör kim olursa olsun beğenmeyeceğiz. galatasaray tarafatarı eskiden böyle değildi belki ama 2000li yıllardan sonra, özelikle uefa kupasını aldıktan sonra, taraftar sayımızın hızla artışına paralel, taraftar profilinde bir değişiklik oldu. genç taraftar 14 senelik çileye rağmen takımını sabırla desteklemenin ne olduğunu bilmiyor malesef. galatasaray taraftarı sabırsız, galatasaray taraftarı saygısız, galatasaray taraftarı tahamülsüz oldu. yeni nesil futbol taraftarı basketbolu keşfedince basket salonlarının da ne hale geldiği ortada. yeni teknik direktör kim olursa olsun, ikinci yenilgide çatlak sesler başlayacak. yukarıda anlattıklarımı yapan ünal aysala bile her fırsatta saydıran adamlar üç günlük teknik direktörü mü es geçecekeler? eleştirmek başka ama biz saldırıyoruz. öyle ki nefret duygularımız, galatasaray sevgimizin önüne geçiyor. fatih terim kovulduğunda bu takım yenilsin isteyenleri bile gördük malesef.
thomas tuchel. bu adam morinhonun portoda yaptığı etkiyi bu takıma yapacak çapta bir teknik direktör. bu adam inanılmaz bir hoca, bir taktik dehası ve bizim takıma gelirse yapacaklarını, yapabileceklerini hayal bile etmek zor. ama daha gelmeden kendisine almanyanın abdullah avcısı bile denmiş.
yeni hoca sabır demek, yeni hoca gerekirse 1 seneyi gözden çıkarmak demek. ama biz o kadar bulanmışız ki fenerle sidik yarışımıza, bu kulübün bu takımın geleceğinden daha önemli dördüncü yıldızı ilk kimin takacağı ki alman bir hocaylar hele de tuchel gibi bir hocayla sezonun favorisi biz oluruz. ama bizde ne yeni hocaya gösterecek saygı var, ne sabır var ne de tahammül. bizim için sadece fatihten sonra gelecekleri alaşağı etmek var. bizim, galatasaray taraftarının zaten kaymış olan şaftı fatih kovulunca paramparça oldu. ne dengemiz kaldı, ne aklımız. sadece yönetimden nefret edelim, yeni hocayı aşağılayalım. ulan sneijderi bile kabullenmemiz bir koca sene aldı.
o yüzden bu sene kim gelirse gelsin bu takımnı başında bir sene kalırsa kendisini şanslı saymalı...
