8359
http://vamosgalatasaray.net/mp3/main.mp3
gittiği an açıklandığında hassiktir lan diyerek bağırdığım hocamız. babam geldi ne oluyor diye odama. hocayı göndermişler dedim, daha sonra annem geldi odama sırf benim için galatasaray'ı takip eder annem. ne yapsın salonunda kırılmadık sandalye-koltuk yok galatasaray maçları sırasında. oğlum ''fatih terim gibi birine yazık etmişler'' dedi. gecesine içe içe ağladım ben hocanın gidişine. kız arkadaşıma hocanın kendi evinden çıkarken ağlayan ''o'' resmini whatsapp'tan gönderip, hocayı gönderdiler hiç konuşacak keyfim yok dedim.
o siktiri boktan play-off'lu senede fenerbahçe ile kadıköy'de 2-2 berabere kaldığımız maç sonrası dışarı içmeye çıktım. eve döndüğümde ''imparatorun ordusu'' florya'ya toplanmıştı. ben evde olmamama rağmen annem-babam onu izliyordu. ben baros'un direkten dönen topuna sızlanırken onlar ''üzülme oğlum, hoca bile gülüyor'' demişlerdi. ben ise ''babamdan sonra hocanın gülüşü benim için yeter'' dedim onlara. şu an hocaya kırgınım sözlük, gönderilmesi yüzünden yönetime, tamamen gittikten sonra yaptığı açıklamalarla hocama kırgınım. ama hayat boyu çocuğuma anlatacağım bir efsaneye, belki çocuğumu görmeme gerek kalmadan tekrar takımın başında göreceğim bir hocaya sahibim hala,tüm kırgınlığıma rağmen. o yüzden hala etkiliyor beni yaptığı şu konuşma bile.
gittiği an açıklandığında hassiktir lan diyerek bağırdığım hocamız. babam geldi ne oluyor diye odama. hocayı göndermişler dedim, daha sonra annem geldi odama sırf benim için galatasaray'ı takip eder annem. ne yapsın salonunda kırılmadık sandalye-koltuk yok galatasaray maçları sırasında. oğlum ''fatih terim gibi birine yazık etmişler'' dedi. gecesine içe içe ağladım ben hocanın gidişine. kız arkadaşıma hocanın kendi evinden çıkarken ağlayan ''o'' resmini whatsapp'tan gönderip, hocayı gönderdiler hiç konuşacak keyfim yok dedim.
o siktiri boktan play-off'lu senede fenerbahçe ile kadıköy'de 2-2 berabere kaldığımız maç sonrası dışarı içmeye çıktım. eve döndüğümde ''imparatorun ordusu'' florya'ya toplanmıştı. ben evde olmamama rağmen annem-babam onu izliyordu. ben baros'un direkten dönen topuna sızlanırken onlar ''üzülme oğlum, hoca bile gülüyor'' demişlerdi. ben ise ''babamdan sonra hocanın gülüşü benim için yeter'' dedim onlara. şu an hocaya kırgınım sözlük, gönderilmesi yüzünden yönetime, tamamen gittikten sonra yaptığı açıklamalarla hocama kırgınım. ama hayat boyu çocuğuma anlatacağım bir efsaneye, belki çocuğumu görmeme gerek kalmadan tekrar takımın başında göreceğim bir hocaya sahibim hala,tüm kırgınlığıma rağmen. o yüzden hala etkiliyor beni yaptığı şu konuşma bile.
