9
rahmetli dedemin 3 katlı bir dükkanı vardı. o dükkanın üst katlarında yardımcısı mehmet abi ile sandık çakarlardı. işte o üst katın duvarında asılı olan simovic'li,muhammet'li,prekazi'li posterimize bakarkenki ben kendimi galatasaraylı hissettiğim en eski andır.
aynı mehmet abim'le bir dolmuş galataraylının arasında kula'dan izmir atatürk stadı'na karşıyaka-galatasaray maçına gidişimizi, yanımızda götürdüğümüz kula'dan galatasaray'ımıza sevgilerle pankartımızı, kosecki ve tanju'nun karşıyaka kalesini bombardımana tutuşunu da hatırlarım hayal meyal. yıllar sonra aynı mehmet abim'le altay-galatasaray maçına gidişimiz, 8-1'lik şanlı galibiyetimizi izlememiz ve hagi'yi bir kez de olsa canlı canlı izleyişim var tabi. nereden baksan 20-25 yıl geçmiş aradan. zaman ne de hızlı geçiyor.
aynı mehmet abim'le bir dolmuş galataraylının arasında kula'dan izmir atatürk stadı'na karşıyaka-galatasaray maçına gidişimizi, yanımızda götürdüğümüz kula'dan galatasaray'ımıza sevgilerle pankartımızı, kosecki ve tanju'nun karşıyaka kalesini bombardımana tutuşunu da hatırlarım hayal meyal. yıllar sonra aynı mehmet abim'le altay-galatasaray maçına gidişimiz, 8-1'lik şanlı galibiyetimizi izlememiz ve hagi'yi bir kez de olsa canlı canlı izleyişim var tabi. nereden baksan 20-25 yıl geçmiş aradan. zaman ne de hızlı geçiyor.
