228
keşke bütün bunlar hiç olmasaydı. ego savaşları galatasaray'a zarar vermeseydi. böyle olacağı belli değil miydi o günlerden? iyiyi de kötüyü de seninle yaşamaya razıyım. gol attığımızda teknik ekip sarmaş dolaş olsun. haksız yere oyuncumuz atıldığında sinirlen sağı solu dağıt tribüne gönderil. biz "bu" olalım ne var? millet diyeceğini desin ama "sen busun", "biz buyuz" derdik. en azından sonucu galibiyet ya da mağlubiyet fark etmeyen maç sonu röportajlarında mancininin soğukluğunu ve basma kalıp cümlelerini yaşamazdık. galatasaray'lı olmakla galatasaray'da olmak arasındaki fark benim demek istediğim. bir daha yaşayabilecek miyiz?
