burak yılmaz

2 ekim 2012 galatasaray sporting braga maçı'nda yediğimiz ilk golün öncesinde yaptığı embelce hareketle takımının maçı kaybetmesinin baş sorumlusu olan oyuncu. oysa ki o dakikaya kadar her şey çok iyi gidiyor ve oyunun temposunu tamamen istediğimiz şekilde ayarlıyorduk. maçı tribünden izlemiş biri olarak, sanırım çok uzun zamandır bir galatasaray futbolcusuna bu kadar aleni şekilde küfür etmemiştim. bunu bir marifet ya da benzeri bir şey olsun diye söylemiyorum. gerçekten sinirlerim o dakikada tamamen boşaldı. zira bu maçın telafisi olmadığını, rakibin golü bulduktan sonra da kolay kolay pozisyon vermeyeceğini ve golü bulmamızın çok zor olduğunu (şampiyonlar ligi seviyesinde yaratıcı veya bitirici oyuncumuz olmadığı için) adım gibi biliyordum. zira futbolda en gelemediğim şey daha ortalama bir teknik ve futbol zekasına bile sahip olmayan oyuncuların boyundan büyük işlere kalkışmalarıdır. bu tür hareketler benim bütün şirazemi kaydırıyor arkadaş. sokrates der ki "know yourself" yani "kendini tanı". işte galatasaray futbol takımı'nda, başta burak yılmaz olmak üzere bazı futbolcuların kendini tanıması ve ona göre davranması gerek. kendisi kötü bir tekniğe sahip, orta sahalara gelip arkadaşlarıyla top alıp verme konusunda son derece başarısız bir oyuncu. yaptığı en iyi iş defans arkasına sarkıp tehlike yaratmak. başka da bi numarası yok. bu durumda yapması gereken şey, sürekli rakip defansın arkasına sarkmaya çalışmak ve takım savunmaya geçtiğinde topun arkasına geçip yüksek fizik kuvvetiyle rakip stoperlere baskı uygulamak. bundan fazlasını beklemek tamamen hayalcilik olur, zira son vuruşları, özellikle de kafa vuruşları son derece vasat hatta vasatın altında.

son sözüm; sene başında kulübe önerilen dimitar berbatov'u kim hangi sebeple istemediyse, kendisine selam eder gözlerinden öperim. sayelerinde şampiyonlar ligi grubumuzda kuvvetle muhtemel gol atamadan sezonu kapatacağız.