memleketinin takımına sempati duymak *

• 1

  insanın - eğer büyük takımlardan birini tutuyorsa - tuttuğu takım dışında memleketinden çıkan takımın da maçlarını takip etmesi diğer takımlarla oynadığında desteklemesi halidir. mesela ben kütüğüm dolayısıyla kayserispor'a (allahtan sarı kırmızı) doğduğum yer dolayısıyla gençlerbirliği'ne (asla ankaragücü değil), basketbolda ise okulum olduğu için casa ted ankara kolejliler'e sempati duyarım.
  
  ukteyi veren: dikkatcekmeyecalisiyorum
  bir de notu var: "siyah yeşil şampiyon sakarya"
• 2

  türkiye için normal bir durumdur. birkaç büyük takım ligi domine eder çünkü. birileri anadolu takımlarına da destek vermeli, ikinci planda bile olsalar. istanbul'da doğup büyüdüm, galatasaray dedim hep bu yüzden ama asıl memleketim olan antalya'nın takımının maçlarında da yenilseler içim burulur, kazansalar sevinirim. bu sene kalbimi kırdılar, potadaki takımlar arasında sadece bize tuttu şansları ama olsun, antalya kalsın isterim birinci ligde.
• 3

  sadece sempati duyulduğuyla kalan takım tutma seviyesine hiç bir zaman geçemeyen durum. *
  (bkz: ingiliz futbolu)
  (bkz: premier league championship)
• 4

  en güzel eğlencesi futbol müsabakalarında memleketin plakasınının oynandığı dakikalarda sahaya balon atmaktır.
• 5

  doğma büyüme istanbul'lu olmama rağmen, kütüğüm artvinde bulunduğu için karadeniz takımlarına oldum olası sempatim vardır. çaykur rizespor ve trabzonspor bunların başında gelir.
  
  not: gönül isterdiki artvin hopaspor birinci lige yükselsin.
• 6

  valla taraftarlığın bittiği yer. memleket sevgisinden dolayı maçta rakip galatasaray bile olsa aniden galatasaray ı bırakıp memleket takımını tutabiliyorlar, maç bitince tekrar galatasaraylı oluyorlar. gördüm yaşadım biliyorum...
  (bkz: kayserispor galatasaray maçları)
• 7

  koskoca izmir çıkaramasa da birinci lige, duyulur. gene olmayacak galiba..
• 8

  bate borisov - belarus *
  fc bakı - azerbaycan *
  * *
  çaykur rizespor
  karsspor
• 9

  denedim olmuyor. galatasaray sevgisinin yanında başka sevgilere gram yer kalmıyor.
  
  tanım: yanlış, ters...
• 10

  yok öyle bir şey. galatasaray'dan başkasına yer yok bu kalpte.
• 11

  genelde memleketinin takımına sempati duymayı asıl tutulan takımın sevgisini bölmek olarak algılarlar ama ilgisi yok, sempati ve taraftarlık başka şeylerdir. üstelik bunu söyleyenleri ingiltere'de liverpool'u ya da ispanya'da real madrid'i desteklerken, hatta bu takımlar yenildiklerinde hırs yaparken görebilirsiniz. bu ne perhiz bu ne lahana turşusudur? zaten memleketinin takımı başarılı olsun isteyen bir galatasaraylı taraftarın galatasaray söz konusu olunca gözü kördür, başkasını görmez. antalyaspor bir gün olsa da üst sıraları zorlasa sivasspor gibi, galatasaray'ın aleyhine her sonuca üzülürüm elbet, ama içten içe bu tırmanışları ile gurur duyarım. yaşasın anadolu takımları!
• 12

  son derece karşı çıkarım böyle şekillere. hiç de haz etmem. bir takımı tutarsın, gerisi hikayedir arkadaş. de ki; ben yenimahallesporluyum, eyvallah; saygım sonsuz. ama ben galatasaraylı'yım diyip de, 'yenimahallesporumuz' falan tarzı tabirleri kullanıp o takımı savunma durumuna geçiyorsan, bence samimi bir taraftar değilsin, hatta ılıksın inceden.
  
  ben 20 yıldır izmir'de oturuyorum. önceden altay'da top oynadım. birçok kez göztepe, karşıyaka maçına da gittim, ama hiç birine sempati falan duymadım, duymuyorum. sempati ne lan? hatta "su veren itfaiyenin..." modundayım. umrumda da olmaz. hele çocuklukta istanbul takımı, büyüyünce memleket takımına geçiş yapanlar var ki *, onlar kadar kolpa taraftar yoktur, onları ciddiye bile almam.
  
  çevremde trabzon'a şike olayından* sonra sempatisi oluşan bazı arkadaşlarım var. hatta tanımadığım ama haberlerde gördüğüm, mahkeme sürecinde trabzonlu'ların yanında meşale yakıp yürüyüşlerine katılan galatasaraylı'lar var. bu kadar alakasız bir tavır görmedim. mesela, o arkadaşlar 11 aralık 2012 galatasaray 1461 trabzon maçı'nda tribünde olsalardı ne yapacaklardı acaba? omuz omuza beraber yürüdükleri kankileri ne anamızı bıraktı ne bacımızı. engin baytar'ın annesine edilen küfürler... hem de hiç bir sebep yokken, en ufak bir sebep.
  
  "arena'ya hoşgeldin balıkesir" pankartı açtığımız adamlar da anamızı hedef almıştı. (bkz: 27 kasım 2012 galatasaray balıkesirspor maçı)
  
  geçiniz abicim bu ayakları...
  
  galatasaray'ın karşısına babamın teknik direktörlüğünü yaptığı takım gelse, içimde bir parça tereddüt olmadan koyup geçelim isterim.
• 13

  gurbette yorgun dustum be ceylan.
  
  (bkz: ottawa senators)
• 14

  benim sahip olmadığım nitelik.
  
  özellikle son sezon kendisini legal olmayan yollardan kurtarma çabaları içerisinde, başkanının yaptığı demeçler ile iyice gözümden düşmüşlerdir. amatör kümeye kadar düşşünler amk umrumda olmaz. * * *
• 15

  memleketin takımı lüleburgazspor'sa bu doğal bir durumdur.
  
  bkz: https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/...3031_639955290_n.jpg
  
  (bkz: kim koyarsa koysun allah razı olsun fenere koyana canım feda olsun)
  (bkz: bir başkadır benim memleketim)
• 16

  (bkz: 14 mayıs 2006 denizlispor fenerbahçe maçı)
  
  nasıl sempati duymazsın ki... *
• 17

  benim gayet de sahip olduğum durumdur. hatta sempatiden fazlasıdır, memleketimin takımı diyarbakırspor'dur. tabi galatasaray ile aynı ligde mücadele ettiği vakit aslanımızı ağırlarken deplasman tribününe gidiyorduk o ayrı. ama fenerbahçe taraftarlarını da güzel ağırlardık bilen bilir. ee memleketin neredeyse tamamına yakını galatasaraylı olunca tadı da başka oluyor.
• 18

  http://a1212.hizliresim.com/14/f/gvlm3.jpg
  
  bazen yeri gelince gerçekleştirdiğim eylem. açıkçası söyle bir çelişkideyim; 1 olumsuz 2 olumlu yönü var benim gözümde. olumsuz olarak; sahip oldukları stat evimin karşısında olunca maç günleri bir curcuna oluyor hani, sokaklar araba kaynıyor ve sen kendi arabanı zarar görmesin diye koyamıyorsun. olumlu olarak bana futbolu ve sporu aşılıyorlar. her kendi evlerinde maç oynadıklarında maç bitiminde taraftarların dağılışını izlerken sen de gaza geliyorsun, tezahüratlara katılıyorsun. bir de 1990-1991 sezonunda fenerbahçe'yi yenmeleri çok hoş bir durum. * kısaca sanırım bir sempati duyuyorum, hani forması falan var arkasında 09 yazan.
  
  http://www.macanilari.com/...deger=Ayd%C4%B1nspor
• 19

  ankaralı olunca böyle bir durum olmuyor.
  
  (bkz: ilhan cavcav)
  (bkz: ankaragücü taraftarı)
• 20

  aslen hatay'lıyım ama hatayspor'a zerre kadar sempati duymadım, duyma gereği de duymuyorum.
  
  yurt dışında bulunduğum süre içerisinde farklı bir durum yaşadım bu konuda. uzun bir süre amerika'da texas eyaletinde yaşadım bu da büyük bir dallas mavericks ve dallas cowboys sempatisi oluşturdu bende. galatasarayımın maçları yerel saatte öğlen 1'de oynanıyordu ve neredeyse hiçbirini kaçırmamıştım ama akşamları ve arkadaş çevresi içerisinde neredeyse bu takımlarla yaşıyorduk..
  
  o günlerden bugüne..
• 21

  bende de var olan sempati.
  (bkz: balıkesirspor)
• 22

  bartın'lıyım. renklerinden bile bi haberim. ben gözümü açtım galatasaray'ı gördüm.
• 23

  ilk gittiğiniz maç memleketinizin takımının maçı, ilk öğrendiğiniz küfür memleketinizin maçında rakip taraftara edilen küfürse normal olandır.
  
  (bkz: bursa)
  
  küfüre gelirsek; sanırım 4 ya da 5 yaşındaymışım.bursa adamın anasını siker diye bağırmaya başlamışım maçtan gelince evin içinde. sempati falan da bir yere kadar tabii, galatasaray bursa' ya gelince bir maç hariç diğer maçları deplasman tribününden izledim bu zamana kadar o da ayrı mesele. adamlar basketbol maçı çıkışında 10 kişi kovaladı, paçayı zor yırttık ama neyseki ali sami yen' de intikamını aldık 3-2 yenerek.
  
  söz konusu galatasaray ise gerisi teferruattır...
• 24

  hem galatasaraylıyım hem de rizesporluyum ne var bunda. herkes memleketinde doğup büyümedi. doğal olarak böyle durumlar türkiye şartlarında gayet normaldir.
  
  hem eskiden istanbul takımı tutmak bir saygınlık bir istanbulluluk havası katıyormuş , daha doğrusu o zamanlarda türkiyede böyle düşünülüyordu. yoksa türkiyedeki en büyük 3 takımın ve en çok taraftara sahip takımların aynı ilde olması bir rastlantı değildir.
• 25

  (bkz: samsunspor)
  
  genelde fbjk ye karşı iyi işler yapan memleketimin takımı benim için bundan ötesi yok.