6071
söz konusu galatasaray olduğunda adam olmayan rakibe karşı kin besleyen, intikam alana kadar nefretimi sıcak tutan bir insanım ben.
2010-2011 sezonuydu. darmadağın olmuştuk. slogan kümede kal galatasaray idi. senede ortalama 5-6 gol attığımız adamlar o sezon yenilse bile bizi delirtmek için söylüyordu bunu. yazmıştım hepsini listeye intikam için. captano abi de bir entrysinde bu lafı diyenleri yazın bir kenara demişti. rakiplerine verilen o kadar illegal desteğe rağmen hala türkiye'nin zirvesinde olan bir takıma söylenemezdi bu. gelecek sezonda özellikle beklediğim maçlar vardı.
kulüpteki başkanlık seçiminde bir mucize yaşandı ve kulübün başına görüp görülebilecek en kodumu oturtacak adamlardan birisi geldi. konuşmaları daima umut doluydu. o an anladım eğer yeni kuracağı takım dikişi tutturursa intikam alacak, konuşmayı tercih ettiği oturma organlarını susturacak. öyle de oldu. doğru hoca ve futbolcu tercihleri ile rüzgarı öyle bir arkasına aldı ki bu takım 2011 mayısı ile 2012 mayıs'ı içinde sildi gözyaşımı, bitirdi ötekilere karşı olan nefretimi, aldı intikamımı.
inönü'de 2-0 yenildiğimizde* "ne olur çıkmayın biraz taşak geçelim" ile başlayan nefret, aydın'ın örümceği alıp taraftarların üstüne atması, onların da örümcekten kaçarken aşağı düşmesi(!) ile bitti.*
eski ali sami yen'deki son derbideki* "koyduk mu" ile başlayan nefret, yeni ali sami yen'deki ilk derbide elmander'in 90+2'deki kafası ile son buldu.*
500 kilometre yol gidip sayılmayan 3 gol ile şikecilere zorla boyun eğdirildiğimizde* her gün biraz daha büyüttüğüm intikam duygusu melo'nun penisiyle attığı gol ile bastırıldı.*
stadımıza çökmek, arena'daki ilk avrupa kupası maçını oynamak için fırsat kollayan trabzonspor'u susturdu selçuk frikiklerle.**
500 tane galatasaraylıyı deplasman tribününe tıkıp, şampiyonluk maçında * stadını fenere tahsis edip 4 parmağını kaldıranlara idi nefretim. necati orta sahadan bitirdi bu nefreti.*
ali sami yen'de pozisyon vermeden yenildiğimiz bursaspor'du * beni delirten. 87'de baros kapağı taktı onlara da.*
34 maçtan sadece 2 galatasaray maçında oynayan antalyaspor ve oynatan mehmet özdilek'ti nefretim. beşiktaş karşısında pozisyona giremeyip bize 3 tane attıklarında* yazdım onları listeye. kafasına kafasına vurdu elmander, burak, amrabat, umut.*
kümede kal galatasaray'ı 90 dakika söyleyen ankaragücü'nü uğurladık ptt'ye 2 maçta atılan 7 gol ile.**
fenerliden çok fenerci ve galatasaray düşmanı ilhan cavcav'ın takımının suratına çıkartıp vurdu acımasız gerçeği emmanuel eboue.*
şike yaptığı tescillenmiş takımın kalecisinin "sahaya inen cimbomlu olsun" sözlerine inat inip sahaya oyuncularımızla beraber kaldırdık kupayı.*
hergün üşenmeden galatasaray aleyhine ortalama 3-4 yalan haber yaptıran, federasyon başkanlığı döneminde galatasaray'a karşı elinden gelen her pisliği yapan, pfdk'ya bile şike yüzünden galatasaray'ı gönderen tüpçünün elinden kupayı alıp onu elinin tersiyle fırlatan kahramandı ayhan akman.*
vakitsiz işeyen kangal ile şampiyon olunca dalga geçti melo.
http://img6.mynet.com/...areket-49728_501.jpg
şampiyonlar ligi diye zırlayan bebeler hala anasının şeyinde liginde oynarken şampiyonlar ligi için değil galatasaray için buraya gelen amrabat kök söktürdü manchester united'a old trafford'da.
intikam soğuk yendiğinde lezzetli bir aştır ve işte böyle alınır. siz hiçbir dış mihraktan destek almadan türkiye'nin en büyüğü olmayı başarabilen ve ünvanını her şeye rağmen koruyabilen bir takımın üstüne bu kadar gelirseniz güçlendiğinde boyunun ölçüsünü alırsınız. aslan yaralı da olsa aslandır ve ölmediği sürece yaralar sarılır. televizyondan ya da stadda izlediğim her galibiyetten sonra haykırdım karşı tribüne "koyduk mu", "öyle koyulmaz böyle koyulur" diye.
2012 mayıs'tan beri yepyeni bir süreç başladı bizim için. artık intikam değil avrupa fatih'i ve lig şampiyonu ünvanımızı korumamız gereken bir süreç. şu an bana göre sıradan bir iyi galatasaray* değil sıradışı mükemmel bir galatasaray var sahada. hem psikolojik olarak, hem kağıt üzerinde hem fizik ve kondüsyon olarak hem taraftar desteği olarak hem de yetenek olarak. yönetim futbolcu taraftar birlikteliği ve 25 milyonluk aile ortamı bozulmadığı sürece o dalga geçenler ağızları açık izleyecek bizi.
nefret ediyorum şike yaparak önümüze geçen ve bizle dalga geçmeyi kendisine hak gören şikeciler ile fenerden çok fenerci anadolu kulüplerinden.
artık bambaşka sezonlar bizi bekliyor...
anlatım bozukluğu olan cümleler, yazım hataları vs. editlenmiştir.
2010-2011 sezonuydu. darmadağın olmuştuk. slogan kümede kal galatasaray idi. senede ortalama 5-6 gol attığımız adamlar o sezon yenilse bile bizi delirtmek için söylüyordu bunu. yazmıştım hepsini listeye intikam için. captano abi de bir entrysinde bu lafı diyenleri yazın bir kenara demişti. rakiplerine verilen o kadar illegal desteğe rağmen hala türkiye'nin zirvesinde olan bir takıma söylenemezdi bu. gelecek sezonda özellikle beklediğim maçlar vardı.
kulüpteki başkanlık seçiminde bir mucize yaşandı ve kulübün başına görüp görülebilecek en kodumu oturtacak adamlardan birisi geldi. konuşmaları daima umut doluydu. o an anladım eğer yeni kuracağı takım dikişi tutturursa intikam alacak, konuşmayı tercih ettiği oturma organlarını susturacak. öyle de oldu. doğru hoca ve futbolcu tercihleri ile rüzgarı öyle bir arkasına aldı ki bu takım 2011 mayısı ile 2012 mayıs'ı içinde sildi gözyaşımı, bitirdi ötekilere karşı olan nefretimi, aldı intikamımı.
inönü'de 2-0 yenildiğimizde* "ne olur çıkmayın biraz taşak geçelim" ile başlayan nefret, aydın'ın örümceği alıp taraftarların üstüne atması, onların da örümcekten kaçarken aşağı düşmesi(!) ile bitti.*
eski ali sami yen'deki son derbideki* "koyduk mu" ile başlayan nefret, yeni ali sami yen'deki ilk derbide elmander'in 90+2'deki kafası ile son buldu.*
500 kilometre yol gidip sayılmayan 3 gol ile şikecilere zorla boyun eğdirildiğimizde* her gün biraz daha büyüttüğüm intikam duygusu melo'nun penisiyle attığı gol ile bastırıldı.*
stadımıza çökmek, arena'daki ilk avrupa kupası maçını oynamak için fırsat kollayan trabzonspor'u susturdu selçuk frikiklerle.**
500 tane galatasaraylıyı deplasman tribününe tıkıp, şampiyonluk maçında * stadını fenere tahsis edip 4 parmağını kaldıranlara idi nefretim. necati orta sahadan bitirdi bu nefreti.*
ali sami yen'de pozisyon vermeden yenildiğimiz bursaspor'du * beni delirten. 87'de baros kapağı taktı onlara da.*
34 maçtan sadece 2 galatasaray maçında oynayan antalyaspor ve oynatan mehmet özdilek'ti nefretim. beşiktaş karşısında pozisyona giremeyip bize 3 tane attıklarında* yazdım onları listeye. kafasına kafasına vurdu elmander, burak, amrabat, umut.*
kümede kal galatasaray'ı 90 dakika söyleyen ankaragücü'nü uğurladık ptt'ye 2 maçta atılan 7 gol ile.**
fenerliden çok fenerci ve galatasaray düşmanı ilhan cavcav'ın takımının suratına çıkartıp vurdu acımasız gerçeği emmanuel eboue.*
şike yaptığı tescillenmiş takımın kalecisinin "sahaya inen cimbomlu olsun" sözlerine inat inip sahaya oyuncularımızla beraber kaldırdık kupayı.*
hergün üşenmeden galatasaray aleyhine ortalama 3-4 yalan haber yaptıran, federasyon başkanlığı döneminde galatasaray'a karşı elinden gelen her pisliği yapan, pfdk'ya bile şike yüzünden galatasaray'ı gönderen tüpçünün elinden kupayı alıp onu elinin tersiyle fırlatan kahramandı ayhan akman.*
vakitsiz işeyen kangal ile şampiyon olunca dalga geçti melo.
http://img6.mynet.com/...areket-49728_501.jpg
şampiyonlar ligi diye zırlayan bebeler hala anasının şeyinde liginde oynarken şampiyonlar ligi için değil galatasaray için buraya gelen amrabat kök söktürdü manchester united'a old trafford'da.
intikam soğuk yendiğinde lezzetli bir aştır ve işte böyle alınır. siz hiçbir dış mihraktan destek almadan türkiye'nin en büyüğü olmayı başarabilen ve ünvanını her şeye rağmen koruyabilen bir takımın üstüne bu kadar gelirseniz güçlendiğinde boyunun ölçüsünü alırsınız. aslan yaralı da olsa aslandır ve ölmediği sürece yaralar sarılır. televizyondan ya da stadda izlediğim her galibiyetten sonra haykırdım karşı tribüne "koyduk mu", "öyle koyulmaz böyle koyulur" diye.
2012 mayıs'tan beri yepyeni bir süreç başladı bizim için. artık intikam değil avrupa fatih'i ve lig şampiyonu ünvanımızı korumamız gereken bir süreç. şu an bana göre sıradan bir iyi galatasaray* değil sıradışı mükemmel bir galatasaray var sahada. hem psikolojik olarak, hem kağıt üzerinde hem fizik ve kondüsyon olarak hem taraftar desteği olarak hem de yetenek olarak. yönetim futbolcu taraftar birlikteliği ve 25 milyonluk aile ortamı bozulmadığı sürece o dalga geçenler ağızları açık izleyecek bizi.
nefret ediyorum şike yaparak önümüze geçen ve bizle dalga geçmeyi kendisine hak gören şikeciler ile fenerden çok fenerci anadolu kulüplerinden.
artık bambaşka sezonlar bizi bekliyor...
anlatım bozukluğu olan cümleler, yazım hataları vs. editlenmiştir.
