ali sami yen'de kapalıda ilk onları arardı gözlerim.
kapalı demek
karşı demekti benim için, onlarsız
ultras olmuyordu. en net duruştu
karşı,
endüstriyel futbola. özü sözü br tek gruptu şu alemde, eşsizdi.
ali sami yen'in anlamına anlam katan yegane oluşumdu. tek başına bir yorumu bile tüm havasını değiştirirdi bazen
kapalının.
isterdim ki hep onlardan biri olsaydım... onlar kadar değerini bilmeye çalıştım
parçalının hep. özenle çizdim onlar gibi pankartlar. onlara benzemeye çalıştım hep, onlar gibi olabilmeyi çok istedim.
ali sami yen onlarla daha güzeldi.
şimdi
ali sami yen yok artık, olmayacak yani sayılı günler sonra.
karşı da ait olduğuyla birlikte karışmak istedi sonsuzluğa. açıkçası bekliyordum onlardan böyle bir hareket, her ne kadar hazırlayamasam da kendimi, bekliyordum. bir umut besliyordum ama yine de ufacık, belki taşırlar pankartlarını diye,
endüstriyel futbolun
galatasarayımdaki yeni yuvasına. belki dedim o pankartı görürüm yine. belli ki olmayacak ama.
demek ki böyle girecekler artık arenaya
*, dayanamazlar elbet galatasaray'sız, gelecekler ama pankartsız.
bu demek oluyor ki endüstriyel futbol bir gol daha atmıştır bizlere(u: :()
bugün
galatasaray tribünleri en hakiki duruşunu kaybettiğinin ilk günündedir. bu sabahtan itibaren
karşı belli ki
pankartsız duracaktır arkamızda.