48
kütüğünde beyoğlu yazan biri olarak, pek de zorlanmadığım bir olay.
memleketinin takımına sempati duymak
-
-
4en güzel eğlencesi futbol müsabakalarında memleketin plakasınının oynandığı dakikalarda sahaya balon atmaktır.
-
9denedim olmuyor. galatasaray sevgisinin yanında başka sevgilere gram yer kalmıyor.
tanım: yanlış, ters... -
41babam göztepeli. galatsaray'ı da sever destekler hatta bazen göztepe kadar. ama benle telefonda galatasaray maçları hakkında konuşurken " iyi, yendiniz bugün" " takma kafana olur öyle arada" gibisinden sizli bizli konuşur.
doğduğum büyüdüğüm yer izmir'de inönü caddesi üzerinde, yani güzelyalı'ya göztepe'nin mekanına çok çok yakın. arkadaşlarımın çoğu 3 büyüklerin yanında göztepe taraftarı hatta bazıları fanatik.
ama ben hiç sempati duyamadım göztepe'ye. 8 yaşımdayken altay'ın kapısından içeri adım attım ve 9 sene altay'da basketbol oynadım. eğer bu durum olmasaydı sanırım izmir'den bir takıma sempati duymayacaktım.
her ne kadar ilk deplasmanım 12 aralık 2012 fenerbahçe göztepe maçı olsa da o coşkudan etkilenemedim. rakip fenerbahçe olsa bile kıpırdamadı içimde birşeyler.
altay'ı severim ben.
baba kusura bakma göztepe'li olamadım.
baba allah senden razı olsun, sayende galatasaray'lı oldum.
