626
an itibariyle 1000 meşalenin yakıldığı mabet.
ali sami yen stadyumu
-
-
627son anlarına doğru servet çetinin rövejatasını görüp de kapanmış stad. ama mekan oynatıyor yani yanlış anlaşılmasın!
(bkz: 11 ocak 2011 galatasaray beypazarı şekerspor maçı) -
628hoşçakal..
-
629yanlızca 5 defa ibadet edebildiğim mabet. affet beni. ağzımla değil gönlümle bağırdım, çimlerinin üzerine yemin ederim.
-
630başka statlarda teselli bulunca...
işte biz o gün tükeneceğiz...
güle güle dediğim mabet. -
631dünyanın en büyük kulüplerine diz çöktüren şanlı galatasaray'ın evi.
başkaları beğenmezdi, kalorifer dairesi derdi, dudak bükerdi... bilemezlerdi onların tabiriyle kalorifer dairesinin mangal yürekli aslanların yuvası olduğunu... türkiye tarihinin sahip olabileceği en büyük başarılarının orada kazanıldığını...
bilemezlerdi! duyduklarında ise tesadüftü derlerdi!
inkar ederlerdi...
ali sami yen stadı hiçbir şeyi inkar etmezdi. ali sami yen stadı başkaldırıştı! isyandı! ali sami yen stadının ordusu vardı, devasa yürekli aslanları vardı içinde! ne kadar büyük olursa olsun, ne kadar yıldızı olursa olsun zindan ederdi orayı onlara. en korkusuzunun dizleri titrerdi...
"aslan yok! aslan yok!" diyenlerde oldu... hem de aslan kafesinin içinde...
sen aslan kafesinin içine girip, "aslan yok, aslan yok!" dersen, o aslan senin ecdadını ...
elveda yüreğim, hoşçakal... -
632"yendin,yendin,yendin.çünkü sen ali sami yen'din."
-
633şu an "çıkış yok", "exit" gibi tabelaları taraftarlar tarafından sökülüyor.
-
634sana ağlayan kimdi,
seni kim candan sevdi,ne hale düştüm şimdi
gözyaşlarım anlatır...
sensizlik neler aldı,
hayallerim nasıldı,senden bana ne kaldı
gözyaşlarım anlatır...
çok derinlerdesin,merak etme unutulmayacaksın . -
635kendisine veda gecesinde son golü colin kazım-richards atmış, son konuşmayı ali kırca yapmıştır.
(bkz: fantazi futbol) -
6362006'da kendisine ulaşabilmek için istanbul'u seçtiğim, bugün itibariyle artık maç oynanmayacak stadyum. önceki bir iki gitgeli çıkar , 5 senelik mazim var kendisiyle , bugün ben çıkmak istemedim stattan. 20 senedir bu stada akın edenler bu gece uyumaz.
-
637bu gece sonsuzluğa doğru kalplerde yerini almış mabet'dir.
hakkında çok şey yazmak istiyorum ama ne kadarını düzgün yazabilirim şu anda hiç bilmiyorum. orası gerçekten bir ev gibiydi benim için ilk gittiğimde hiç yabancılık çekmedim ki tek başıma gitmiştim. herkes bir abi bir abla bir kardeşti benim için orada ve tek sevgili vardı sahada. her şeyiyle bir bütündü orası ali sami yen sokağı, orjin köftesi, çadırı... hiç bir zaman kaybolmayacak çok güzel bir tattı o benim için. ve hep öyle kalacak.
üzüldüğüm konu ise onu hiç görememiş ve göremeyecek insanlar olması ve bunlardan birinin de benim eğer olursa çocuğum olacak olması. sadece benim anlattığım veya videolardan izlediği kadarını bilecek o kokuyu o tadı hiç alamayacak. o sevgiyi hiç göremeyecek orada yatan tarihin nefesini hissedemeyecek... işte en çok bunun için üzülüyorum...
umudun, vefanın, saygının ve koşulsuz sevginin can bulduğu yerdin sen, elveda ali sami yen, elveda !! -
638başkanın söylediğine göre anasına küfür edeceğimiz ilk dozer, 21 ocak'ta ilk darbesini vurmaya kalkacaktır.
galatasaray'ın önce zulümpiyat'a yollanmasında ve daha sonra evinden çıkarılmasında emeği geçenleri lanetlemesem de iyi anmayacağım kesindir. -
639benim sana geç kalmamdan ötürü 1.5 yıl beraber olabildik sami yen. ama dolu dolu, neşeli, hüzünlü, bazen ağlamaklı; ama güzel olan 1.5 yıl...
kimler gelmiş, kimler geçmişti o kadar kısa zamanda... bugün son bir kez geldik sana... ve bitti...
bırakamadık seni bu akşam, çıkmak istemedik, adeta kolumuzda son nefesini veren bir sevgiliydin...
çıkarsak canın yanacaktı, bizim de yandığı gibi... ama çıtık ve bittin...
aklımızdan bin bir duygular geçiyordu seni son bir kez seyrederken..
gözlerimiz doluyordu... gittin...
biz, arkandan sadece baktık... son bir defa...
oysa; söyleyecek o kadar çok şeyimiz vardı ki...
gidersen sönecekti sanki içimizdeki ateş
ve bir daha hiç bir şey yakamayacaktı senin gibi...
gidersen karanlığa mahkum edecektin günlerimizi
o karanlıkta yolumuzı kaybederiz diyecektik ki sana,
ışıklarını kapattılar... gittin...
gidişini görmemek için gözlerimizi kapattık
öylesine acıdı ki yürekler, tutup koparsalardı kolumuzu bacağımızı
bu kadar acı duymazdık.
acım yaş olup akmalıydı gözlerimden.
ağlayamadım...
gittin...
seni delicesine bir tutkuyla seviyorduk oysa
tutkumuz seninle olmaktı, tutkumuz sana gelmek...
tutkumuz galatasaray'ı hep seninle yaşamaktı.
olmadı... gittin...
gidişini önlemek için bırakmamak vardı seni... tribünlerinde yatmak...
"ali sami yenn" diye başlayan marşlarımız değil miydi her seferinde seni ürperten...
ürperdin yine biliyoruz.
kal desek... bir kez bırakmamak için dirensek
gitmek için tüm cesaretin kaybolurdu. sonsuza dek mabedimiz kalırdın...
ama yapamadık....
gittin... ali sami yen...
bir yıkım gibiydi gidişin
sen adım adım uzaklaşırken bizden
çöküp kaldı bedenimiz tribünlerine
nice yıkımlara dayanan yüreklerimiz bu kez yenilmişti
bu kadar zayıf değildik biz kalkmalıydık.
kalkamadık... ali sami yen...
gittin...
oysa bugün gideceğini biliyorduk
hazırdık gidişine,
son zamanları yaşıyorduk
zaman bitecek ve sen gidecektin...
biz ise, gidişinin ertesi günü
hayatımıza kaldığımız yerden, yeniden başlayacaktık.
yeni mekanların yeni heyecanlar olacağını düşünerek...
bugün ruhumuzda hissettik ki yanlış düşünmüşüz...
ve sen gittin...
ali sami yen..
bir şey söyledin mi giderken?
"kal" dememizi istedin mi?
polislere bizim için "dursunlar biraz daha" dedin mi?
biz "döneceğiz yeniden" diye stadımızı inletirken
sen "döndüğünüzde burada olacağım" diye umut verdin mi?
beynimiz öylesine uğulduyordu ki...
duyamadık ali sami yen...
gittin...
nereye gittiğin önemli değildi
aynı yerinde de kalsan,
yerine binalar da yapılsa artık farketmiyordu...
biz sana bir daha gelemeyecektik...
artık yoktun ve asıl bu düşünce bizi felç ediyordu.
yokluğuna karşı koymalıydık...
"yeni statlar" demeliydik; "yeni heyecanlar...!"
bu yokluk duygusundan kurtulmalıydık.
gidişini unutmalı, ağlamamalıydık...
kurtulamadık... bugün hep senin için doldu gözler...
gittin...
monacoya çaktığımız zaman duyduğumuz o "haaaagiiiiiiiiii" de seninle birlikte kayboldu o boşlukta.
işte tam şuradan atıldı o gol diyemeyeceğiz artık...
metin oktay'lar, prekaziler, hagi'ler... kral hakanlar...
seninle hep orada kaldılar... efsanelerin mekanı ali sami yen...
onları hep seninle, sende yad etmek istedik...
ama olmadı...
gittin...
bil ki göz nurumuz,
başka yerlerde olsak da
tek mabed, tek özlenen sen, hep özlenen sen olacaksın...
ne maçlar yaşandı
dünya cehennemi burda tanıdı
elveda sami yen
bir gün geri gelsek keşke yeniden...
*(u: sevgiliden ayrıldıktan sonra denk gelip okuduğun şiir; okuyup okuyup ağlatandı benim için)* -
640
-
641bundan yaklaşık üç yıl önce ilk maçımı izlediğim mabedimiz. yeni açık'la başlayıp, geçen sene kapalı-eski açık arasında gittim geldim. bu sene tüm maçları eski açık'ta izledim. toplasan 7-8 maç kaçırmışımdır üç yılda. sanırım tek pişman olduğum konu numaralı'da maç izleyememek. mağlubiyetleri de güzeldi, galibiyetleri de. keşke daha önce istanbul'da yaşamaya başlasaydım da, daha çok yaşasaydım onu. evimdi, canımdı. hala öyle. ve sanırım istanbul dışında yaşayan biri için de evi, canı. benim için öyleydi çünkü üç yıl öncesine kadar.
bugünün çok zor geçeceğini biliyordum. fakat bu kadar olacağını tahmin etmemiştim. sokak'ta gözlerim nemlenmeye başlamıştı gerçi. son kez eski açık'a girdik. son kez tezahuratlara katılıp, sami yen'i izledik. ve ben bildiğin hüngür hüngür ağladım, çıkmak istemedim. sabahlama lafları vardı, olsaydı sabahlayacaktım. olmadı. artık ona dair yeni bir şey yaşamayacağız sanırım. anılarıyla yaşayacağız onu sadece.
özetlemem gerekirse: bildiğin derbeder olduk işte. -
642çektiysen kahrımı helal et hakkını zorlu sevdam...hoşçakal!
-
643(bkz: yıkılırken yıkmak)
-
644
-
645ilk kez yeni açıktan görmüştüm yeşilini. ve bugün de yeni açıktan veda ettim sana. aynı yerden, kapalı tarafından, numaralı tarafından değil. ilk günkü gibi. 9 yaşında bir çocuğa nasıl bir sevinç yaşattıysan ilk gün, işte o kadar büyük bir hüzünle veda ettim. rüzgarı kesmen bile reklam panolarınla, tek yeten şeydi aslında bana.
(bkz: iyi değilim) -
646gittin ya, kafam duman...
-
647(bkz: ali sami yen sonsuza kadar)
-
648
-
649geçerken oradan hatırlayacağız hep o bildiğimiz halini, ebediyen dinleneceksin artık çok yorduk biz seni... senin yerine yapılacak herhangi bir avm, otel vesaireye gitmek nasip olmasın...
-
650korner direğini almak kime nasip oldu meraklar içinde olduğum mazide kalan stadımız.
