54
galatasaray tribünlerinin kendi kendini feda ettiği unutulmaz maç. 2009'da "kasıklarından sakatlanan"(!) volkan demirel'in sebep olduğu dalgalanmayı bir kenara koyarsak kapalı tribün lütfen sakin olalım efsanesi son kez yaşanmıştır bu maçta. galatasaray tribünü hem intikamını almak, hem kadıköy'e gelecekte yaşanması mümkün olayları engellemek, hem de senelerdir sıçıp sıvayan bir yönetime sağlam bir mesaj verip tekrardan kulübün ayağa kalkmasını sağlamak adına kendi kendini bitirmek pahasına yakın hatta belki uzak geçmişte dahi eşine rastlanmayacak türden olaylar çıkarmıştır. "fenerbahçe'nin şampiyonluğunu hazmedemediler" diye küçümsenmesi, sıradanlaştırılması bile çirkin olan o gün yaşananlar aslında başlı başına bir devrimdir. ve her devrim kendi evlatlarını yer metaforu gibi bu olaylardan zararlı çıkan da galatasaray tribünü olmuş, gelişen süreç sonunda bazı tarihi maçlar hariç o eski günlerinin yanına dahi yaklaşamaz olmuştur. bu olayların ardından mesajı alması gereken kişiler almış; yılların kangreni yeni stad nihayete ermiş, "devler ligi cimbomun evi" günleri geri gelmiş, ikinci ligden çıkan kadın basketbol takımı avrupa kupası kaldırmış, bilmemkaç senelik çileyi bitiren erkek basketbol takımı şampiyon olmuştur*...
o gün biber gazından cayır cayır yanan boğazlarını patlatırcasına "yönetim istifa" diye haykıranlar, yediği allah bilir nasıl bir darbeyle kulağı parçalananlar, çekilen silaha koltukla hücum edenler, dakikalarca polisle çatışanlar, o hengamede üst kattan alt kata uçanlar; özetle çok bilmiş ve kendini beğenmiş monşerler biraz olsun titreyip kendine gelsin diye kendini paralayanlar huzura ermiştir.
o gün biber gazından cayır cayır yanan boğazlarını patlatırcasına "yönetim istifa" diye haykıranlar, yediği allah bilir nasıl bir darbeyle kulağı parçalananlar, çekilen silaha koltukla hücum edenler, dakikalarca polisle çatışanlar, o hengamede üst kattan alt kata uçanlar; özetle çok bilmiş ve kendini beğenmiş monşerler biraz olsun titreyip kendine gelsin diye kendini paralayanlar huzura ermiştir.
