19 mart 2009 galatasaray hamburger sv maçı

• 301

  slaven bilic'in ve bütün hırvatistan'ın ahının tuttuğu maçtır, açık ve net.
• 302

  ankara'dan gitmiştik maça, eski açıkta izlemiştik... offf off... walla sözlük bak yine içim şişti ellerim buz kesti. lincoln'ün benim için bittiği maç bu maçtır. o kadar isteksiz arzusuz saldım çayıra mevlam kayıra bir futbol oynamıştı ki çıldırmıştım arkadaş. ha tabi bir de unutmadan hasan şaş... maalesef ki maçın içine etmişti, hatta yanlış hatırlamıyorsam kaptırdığı bir top kalemizde gol olmuştu.
  
  neyse bu maça esas entry girme sebebine geleyim sözlük.
  
  o gün galatasaray'ın başında bülent korkmaz vardı, daha gencecik bir futbolcuyken semih'le cüneyt'le oynamaya başlayan ve efsane kaptan olan bülent. kendisine genç yaşta forma verilip güvenilmesine rağmen o gün maça şu defans dörtlüsü ile çıkmıştı ''serkan kurtuluş - harry kewell - hakan balta - volkan yaman... daha 1 -2 hafta önce oynattığı semih kaya'yı oynatma cesareti gösteremedi, kewell'ı gitti oynattı göbekte... sene 2009...
  
  fatih terim servet cezalı gökhan zan sakat çağlar formsuz olduğu için mecburen semih kaya'yı son oynadığımız kayserispor maçında oynattı, bana göre gayet iyi bir perormans sergiledi semih yüzünü kızartmadı. sene 2011...
  
  2009 mart ayından 2011 ekim'ine uzana bir yolculuk... gencecik ve son derece gelecek vaad eden bir futbolcunun gelişminden 1.5 sene kaymış gitmiş kül olmuş... bu çocuk o 1.5 senede 20 maç oynasa şimdi kim bilir kendine güveni oyun zekası taktik anlayışı nasıl olacaktı???
  
  bu kadar mı güvenmiyoruz gençlere, bu kadar mı şans vermekten korkuyoruz...
  
  yazık...
  
  edit: imla
• 303

  de sanctis'in kaleye gelen her topu içeriye aldığı maç olmuştu aynı zamanda.
  
  maç 2-2'yken bile atacağımız bir gol tur için yeterli olsa da, o anlarda bordeaux maçının aksine tur için tamamen umutlarımızı yitirmiş şekilde maçın bitmesini bekledik.
• 304

  kaba tabirle adamın amına koyan nadir maçlardan bir tanesi.
• 305

  galatasaray'ın avrupa maçları içinde gerçekten en fazla içimize oturan, hevesimizi kursağımızda bırakan maçlardan biridir.
  
  bu maçın kaybedilmesinde en fazla sorumlu olan kişi bülent korkmaz'dan çok michael skibbe'dir.
  
  o sezon takımın 60. dakikadan sonra oyundan düşmesi çok sık rastlanır bir durum olmuştu. bu maçta da oyuncular aynı şekilde 60'dan sonra iflas etmiş, ve arka arkaya 3 gol yemişizdir.
• 306

  arenada oynadığımız ilk fenerbahçe maçıyla birlikte beni en çok üzen maçtı bu.
  beyler :( full maç.
  1. yarı: http://rutube.ru/tracks/1689572.html
  2. yarı: http://rutube.ru/tracks/1689829.html
• 307

  psikoloji bozan maç.
• 308

  bu maçla ilgili her şeyi unuturum da, maçtan sonra tribünde hıçkıra hıçkıra ağlayan o adamı unutmam, unutamam. işin kötüsü en az o adam kadar ağlamak istiyorsun ama ağlayamıyorsun... o topa uzamayan kolunu de sanctis!
• 309

  o kadar inanmıştım ki olacağına, yenildikten sonra günlerce etkisinden çıkamamıştım. şaka gibi geliyordu elenmemiz. sağlık olsun.
• 310

  hasan şaş'ın kariyerinin en kötü maçıdır muhtemelen. 5-10 tane ortasının tamamı rakipte kalmıştı.
• 311

  "kursağımda bıraktın" derler ya bu maç işte öyle bir maç.
• 312

  bu başlığı ne zaman sol frame'de görsem taşıyan arkadaşın adına pis pis bakıyorum, 2002 kasım'ındaki maçtan sonra ilk defa bir galatasaray maçında (türkiye -almanya euro 2008 yarın finalinde de sinirden gözlerim dolmuştu) yine üzüntüden sinirden stresten çocuk gibi ağlamıştım... sami yen'den çıkıp hemen ara sokaktaki domino's pizza'ya çökmüştük de çalışan çocuk bile halime üzülüp '' abi sıkma canını walla bak çok kızarmışsın bir tansiyonunu mu ölçtürsek'' dediydi...
  
  ya arkadaş şunu da yazayım sonra allah aşkın kimse yazmasın şu başlığın altına unutalım gidelim maziye gömelim...
• 313

  26 yaşındayım, içimde yara olarak kalacak bir maç varsa o bu maçtır işte.
  
  mahvolmuştum, kahretmiştim kendimi bu maçtan sonra.
• 314

  bu maça, o güne, o skora yazıklar olsun demek geliyor her defasında. o zaman bir de sözlük zirveleri, zirve yapmamıştı. ankara'dan, eskişehir'den, anadoludan yazar topluyorduk. o gün için kapalı'nın tam ortasını, en üstünü seçtim kendime ve dayı ogluna. ufak sözlük zirvesinden sonra herkes dağıldı kendi tribününe.
  devre arasında öyle bir bayram havası var ki, diyorsun biz buradan gider kupayla döneriz.
  
  öne geçiş, beraberliğe gelmeleri ve yenik duruma düşüş... binlerce kez kahretsin çektik. sonra, maçtan sonra kapalının yeni açık tarafına doğru olan kısmında bir kişinin bağırışları dikkat çekti. beri taraftan takıma, hocaya saydıran birine iyi laf geçiriyordu yaşlı kurt. sizin galatasaraylılıgınızı sikeyim diyordu. çok doğru ve haklıydı.
  
  şöyle söyleyeyim, 2005-2006'dan beri neredeyse tamamıyla ruhunu kaybeden ali sami yen kapalısı, son defa o gün 2000'lerin başı gibiydi. öne geçerkenki sevinişiyle, çığlıklarıyla.. yenilince verdiği hüzün tepkisi ve çığlıklarıyla...
  
  notumdur: bir de bordeaux maçı var. son efsane tribünlerin yaşandığı...
  
  bilanço: kapalıya süzülen birazcık, çok az göz yaşı.. boyundan beyine giden damarların sıkışıp, boğazın düğümlenmesi. 3 paket boş sigara kutusu. bol bol hüzün.
• 315

  galatasaray tarihinin kırılma noktalarından biri olan maçtır.
• 316

  o an ben bir teknolojik alet olmak istedim kapatma tuşum olsaydı da kapansaydım ya da format atsalardı bana.
• 317

  beni 6-0lık fener mağlubiyetinden bile daha fazla üzen maç.
  
  o gün akılda kalan bir cümle;
  
  "baroş. aman ne hoş."
• 318

  son dakikada bulduğum biletle apar topar ali sami yene gitmiştim. yeni açıkta yerimi almış, eski açıkta şükrü saraçoğlunda oynanacak finale gönderme yapılarak "metrobüsle geliyoruz" pankartı tam karşımda, avazımız çıktığınca bağırıyorduk. maç 2-0 olmuş tribünlerde bayram havası. . . kewell defans oynuyor baros yazıyordu. ne olduğunu anlamadan skor 2-3 olmuştu. tam bir ölüm sessizliği çöktü tribünlere. ne olursa olsun 90 dk bağıran ultraslandan bile çıt çıkmıyordu. bense gözlerime inanamıyor, kabustayım sandım. maç bitti, az sayıda gelen hamburg taraftarının coşkusu tezahüratları duyuluyordu sadece. futbolcularını çağırmışlar şarkılar söylüyorlardı. hayatımda geçirdiğim en kötü en üzüldüğüm maç olarak bu maçı söylerim hala. ilk maçta almanyadan 1-1 ile dönmüştük, skor güzel gibi görünsede oynadığımız futbolla daha iyi bir skoru hak etmemize rağmen ben "böyle oynarsak evimizde rahat galibiyet alırız" demiştim. fakat futbol böyle bir şey işte.
• 319

  http://3.bp.blogspot.com/...+3-2+Galatasaray.jpg
• 320

  son 3 yıldır futbolcularımızla yapılan röportajlarda, 2008-2009 sezonunda takımda olan kim varsa hayatında en çok üzüldüğü maç sorusuna cevaben bu maçı söylemiştir. benim hatırladıklarım arda turan, ayhan akman, harry kewell, milan baros, hakan balta, sabri sarıoğlu.
  
  *
  
  ben de bakıyorum da. hayatımda en çok üzüldüğüm maç, belki de en kötü gecelerimden biridir. sabah sabah nerden aklıma geldi bilmiyorum. 17 ekim 2010 galatasaray ankaragücü maçı, 1 haziran 2012 falan deyince bir anda tiksindiğim ve sevdiğim adamlar aklıma geldi, böyle bir garip oldum.
  edit: anlatım bozukluğu
• 321

  en üzüldüğüm galatasaray maçlarının başında gelir bu karşılaşma. bizzat stattan izlemiş biri olarak 2-0 olduğu zaman ki coşkuyu ve maç 2-3 olduğunda ki hayal kırıklığını unutamam.
• 322

  donem donem aklima gelen ve her gelisinde de karalar bagladigim mactir. galatasaray tarihinde cok onemli maclar kaybetti, bazilarini da farkli kaybetti ama bu mac kahretti resmen. mac sonunda tribunde cokup kalmis, milletin cikmasini beklerken ablanin bir tanesi fotograf cekmekle mesguldu. geldi bir de bize salca oldu, sacmasapan pozlar cektirdi. simdi dusununce iyiki de o abla vardi. en azindan artik macla ilgili uzuntumun ardindan o kadina olan ofken aklima geliyor, kotu anilar biraz da olsa gidiyor.
• 323

  tartışmasız hayatımın en büyük hayal kırıklığıydı. günlerce kendime gelememiş, kabusum olmuştu. öyle ki bu maçtan sonra bundesliga'da ne zaman bir hamburg maçı izlesem guerrero her defasında gol atmıştır.
• 324

  gösterip de vermemek deyiminin vücut bulduğu maçtır.
  
  o günden beri ne bize gol atan ivica olic ve guerrero ikilisinin, ne de hamburg'un iki yakası bir araya gelmemiştir resmen.
  
  bizle alakalı akılda kalan en güzel şeyler ise harry kewell'ın penaltı golünde ağlardan gelen "şıkkk" sesi ve arda turan'ın ikinci goldeki xavivari pasını milan baros'un messivari bir vuruşla asist yapmasaydı.
  
  (bkz: o maçı kaybetmeyecektik)
• 325

  çok uzun zaman boyu sevgilinle hayal ettiğin tatile çıkmışsındır ve tatil beklediğinden de öte de geçmektedir ama birdenbire öyle beklemediğin şeyler olur ki hayatının en özel anları, hayal ettiğin insanla seni bir ömür boyu birlikte yapacak tatil, kabusa dönüşür ve tatilin sonu ayrılık ile biter sen de inanılmaz bir hayal kırıklığı duyarsın. bu maçta benim için öyleydi işte. uefa kupasını resmen tekrardan kaldıracağımızı hayal ederken bir italyan eldiven öyle basit işler yaptı veya yapamadı ki her şey elimizden kayıp gitti. 19 mart 2009 galatasaray hamburger sv maçı benim için gerçek bir düş kırıklığı ve morgan de sanctis'in ne kadar yeteneksiz bir kaleci olduğunu resmileştiren bir maçtır işte.