23
her ne kadar yaşım küçük olsa da 4 yıl üst üste şampiyonluk sevinci yaşıyorum. uefa kupası, süper kupa, şampiyonlar ligi çeyrek finali. 7-8 yaşındaki bir çocuk için mükemmel bir durum. galatasaray da işin bokunu çıkarmış türkiye kupası'nı bile alıyor. okulda arkadaslara hava atmalar falan. iyiyiz yani.
sonra 2000-2001 sezonu. nasıl oldu anlamadım. fener şampiyon oldu. milletin ağzına sıçtık o kadar zaman. sonra is tersine döndü taşak malzemesi olduk. ne bilseydim böyle olacağını millete çok yüklenmezdim. o zaman kural sanıyordum ben. galatasaray her zaman şampiyon fenerbahçe ikinci :)) meğer ki fener de şampiyon olabiliyormuş.
dayım da o zamanlar 15-16 yaşında delikanlı zamanları. yazık ömrünü fener şampiyonluğu görmeden geçirecek derken piyangodan bir şampiyonluk. dayım coşuyor tabi. bana da yükleniyor inceden. zoruma gidiyor tabi ki. sokakta arkadaşlar dedemlerde dayım derken dayım bana müthiş bir teklif sundu gel fenerbahçeli ol dedi. bir iki yoktan sonra fenerbahçeli oldum. baskıyı kaldıramıyorum demek ki. :)) dışarıya çıkıyorum galatasaraylı arkadaşlarla taşak geçiyorum. nasıl koyduk falan diye. yine iyiyiz yani.
ha bu arada dayım boş durmuyor. fener bayrağı almış bana. teyzeme söylemiş bir de forma aldırmış. hala iyiyiz yani :)
sonra yaz bitti okula başladık. hafiften dönek lafları duyuyorum da kimin umrunda ki. fenerbahçe'm şampiyon olmuş benim. :)) ama hem o laflar hem de ben resmen galatasaray maçını izlerken deli gibi heyecanlanıyorum. derken tüm yaz bırak çocukcağız sevinsin modundaki babam çok zekice bir teklifte bulundu. o vakit galatasaray levski sofia'yı fener de rangers'ı eleyip gruplara kalmıştı. fener'in avrupa başarısızlığını bilen babam " fener daha başarılı olursa ben fenerli olacağım ama galatasaray daha başarılı olursa sen galatasaraylı olacaksın" dedi. ben de kabul ettim.
sonra galatasaray gruptan çıktı. fenerbahçe sıfır çekti. :) sonra ben tekrar takımıma döndüm. galatasaray sene sonunda şampiyon oldu. o zaman da iyiydik, hala iyiyiz yani.
sonra 2000-2001 sezonu. nasıl oldu anlamadım. fener şampiyon oldu. milletin ağzına sıçtık o kadar zaman. sonra is tersine döndü taşak malzemesi olduk. ne bilseydim böyle olacağını millete çok yüklenmezdim. o zaman kural sanıyordum ben. galatasaray her zaman şampiyon fenerbahçe ikinci :)) meğer ki fener de şampiyon olabiliyormuş.
dayım da o zamanlar 15-16 yaşında delikanlı zamanları. yazık ömrünü fener şampiyonluğu görmeden geçirecek derken piyangodan bir şampiyonluk. dayım coşuyor tabi. bana da yükleniyor inceden. zoruma gidiyor tabi ki. sokakta arkadaşlar dedemlerde dayım derken dayım bana müthiş bir teklif sundu gel fenerbahçeli ol dedi. bir iki yoktan sonra fenerbahçeli oldum. baskıyı kaldıramıyorum demek ki. :)) dışarıya çıkıyorum galatasaraylı arkadaşlarla taşak geçiyorum. nasıl koyduk falan diye. yine iyiyiz yani.
ha bu arada dayım boş durmuyor. fener bayrağı almış bana. teyzeme söylemiş bir de forma aldırmış. hala iyiyiz yani :)
sonra yaz bitti okula başladık. hafiften dönek lafları duyuyorum da kimin umrunda ki. fenerbahçe'm şampiyon olmuş benim. :)) ama hem o laflar hem de ben resmen galatasaray maçını izlerken deli gibi heyecanlanıyorum. derken tüm yaz bırak çocukcağız sevinsin modundaki babam çok zekice bir teklifte bulundu. o vakit galatasaray levski sofia'yı fener de rangers'ı eleyip gruplara kalmıştı. fener'in avrupa başarısızlığını bilen babam " fener daha başarılı olursa ben fenerli olacağım ama galatasaray daha başarılı olursa sen galatasaraylı olacaksın" dedi. ben de kabul ettim.
sonra galatasaray gruptan çıktı. fenerbahçe sıfır çekti. :) sonra ben tekrar takımıma döndüm. galatasaray sene sonunda şampiyon oldu. o zaman da iyiydik, hala iyiyiz yani.
