uzun zaman sonra sözlüğe dönmeme dolaylı yoldan da olsa vesile olan adam. kendisiyle "galatasaray'a küsülmez, sitem edilir ancak, o da çok sevdiğimizden" dedik en son. çünkü bendeki galatasaray sevgisi babasının kızına aşıladığı bir tutkuydu hep ama onunkisi benimkinden de büyük bir aşk, daha büyük bir sorumluluk, hatta artık babadan oğula bir vasiyet...
babasını tanıyamasam da; "güzel insanlar güzel evlatlar yetiştiriyor demek ki" dedirtti bana yazdıkları.
söylenecek pek fazla söz yok ama kulaklarımda çınlayan o naif ezgiyi paylaşmak istedim yine de.
http://www.youtube.com/watch?v=heV9eDYFgtY (bkz:
#1595010)