• 278
    çok farklı bir duygudur, ayrı bir heyecandır, karşılıksız sevgidir. boynunda sarı-kırmızı kaşkolla caddelerde göğsünü gere gere gezmektir.

    7-8 yaşlarındaydım, yarın okula gidicem, her zamanki galatasaray kılıflı yastığıma yatacaktım bir de ne göreyim annem kılıfı yıkamış meğerse... ardından evde kıyameti kopardım tabi gözlerimden ''bardaktan boşalırcasına'' yaşlar akıyor, çocuğuz işte lan kafamızı sarı-kırmızı yastığa koymak istiyoruz. tabi anneme de çok bağırmıştım, kendisi de biraz yufka yürekli olduğu için bağırmalarıma üzüldü kadın, o da ağlamaya başladı. sonra çamaşır ipinde asılı kılıfı aldı ve soba demirlerine asıp daha çabuk kurumasını sağladı, tabi kuruyana kadar oğlu çoktan uyumuştu. sabah olduğunda ise başımın altında tekrar galatasaray kılıflı yastığım vardı. ana yüreği işte evladının üzülmesine dayanamıyor.. yetmezmiş gibi ertesi gün kalkıp bi kaç tane farklı desenlerde galatasaraylı yastık kılıfları almış. o günden bu güne artık ''neden yıkadın'' kavgası yapmıyoruz, zaten koskoca adam olduk, onun gözünden akan bir damla yaşa kıyabilir miyim hiç... hangi oğul kıya bilir!!?

    ulan gassaray...
App Store'dan indirin Google Play'den alın