2721
çok çetrefilli yollardan geçtik. buralara kadar geldik. daha da gideceğiz. ben inanıyorum.
her maçın kendine özel, güzel anıları var içinde. zaten galatasaray'ı belki de bu yüzden çok seviyoruz. ya da bu yüzden daha da çok seviyoruz diyelim...
30 ağustos 2012 cl kura çekimi'ni evimde o sıralar tv ve internet olmadığından, radyodan da dinlemek istemediğimden arkadaşlarda izlemiştim mesela, hey gidi... manu, braga ve cluj geldiğinde çok sevinmiştik, "biz bu gruptan çıkarız!" demiştik...
sonra ilk maç... yıllar sonra. gözlerim doluyor... old trafford, şampiyonlar ligi müziği ile demleniyor. aslanlar beyaz formayla çıkmış. 6 yıl sonra tekrardan... kafa kafaya oynuyoruz manchester united ile.* gerek hakemden gerekse bizden kaynaklanan nedenlerle istediğimiz sonuçla ayrılamıyoruz ancak oyundan herkes çok zevk alıyor. herkeste bir umut, bir sevinç...
neyse diyoruz, sonuçta old trafford. 1 farklı mağlubiyet ve iyi oyun. yeterli ilk maç için...
2. maçı* bekliyoruz. yeni cehennem de tescillenmeyi bekliyor. iyi sayılabilecek bir oyun ama kötü bir sonuç; 2-0 yenik ayrılıyoruz maçtan. grubun dibine demir atarken herkesi bir umutsuzluk sarıyor.
"bekleyelim ve görelim!" diyorum ben.
(bkz: #1074796)
"biz bu gruptan çıkarız!" diyorum hâlâ. arkadaşlarla otururken konusu açılıyor. kalan 4 maçtan 10 puan alıp gruptan çıkacağımızı iddia ettiğimde galatasaraylı olanları dahil olmak üzere gülüyorlar. ütopya olarak gören galatasaraylı arkadaşlarım vardı. "galatasaray'ın adının olduğu her yerde umut vardır." lafını tam olarak anlamamışlar onlar. iddiaya giriyoruz beşiktaşlı arkadaşlardan biriyle...
3. maçın olduğu gün sınav var. sınava çalışmadan girmişim, kız meselesi zaten boka sarmış. kafam dağınık, tek tesellim akşamki maç.*
evimde ise hala tv ve internet yok. radyodan dinlemeyi yine istemiyorum ve yine arkadaşlara gidiyorum. ancak sahayı görünce başımdan aşağı kaynar sular dökülüyor. sahanın göl olmayan nadir bölgelerinden biri, ilk yarı bizim eboue'nin oynadığı bölge yani sağ bek bölgemiz. arkadaşlara diyorum; "2. yarı buradan yürürüz biz." diye. boktan bir gol yiyoruz ilk yarı, sonra burak başlıyor atmaya. belki de kendisi bile hayal etmiyordu bugünkü konuma gelmeyi. 8 maç, 8 gol; dile kolay...
bu maçtan 1 puan alıyoruz ve umutları iyice azalıyor herkesin...
4. maç, cluj'dan intikam alma vakti.*
(bkz: #1086584)
"belki de bir efsanenin başlangıcı olacak maç... not finished yet!" yazıyorum maç başlığına. inanıyorum...
imzamızı atıyoruz romanya'ya. hagi memnun, biz memnun...
yükseliş başlıyor, artık durdurulamazız...
5. maç.* o gün hızlandırılmış patoloji dersi var. gidiyorum, ders çıkışı kafa 1 milyon. bu sefer evde internet var. tv hâlâ yok. star'ı açıyorum canlı yayın'dan. ufak tefek takılmalar var ancak yayın iyi. manchester'ı ağırlıyoruz. ali sami yen arena'nın gördüğü en büyük rakip. burak gol atma serisini devam ettiriyor, 1-0 kazanıyoruz. old trafford'ta açılan hesap böylece kapanıyor...
artık herkes gruptan çıkacağız demeye başlıyor. zira son maçlar öncesi biz grupta 2. yiz ve tüm ipler bizim elimizde.
6. maç.* bu sefer bir sınav arefesi ya da şerefesi diyelim... sınav 2 gün sonra ve ben yine çalışmamışım. diğer meselelerde zaten yüzümüz gülmüyor. tek tesellimiz, her zaman olduğu gibi yine galatasaray...
geriye düşüyoruz. ancak inancımızı kaybetmek yok!
amrabat'ın ortasında burak yine sahnede ve 1-1 oluyor. sonra epeydir ortalarda gözükmeyen aydın, kontrat yeniliyor. öyle bir gol atıyor ki; o kadar değerli ki o gol...
maç bitiyor. nasıl gururlandığımı, nasıl sevindiğimi bir allah biliyor, bir de ben biliyorum...
sonra bir kura çekimi daha. tarih 20 aralık 2012. şansımız mı yaver gidiyor yoksa üretilen komplo teorilerine* göre başkalarının gözünde diğerlerine görece zayıf takımlar birbiriyle mi eşleştiriliyor; schalke 04 çıkıyor karşımıza. artık 11 sene önceki çeyrek finale 2 maç kalmış.
ilk maç* yine hüsran oluyor.
ben deplasmanları severim... 2. maçı* büyük bir inançla bekliyoruz. o maç için olan sinerji benim gördüğüm en iyi sinerjilerden biri.
(bkz: #1199171)
herkes emin turdan. ufak tefek bir kesim vardı inanmayan. onlar da maç sırasında inanmışlardır herhalde.
efsane bir geri dönüş yapıyoruz. zaman zaman ecel terleri döktüğümüz zaman zamansa ecel terleri döktürdüğümüz maçtan 3-2 galip ayrılıyoruz ve avrupa'ya tekrardan "merhaba, biz geldik!" diyoruz...
şimdi real madrid ile eşleştik. bugün de maçımız var.* dünya'nın en iyi takımlarından biri. ancak biz de galatasaray'ız! ben eleyeceğimizi düşünüyorum.
bu maç yeniliriz, berabere kalırız, yeneriz... hiç önemli değil. disiplinimizi yitirmeden yürekten mücadele etmeye devam edeceğiz. gol attığımız tek farklı mağlubiyetler bile bizim için avantaj. ali sami yen'de çekeriz fişi!
cimbom'la kimse başa çıkamaz, avrupa ibnesi kolla kendini!
eleyeceğiz, inşallah!
son olarak;
http://s14.directupload.net/.../120611/8uomvymv.swf
galatasaray!
her maçın kendine özel, güzel anıları var içinde. zaten galatasaray'ı belki de bu yüzden çok seviyoruz. ya da bu yüzden daha da çok seviyoruz diyelim...
30 ağustos 2012 cl kura çekimi'ni evimde o sıralar tv ve internet olmadığından, radyodan da dinlemek istemediğimden arkadaşlarda izlemiştim mesela, hey gidi... manu, braga ve cluj geldiğinde çok sevinmiştik, "biz bu gruptan çıkarız!" demiştik...
sonra ilk maç... yıllar sonra. gözlerim doluyor... old trafford, şampiyonlar ligi müziği ile demleniyor. aslanlar beyaz formayla çıkmış. 6 yıl sonra tekrardan... kafa kafaya oynuyoruz manchester united ile.* gerek hakemden gerekse bizden kaynaklanan nedenlerle istediğimiz sonuçla ayrılamıyoruz ancak oyundan herkes çok zevk alıyor. herkeste bir umut, bir sevinç...
neyse diyoruz, sonuçta old trafford. 1 farklı mağlubiyet ve iyi oyun. yeterli ilk maç için...
2. maçı* bekliyoruz. yeni cehennem de tescillenmeyi bekliyor. iyi sayılabilecek bir oyun ama kötü bir sonuç; 2-0 yenik ayrılıyoruz maçtan. grubun dibine demir atarken herkesi bir umutsuzluk sarıyor.
"bekleyelim ve görelim!" diyorum ben.
(bkz: #1074796)
"biz bu gruptan çıkarız!" diyorum hâlâ. arkadaşlarla otururken konusu açılıyor. kalan 4 maçtan 10 puan alıp gruptan çıkacağımızı iddia ettiğimde galatasaraylı olanları dahil olmak üzere gülüyorlar. ütopya olarak gören galatasaraylı arkadaşlarım vardı. "galatasaray'ın adının olduğu her yerde umut vardır." lafını tam olarak anlamamışlar onlar. iddiaya giriyoruz beşiktaşlı arkadaşlardan biriyle...
3. maçın olduğu gün sınav var. sınava çalışmadan girmişim, kız meselesi zaten boka sarmış. kafam dağınık, tek tesellim akşamki maç.*
evimde ise hala tv ve internet yok. radyodan dinlemeyi yine istemiyorum ve yine arkadaşlara gidiyorum. ancak sahayı görünce başımdan aşağı kaynar sular dökülüyor. sahanın göl olmayan nadir bölgelerinden biri, ilk yarı bizim eboue'nin oynadığı bölge yani sağ bek bölgemiz. arkadaşlara diyorum; "2. yarı buradan yürürüz biz." diye. boktan bir gol yiyoruz ilk yarı, sonra burak başlıyor atmaya. belki de kendisi bile hayal etmiyordu bugünkü konuma gelmeyi. 8 maç, 8 gol; dile kolay...
bu maçtan 1 puan alıyoruz ve umutları iyice azalıyor herkesin...
4. maç, cluj'dan intikam alma vakti.*
(bkz: #1086584)
"belki de bir efsanenin başlangıcı olacak maç... not finished yet!" yazıyorum maç başlığına. inanıyorum...
imzamızı atıyoruz romanya'ya. hagi memnun, biz memnun...
yükseliş başlıyor, artık durdurulamazız...
5. maç.* o gün hızlandırılmış patoloji dersi var. gidiyorum, ders çıkışı kafa 1 milyon. bu sefer evde internet var. tv hâlâ yok. star'ı açıyorum canlı yayın'dan. ufak tefek takılmalar var ancak yayın iyi. manchester'ı ağırlıyoruz. ali sami yen arena'nın gördüğü en büyük rakip. burak gol atma serisini devam ettiriyor, 1-0 kazanıyoruz. old trafford'ta açılan hesap böylece kapanıyor...
artık herkes gruptan çıkacağız demeye başlıyor. zira son maçlar öncesi biz grupta 2. yiz ve tüm ipler bizim elimizde.
6. maç.* bu sefer bir sınav arefesi ya da şerefesi diyelim... sınav 2 gün sonra ve ben yine çalışmamışım. diğer meselelerde zaten yüzümüz gülmüyor. tek tesellimiz, her zaman olduğu gibi yine galatasaray...
geriye düşüyoruz. ancak inancımızı kaybetmek yok!
amrabat'ın ortasında burak yine sahnede ve 1-1 oluyor. sonra epeydir ortalarda gözükmeyen aydın, kontrat yeniliyor. öyle bir gol atıyor ki; o kadar değerli ki o gol...
maç bitiyor. nasıl gururlandığımı, nasıl sevindiğimi bir allah biliyor, bir de ben biliyorum...
sonra bir kura çekimi daha. tarih 20 aralık 2012. şansımız mı yaver gidiyor yoksa üretilen komplo teorilerine* göre başkalarının gözünde diğerlerine görece zayıf takımlar birbiriyle mi eşleştiriliyor; schalke 04 çıkıyor karşımıza. artık 11 sene önceki çeyrek finale 2 maç kalmış.
ilk maç* yine hüsran oluyor.
ben deplasmanları severim... 2. maçı* büyük bir inançla bekliyoruz. o maç için olan sinerji benim gördüğüm en iyi sinerjilerden biri.
(bkz: #1199171)
herkes emin turdan. ufak tefek bir kesim vardı inanmayan. onlar da maç sırasında inanmışlardır herhalde.
efsane bir geri dönüş yapıyoruz. zaman zaman ecel terleri döktüğümüz zaman zamansa ecel terleri döktürdüğümüz maçtan 3-2 galip ayrılıyoruz ve avrupa'ya tekrardan "merhaba, biz geldik!" diyoruz...
şimdi real madrid ile eşleştik. bugün de maçımız var.* dünya'nın en iyi takımlarından biri. ancak biz de galatasaray'ız! ben eleyeceğimizi düşünüyorum.
bu maç yeniliriz, berabere kalırız, yeneriz... hiç önemli değil. disiplinimizi yitirmeden yürekten mücadele etmeye devam edeceğiz. gol attığımız tek farklı mağlubiyetler bile bizim için avantaj. ali sami yen'de çekeriz fişi!
cimbom'la kimse başa çıkamaz, avrupa ibnesi kolla kendini!
eleyeceğiz, inşallah!
son olarak;
http://s14.directupload.net/.../120611/8uomvymv.swf
galatasaray!
