54
şu memlekette suçsuz insanlar ölüyor, devlet kademesinde haksızlıklar-yolsuzluklar gırla gidiyor, insanlar artık birbirlerine saygı duymuyor vs vs... çok üzücü, gelecek adına bizi kaygılandıran şeyler oluyor. ama benim en çok üzüldüğüm durumlardan birisi bu: çocukların çocukluklarını yaşayamaması. bana göre gelecekte yaşayacağımız sorunların temel kaynağıdır bu. sadece futbol olarak bakmayın olaya mahallede ip atlayan, ebelemece istop falan oynayan, saklambaç oynayan, komşunun bahçesindeki ağaçtan meyve çalan o nesil yok artık. çocuklar birer robota dönüştüler, dönüştürüldüler. önlerinde birer ekran, ellerinin altında da klavye. artık onlar sanal birer varlık. arkadaşlık, toplumsallaşma, kardeşlik gibi duygularımız ölüyor haberimiz yok. mahallemde bir zamanlar boş bulamayacağınız oyun parkı, futbol sahası, okul bahçesi, yeşillik alanlar artık hiçbir zaman dolmuyor. çok üzülüyorum sözlük çok. iyi ki bu dediklerimi yapan son nesillerden biri olma şansına erişmişim ki çok güzel bir çocukluğum ve hatırladığım onlarca anım var; ya şimdiki çocukların...
