7803
bence metin oktay'dan sonra kulübümüzün en büyük efsanesidir. şu son olaylarda takımdan gitmesi beni üzmüştür. bana göre ünal aysal'da da fatih terim'de de suç vardır. neyse yeterince uzamış tartışmayı daha da uzatmak istemiyorum. bu son olaylardan bağımsız olarak birkaç şey söylemek istiyorum.
gelmiş geçmiş en iyi teknik direktör mü bilemem ama gelmiş geçmiş tüm teknik direktörler arasında galatasaray'ımızda görmeyi en çok istediğim teknik direktör. ona duyduğum sevgi ve saygı tarif edilemez. bu kadar sevgiye rağmen yine de hakkının tam olarak verilmediğine inanıyorum.
bence birçok kişi bir olayı hala anlayamadı. fatih terim hata yapabilir, hatta sizi kısa vadede sinirlendirebilecek hatalar da yapabilir ama sene sonunda sonuca baktığınızda takım o sene beklenen, istenenden bile daha başarılı olur. örneğin fazla bonservis veremediğimiz dönemde amrabat'ı 8.6 m dolara alırız(beni ünal aysal döneminde en çok deli eden olay, yerine x y koyamadım,gönlüm el vermedi), x rezalet oynasa da her maç oynatılabilir, y oyuna hiçbir şey katmasa bile zora giren her maç kurtarıcı olarak oyuna alınabilir, maç içinde anlam veremediğiniz taktiksel değişiklik veya oyuncu değişikliği olabilir fakat şampiyon olsak yeter denilen sezonda açık ara şampiyonluk(bir sürü saçmalığa,şanssızlığa, ve saha dışı faktörlere rağmen), üstüne bir de şampiyonlar liginde çeyrek final + real madrid'e dişe diş mücadele ile kendi evimizdeki maçta oyuna hükmederek dönem dönem adeta ezerek 3-0'ın rövanşında korkudan titreterek diğer takımlar gibi kapanıp şans golü aramayarak, aksine normalde yapılmayan hatalardan şans golleri yiyerek elenmeyi görürüz.
2011-2012 sezonu başında herkes şampiyonluk zor, şu çok kötü dönemden kurtarsın şampiyonlar ligine gitsek bile başarı dedik lig boyu doğal olarak herkes gibi hataları oldu bir sürü şey yazıldı çizildi bas bas bağırıldı bu böyle olma şu şöyle olmaz diye adam rakipleri titreterek hunharca s pardon yenerek şampiyon yaptı bizi ve bir anda sanki sihirbazmış gibi(yönetim ve oyuncuları da unutmamak lazım) nerdeyse her şeyi düzeltti, eski günlerimize geri döndük.
2012-2013 sezonu başında şampiyon olalım şampiyonlar ligi'nde de gruptan çıksak harika olur, avrupa ligi'ne gidersek de çeyrek final-yarı final iyidir dedik. sene boyu amrabat hamit aydın emre falan diye bir ton laf söylendi bunlar eleştriden ziyade suçlama, yüklenme seviyesindeydi ama adam yine açık ara üst üste 2. sene baştan sona lider götürüp şampiyon yaptı şampiyonlar liginde çeyrek final oynattı hatta çeyrek finalde de real madrid'e kafayı oynattı.
bence anlık günlük kısa vadeyi etkileyen kararlar yüzünden çok yüklenildi , kendisine yöneltilen eleştirilerin dozu kaçtı. "şu anda fatih terim'e sahip çıkmayacağız da kime çıkacağız?" diye düşünüyordum. 2-3 hafta kazanamayınca(ki ezip kazanamadığımız maçlar da vardı) tiyatro izleyicileri bile haşortmanlıya ne kadar sabretmişken bizim fatih hocaya 2 hafta bile sabredemememiz beni çok üzdü.
milli takımımızda ve tüm kariyerinde başarılar hocam. seni tekrar takımın başında görmeyi çok isterim.
gelmiş geçmiş en iyi teknik direktör mü bilemem ama gelmiş geçmiş tüm teknik direktörler arasında galatasaray'ımızda görmeyi en çok istediğim teknik direktör. ona duyduğum sevgi ve saygı tarif edilemez. bu kadar sevgiye rağmen yine de hakkının tam olarak verilmediğine inanıyorum.
bence birçok kişi bir olayı hala anlayamadı. fatih terim hata yapabilir, hatta sizi kısa vadede sinirlendirebilecek hatalar da yapabilir ama sene sonunda sonuca baktığınızda takım o sene beklenen, istenenden bile daha başarılı olur. örneğin fazla bonservis veremediğimiz dönemde amrabat'ı 8.6 m dolara alırız(beni ünal aysal döneminde en çok deli eden olay, yerine x y koyamadım,gönlüm el vermedi), x rezalet oynasa da her maç oynatılabilir, y oyuna hiçbir şey katmasa bile zora giren her maç kurtarıcı olarak oyuna alınabilir, maç içinde anlam veremediğiniz taktiksel değişiklik veya oyuncu değişikliği olabilir fakat şampiyon olsak yeter denilen sezonda açık ara şampiyonluk(bir sürü saçmalığa,şanssızlığa, ve saha dışı faktörlere rağmen), üstüne bir de şampiyonlar liginde çeyrek final + real madrid'e dişe diş mücadele ile kendi evimizdeki maçta oyuna hükmederek dönem dönem adeta ezerek 3-0'ın rövanşında korkudan titreterek diğer takımlar gibi kapanıp şans golü aramayarak, aksine normalde yapılmayan hatalardan şans golleri yiyerek elenmeyi görürüz.
2011-2012 sezonu başında herkes şampiyonluk zor, şu çok kötü dönemden kurtarsın şampiyonlar ligine gitsek bile başarı dedik lig boyu doğal olarak herkes gibi hataları oldu bir sürü şey yazıldı çizildi bas bas bağırıldı bu böyle olma şu şöyle olmaz diye adam rakipleri titreterek hunharca s pardon yenerek şampiyon yaptı bizi ve bir anda sanki sihirbazmış gibi(yönetim ve oyuncuları da unutmamak lazım) nerdeyse her şeyi düzeltti, eski günlerimize geri döndük.
2012-2013 sezonu başında şampiyon olalım şampiyonlar ligi'nde de gruptan çıksak harika olur, avrupa ligi'ne gidersek de çeyrek final-yarı final iyidir dedik. sene boyu amrabat hamit aydın emre falan diye bir ton laf söylendi bunlar eleştriden ziyade suçlama, yüklenme seviyesindeydi ama adam yine açık ara üst üste 2. sene baştan sona lider götürüp şampiyon yaptı şampiyonlar liginde çeyrek final oynattı hatta çeyrek finalde de real madrid'e kafayı oynattı.
bence anlık günlük kısa vadeyi etkileyen kararlar yüzünden çok yüklenildi , kendisine yöneltilen eleştirilerin dozu kaçtı. "şu anda fatih terim'e sahip çıkmayacağız da kime çıkacağız?" diye düşünüyordum. 2-3 hafta kazanamayınca(ki ezip kazanamadığımız maçlar da vardı) tiyatro izleyicileri bile haşortmanlıya ne kadar sabretmişken bizim fatih hocaya 2 hafta bile sabredemememiz beni çok üzdü.
milli takımımızda ve tüm kariyerinde başarılar hocam. seni tekrar takımın başında görmeyi çok isterim.
