658
32 yillik hayatimda seyrettigim en yetenekli turk futbolcusudur. bakmayin siz sergen dediklerine, tugay teknik konusunda sergeni cebinden cikarirdi.
cocukluk kahramanimdir, galatasaray tarihinde en sevdigim futbolcudur, hayatim boyunca imzasini aldigim tek kisidir; 90-91 sezonu, ortaokuldayken ders arasi atrium'un icindeki migrosta gormustum, o zamanlar sevgilisi olan simdiki esi etkin hanim vardi. yanina gidip imza istedim -yanimda baska kalem yok gibi kirmizi kalemle imzalatmistim-. o imzayi kaybetsem de o gunku bana yaklasimini ve pozitif enerjisini unutmam imkansiz, belki de kahramanim oldugu icin o his daha gucluydu bende. yesil bir crx kullanirdi, ben galasataray'in basketbol antremanlarina giderdim her haftasonu, onun arabasini gorunce bile bir tebessum olurdu yuzumde, evet tugay bizim takimda.
gittiginde cok uzulmustum herkes gibi ama yillar sonra anladim ki gitmesi gerekiyordu ve bu hem kendisi hem takim icin en dogru olandi. tugay yeni sisteme uymuyordu, futbolu daha hizli oynamaya calisan bir galatasaray vardi ve tugay oyunu yavaslatiyordu. kalsaydi belki uefa kupasina giden yol baska sonuclanabilirdi, kalsaydi kariyeri anadolu kuluplerine gitmek ya da futbolu birakmak arasinda kalabilirdi. gitti ve 30 yasindan sonra futbolunu gelistirdi, tek pasi degil turkiyede ingilterede en iyi oynayan futbolcu oldu.
tugay giderken hem kendisi hem galatasaray icin en iyi olani yapmak icin gitmisti. simdi de eger tugaya gel derlerse gelecektir cunku galatasaraylilik bunu gerektirir. bilakis kendisini harcayacaklarini bilerek gelir cunku galatasaray basi bos kimsesiz birakilamaz, bu bir gorev degil aidiyettir. babanin seni eve cagirmasidir...sorgulamazsin...eve doner yapilmasi gerekeni yaparsin. tugay basarili olur mu bilmem. ancak cagirilirsa evladi eve cagirilmis olur.
cocukluk kahramanimdir, galatasaray tarihinde en sevdigim futbolcudur, hayatim boyunca imzasini aldigim tek kisidir; 90-91 sezonu, ortaokuldayken ders arasi atrium'un icindeki migrosta gormustum, o zamanlar sevgilisi olan simdiki esi etkin hanim vardi. yanina gidip imza istedim -yanimda baska kalem yok gibi kirmizi kalemle imzalatmistim-. o imzayi kaybetsem de o gunku bana yaklasimini ve pozitif enerjisini unutmam imkansiz, belki de kahramanim oldugu icin o his daha gucluydu bende. yesil bir crx kullanirdi, ben galasataray'in basketbol antremanlarina giderdim her haftasonu, onun arabasini gorunce bile bir tebessum olurdu yuzumde, evet tugay bizim takimda.
gittiginde cok uzulmustum herkes gibi ama yillar sonra anladim ki gitmesi gerekiyordu ve bu hem kendisi hem takim icin en dogru olandi. tugay yeni sisteme uymuyordu, futbolu daha hizli oynamaya calisan bir galatasaray vardi ve tugay oyunu yavaslatiyordu. kalsaydi belki uefa kupasina giden yol baska sonuclanabilirdi, kalsaydi kariyeri anadolu kuluplerine gitmek ya da futbolu birakmak arasinda kalabilirdi. gitti ve 30 yasindan sonra futbolunu gelistirdi, tek pasi degil turkiyede ingilterede en iyi oynayan futbolcu oldu.
tugay giderken hem kendisi hem galatasaray icin en iyi olani yapmak icin gitmisti. simdi de eger tugaya gel derlerse gelecektir cunku galatasaraylilik bunu gerektirir. bilakis kendisini harcayacaklarini bilerek gelir cunku galatasaray basi bos kimsesiz birakilamaz, bu bir gorev degil aidiyettir. babanin seni eve cagirmasidir...sorgulamazsin...eve doner yapilmasi gerekeni yaparsin. tugay basarili olur mu bilmem. ancak cagirilirsa evladi eve cagirilmis olur.
