• 3071
    bir buçuk ay kadar önce bir cuma günü memlekete gidiyorum.manitayla görüşmeyeli haftalar olmuş.uçaktan iniyorum beni karşılamaya gelcek.deli gibi özlemişim özlemesine,kucaklaşıp sarılıyoruz.napalım oturalım mı bi yerlere diyor.galatasaray'ın maçı var,benim aklımda bi yandan o.nasıl hem manitayı mutlu edip,hem de galatasaray özlemimi dindircem onun hesabını yapıyorum. türlü şakalar şirinlikler,ikna ediyorum gidiyoruz üniversitenin sosyal tesisine maç izlemeye.ilk yarı takımda herkes dökülüyor, takımda cenabetlik kol geziyor. sahada futbol dışında bi akıllı tv videosu kıvamında olaylar. futboldan anlamayan manita eğleniyor yine de,komik geliyor ona ekrandaki naptığını bilmeyen adamlar. ama ikinci yarı başlıyor, çekilir dert değil. ne idüğü belirsiz bi şey sahneleniyor sahada. her lig maçının tamamını,özetlerini sonradan defalarca izleyen ben bile bitse de gitsek diye bekliyorum. manita iyice sıkılıyor, keyfi kaçıyor. haftalardır görüşmediğim çocuk bu maça getirdi beni diyor,tripler kavgalar.bi haftalık küslük.

    dün durdum düşündüm hangi maçtı o diye.unutmuşum. her maçını, her adamını, her golünü, her sevincini üzüntüsünü,gelenini gidenini, hocasını yardımcısını,kare kare her fotoğrafını, haberini çocuğumuz gibi, anamız babamız elimiz kolumuz gibi sevdiğimiz hissettiğimiz ezberlediğimiz bir takım vardı son iki senede.kocaman insanlar çirkin hesaplarıyla bizi öksüz bırakıp elimizden aldılar.şimdi yabancı,soğuk,ne oyuncunun ne taraftarın sahiplenebildiği,bi ay önceki maçını hatırlayamadığım bir takım ve burukluk kaldı.o yetmez gibi bir de manitayı küstürdünüz .eyvallah.
App Store'dan indirin Google Play'den alın