167
12 mayıs 2012 fenerbahçe galatasaray maçında hissettiklerimi hatırladıktan sonra sanki hiçbir galatasaray-fenerbahçe maçında öyle çok fazla heyecanlanmıyacakmışım gibi geliyor. 100 yılda bir gerçekleşecek bu derbiden istediğini almış, şampiyon olmuş bir şekilde çıkmış olmanın değerini şimdi daha iyi anlıyorum. genel olarak çevremdeki renktşlarımın rahatlığını bu duruma bağlıyorum.
fenerbahçeliler tarafından zevzekçe o maçın* rövanşı olarak görülüyor olabilir ama kendileri de içten içe biliyor ki o maçın rövanşı hiçbir maç olamaz.
aklımda ve kalbimde 12 mayıs 2012 fenerbahçe galatasaray maçının hissettirdiklerinin verdiği rahatlıkla ayaklarımı uzatıp rahat rahat izliyeceğim maç olacak.
istediğimiz gibi bir sonuç olursa keyfini çıkarırız hep beraber. aksi olursa geleceğe umutla bakıp fazla üzülmem. 1-2 gün fenerlilerin seviyesizliklerine katlanırım. ki bu seviyesizliklik çevremizdeki tüm fenerlilerden kurtulamayacağımıza göre galatasaraylılar olarak birlikte yaşamak zorunda olduğumuz bir durumdur.
fenerbahçeliler tarafından zevzekçe o maçın* rövanşı olarak görülüyor olabilir ama kendileri de içten içe biliyor ki o maçın rövanşı hiçbir maç olamaz.
aklımda ve kalbimde 12 mayıs 2012 fenerbahçe galatasaray maçının hissettirdiklerinin verdiği rahatlıkla ayaklarımı uzatıp rahat rahat izliyeceğim maç olacak.
istediğimiz gibi bir sonuç olursa keyfini çıkarırız hep beraber. aksi olursa geleceğe umutla bakıp fazla üzülmem. 1-2 gün fenerlilerin seviyesizliklerine katlanırım. ki bu seviyesizliklik çevremizdeki tüm fenerlilerden kurtulamayacağımıza göre galatasaraylılar olarak birlikte yaşamak zorunda olduğumuz bir durumdur.
