süper lig 2011-2012 sezonu

• 176

  (bkz: #1348216)
• 177

  en guzel, en anlamlı şampiyonluk diyebilirim. yürekten oynadığımız adeta savaştığımız sezondu. feneri ve beşiktaşı arenanın çimlerine gömdüğümüz sezon. her aklıma geldiğinde şampiyonluğun hikayesini saatlerce izlerim. kutlamada ki semih'in gözyaşları, elmander'in değnek ile gelmesi, melo ve eboue'nin dansı, fatih terim'in gülüşü, ellerimizi kalbimize goturmemiz ve daha nicesi. her şeyi alsınlar fatih terimli 11-12 sezonunu versinler bize. yurekten oynayan 11 adamı...
• 178

  elmander adında bir insanlık timsalini iliklerimize kadar, sindire sindire izlediğimiz bir sezon. evet hatırlanacak çok şey var ** *, ama o iri kıyım viking çok izler bıraktı o sezon adına benim hafızamda.
• 179

  benim için 16 özem isimden ibarettir.
  
  muslera, eboue, semih, ujfalusi, hakan, engin, melo, selçuk, emre ç, elmander, necati, baros, gökhan, fatih terim, ünal aysal, galatasaray.
  
  (bkz: #843526)
  
  baksana elmander'im 2 sene olmuş nerdeyse. hala nasıl seviliyor özleniyor takdir ediliyorsun.
• 180

  34 lig maçı + 6 süper final maçı olmak üzere koskoca 40 maçta bir an bile mücadeleyi bırakmayan yürekli adamların hikayesidir.
  
  2011-2012 sezonu selçuk'un frikiğidir.
  
  2011-2012 sezonu melo gibi orta sahayı seneler sonra ilk izleyişin verdiği mutluluktur.
  
  2011-2012 sezonu bir kaleciye koşulsuz güvenmenin verdiği rahatlıktır. muslera'ya sırtını dayamaktır.
  
  2011-2012 sezonu ujfalusi'nin soğukkanlılığıdır.
  
  2011-2012 sezonu engin baytar'ın hırsı, semih'in o toyluğa rağmen kendine güvenidir.
  
  2011-2012 sezonu eboue'yi görünce yüzü gülen taraftarın neşesidir.
  
  2011-2012 sezonu yuvaya dönüşlerin hikayesi, yeri geldiğinde terinin yeri geldiğinde kanının son damlasına kadar savaşan adamların öyküsüdür.
  
  2011-2012 sezonu elmander'in attığı ter, necati'nin attığı goldür.
  
  2011-2012 sezonu ümit davala'nın soğukkanlılığı, hasan şaş'ın siniri, taffarel'in güler yüzüdür.
  
  2011-2012 sezonu fatih terim'in kalbidir.
  
  2011-2012 sezonu, bir avuç yürekli adamın şerefleriyle oynayıp şerefsizleri kaldırım taşlarına uzanıp ağlatmaya zorlayanların hikayesidir.
  
  2011-2012 sezonu galatasaray armasına yakışanların bizlere armağanıdır...
  
  varolun..
• 181

  neler denmez ki bu sezon hakkında... necati'nin jupiter'den vurup gol attığı maçı mı konuşalım yoksa johan elmander'in ve felipe melo'nun hırsını mı yoksa selçuk inan'in sessiz liderliğini mi ? yoksa tomas ujfalusi'nin babacanlığı ve kahramanlığını mı ? yoksa semih kaya'nın dizleri titremesine aldırış etmeyip fenerbahçe'ye karşı aslanlar gibi oynamasını mı ? engin'in çılgınlar gibi saldırışını mı ? samsunspor-galatasaray maçını mı ?
  
  hangi birini konuşalım.
  
  efsane sezonumuzdur. bu şampiyonluk 2010-2011 sezonunda her maç canı ve gönlü yanarak en büyük galatasaray diye bağıranlara gelmiştir.
• 182

  yeni stadımızda ilk defa sezon açılışı yaptığımız sezona 2-0lık ibb mağlubiyeti ile başladık ve 0-0lık fenerbahçe beraberliğiyle tamamladık.
  
  muslera-ujfalusi-selçuk-melo-elmander önderliğinde,kadronun geri kalanının da cansiperane performanslarıyla sikindirik süper final dışında hiç zorlanmadan şampiyonluğa yürüdüğümüz sezondur.aslında süper final sayesinde de eziklerin sahasında şampiyonluğumuzu ilan etmiş olduk.o sezona dair tek burukluğum ise baros un 90+3 te üst direkten dönen vuruşudur.
  
  ayrıca başı çeken oyuncular dışında eboue-semih-emre-engin-necati-baros-kazım-sercan-riera-gökhan-servet ve şu an aklıma gelmeyen oyuncularımız da süre aldığı maçlarda takıma maksimum katkı sağlamıştı.bu sezonda derbilerde oynadığımız 12 maçta 4 galibiyet 1 mağlubiyet 7 beraberlik aldık.ligin ilk yarısının sonunda başlayan seriyle 9 maç üstüste kazanarak kulüp rekoruna ulaştık.bu sezon oynadığımız 19 maçta kalemizi gole kapadık.muslera dahil kadromuzdaki bütün yabancı oyuncular skora doğrudan katkı yaptı.orta sahayı domine eden selçuk-melo ikilisi kariyerlerinin en yüksek olumlu istatistiklerine ulaştı.normal sezonu en yakın rakibimizin 9 puan önünde bitirdik.ve süper final sonunda 18. şampiyonluğumuza ulaştık ki bu da fatih terim galatasaray başındaki 5. şampiyonluğu demekti.
  
  türkiye kupasında ise sahamızda sivasspora yenilerek elenmekten kurtulamadık.
  
  rüya gibi geçen bu sezonun sırasında kulübümüz maddi anlamda da düzlüğe çıkmanın sinyallerini verdi.özellikle stad ve şampiyonlar ligi gelirleri ile yıllardır süregelen borçlarımız kapanmaya başladı.bu sebeplerden dolayı sezonu milat olarak kabul edebiliriz.
• 183

  fatih terim'in galatasaray'da teknik direktörlük yaptığı galatasaray'ın şampiyonluğu ile biten ilk kez play-off sisteminin uygulandığı sezondur. galatasaray taraftarı için unutulmayacak sezondur. takım içindeki harika uyum sahadaki futbola yansımıştır. kazandığımız derbiler, sahadaki harika futbolumuz derken 9 puan farkıyla lider bitirdik. kadıköy'de kupa kaldırdığımız tüm fenerlileri sinirden deliye döndürdüğümüz kadıköy'de karanlıkta şampiyonluğumuzu doyasıya kutladığımız, saraçoğlu stadyumunu cehenneme çevirdiğimiz sezondur. "şampiyonluk şarkısı düşmesin dillerden" "karanlıklar içinden gün doğar ya aniden" "2 kere şampiyon" cümlelerinin dillerden düşmediği unutulmaz sezondur.
• 184

  değeri paha biçilemez olan bir sezondur. lakin her gidişin, her ayrılışın ardından sarfedilen sözler ile (bkz: engin baytar) (bkz: fatih terim) kıymetini kaybetmek üzeredir.
  
  korkuyorum sözlük, sahadaki biz olan johan elmander bile bir gün konuşup '' aslında herşey gözüktüğü gibi değildi '' diyecek diye..
• 185

  galatasaray için;
  
  18.şampiyonluktur,
  ayhan akman'dır,
  engin baytar'ın gözyaşlarıdır.
  elmander'in kırılan ayağıdır,
  milan baros'un direkten dönen topudur,
  semih kaya'nın yükselişidir,
  kadıköy'de kalkan kupadır.
• 186

  destansı 18. şampiyonluğumuzu elde ettiğimiz sezondur. mükemmel işleyen, taraftarından takımına, yönetiminden teknik ekibine camianın her parçasının yek vücut olduğu ve sezon sonunda ipi göğüslediğimiz sezondur.
  
  evet şampiyonluk çok güzeldi dibi görmüş bir takımın ertesi sezon destansı bir şampiyonluğu ama daha güzeli bizi uzun zamandır ayrı düştüğümüz arenaya şampiyonlar ligi'ne döndürmesiydi.
  
  bu sezon böyle olmadı. sezon içerisinde doğru veya yanlış kararlar alındı ve şampiyonluk bir bakıma karşı tarafa verildi. yapacak bir şey yok. bir galatasaray taraftarı için elbetteki şampiyonluk çok önemlidir ama daha önemlisi şampiyonlar ligi arenasında sürekli var olmaktır. bu yüzdendir ki 2013-2014 sezonunun getirisi şampiyonluk olmasa da daha önemlisi -en azından benim için- şampiyonlar ligi olacaktır.
• 187

  (bkz: gözlerim eski günleri arıyor delicesine)
• 188

  (bkz: tadı damakta kalmış sezonlar)
  
  heralde 2000 takımından sonraki en efsane takım oldu bu takım. oynanan futbol da bambaşkaydı. süper final denen illet 1 maç daha devam etseydi şampiyonluğu kaptırırdık heralde. takım hem yorulmuş hem de yıpranmıştı bu uydurma finallerde. ama lig 34. haftadan sonra 10 hafta daha devam etseydi çok tatlı olurdu. doyamadığım, özlediğim takım/sezon.
• 189

  galatasaray'in sikeci rakipleri karsisina "ben tek siz hepiniz" taktigiyle çikip, agizlarina vura vura kazandigi sezon.
• 190

  sonunda tarihimizin açık ara en muhteşem şampiyonluğunu aldığımız sezondur. ne 3. yıldızı taktığımız 2001-2002 sezonu, ne fener'in mallığıyla mucizevi bir şekilde kazandığımız 2005-2006 sezonu bu sezonun yanından geçemez. resmen futbol olarak saha içinde ve psikolojik olarak saha dışında şikecilerin, passat medyasının ve futbolumuzdaki karanlık yüzlü paralı kodamanların kafasına kafasına, beyinlerine beyinlerine vura vura aldık bu şampiyonluğu. bu yüzden çok gurur duyarım bu sezondan.
• 191

  bu sezon sonunda lig tv'nin bizimle ilgili hazırladığı klipleri arıyorum. yardımcı olabilecek olan varsa şayet... :(
  
  bilhassa calvin harris'li goller videosunu arıyorum. :(
• 192

  https://www.youtube.com/watch?v=F7K6_41K4aE
  
  bu sezonun ne olursa olsun benim için yeri çok ayrıdır. 8. bitirilen sezon, tabiri caizse taşak oğlanına dönmüş bir takım, umutların tükenmesi ve ardından gelen patlama, herkese haddini bildirme, takım ruhu, yardımlaşma, öldürücü pres ne ararsan vardı.
  
  (bkz: redemption for glory)
  
  ayrıca başlıktaki ilk entryler bile durumu özetliyor. :)
• 193

  son 15 sezonun en iyi futbolunu oynadığımız sezondur. bu kadar haz veren bir oyun anlayışımız bir daha olur mu bilmiyorum. mesela süper final saçmalığında, sahamızdaki fenerbahçe maçında 2-1 mağlup olmamıza rağmen adamları o kadar ezmiştik ki, eminim hiçbir fenerbahçeli o maçtan sonra doyasıya sevinememiştir. çünkü her iki takım taraftarı da bu futbolla kimin şampiyon olacağını biliyordu.
• 194

  4-4-2 sistemini son kez kullandığımız sezon. başlangıçta fatih terim ideal kadrosunu bulamamıştı, sezonun ilk maçında* ufa sağ bekte, sabri ortasahada, eboue sol açıkta başlamıştı. 2010-2011'in izleri silinememişti bir türlü, yıl 2011 olmuştu ve hala çağlar oynuyordu, servet stoperdeydi. yenilmiştik nitekim, bundan sonra oynadığımız içerideki samsunspor maçını da kötü oynayarak kazanmıştık. daha sonra ne oldu? sanki galatasaray'ın başarılı olması için parçalar kendi kendine birleşmeye başladı. sihirli bir el değmiş gibi servet gaziantepspor maçında haksız bir kırmızı kart gördü, soldan soldan yardırsın diye beklediğimiz riera yardıramadı. önce semih aldı servet'ten formayı, sonra emre riera'dan. stoper ikilisi semih-ufa olunca gökhan silindi ortadan, bundan dolayı sezona sağ bekte başlayan ufa stopere geçti, sezona sol açık başlayan eboue'ye kendi mevkisine dönme şansı doğdu. sezona ortasahada başlayan sabri, eboue sağ beke geçince, selçukla melo da orta sahada efsane performans gösterince bir daha doğru düzgün forma yüzü göremedi. hem de bu işler sanki kendi kendine olmuştu, kader mi dersiniz tesadüf mü dersiniz bilemem. ama bazen böyle olur. başarılı olman için gereken etmenler kendi kendine bir araya gelir, adını ne koyarsan koy. sezonun ortasına girilirken de 2010/2011 enkazı tamamen kalkmıştı artık. 2.yarısına başlarken necati transferiyle şu efsane kadro oluşacak ve sezonun geri kalanında pek de değişmeyecekti. bu kadroyu bir çırpıda yazdım, çünkü herkesin mevkisi, yeri, görevi o kadar belliydi ki unutmam mümkün değil. benim için uefa kupasını kazanan kadrodan sonra en değerli kadro aşağıdakidir ve değerini benim için hiçbir zaman kaybetmeyecektir. hepsinin emeğine sağlık.
  
  --------------------muslera-------------------
  eboue--------semih----------ufa--------hakan
  engin--------selçuk--------melo--------emre
  --------------elmander-----necati------------
  
  http://img.spokeo.com/..._inan_2012_03_17.jpg
• 195

  ortalama başlayıp, mükemmel devam edip, mükemmel sonlanan sezondur. vura vura, basa basa kazanmıştık maçları. hayaller kurmuştuk avrupa'yla ilgili ve hayallerimiz karşılığını almıştı. kadro kalitesi müthişti, ezici bir şampiyonluktu.
• 196

  galatasaray'ın uzun yıllardan beri fenerbahçe'den kağıt üzerinde de üstün bir kadro kurduğu ve takım kimyasını da kaliteli futbolcularla iyi oluşturması nedeniyle ligte 9 puan farkla eze eze şampiyon olduğumuz sezon.
• 197

  bir sezon önce cimbom kümeye diyenler bir sezon sonra şu maç bir bitseydi gitsek diyorlardı. tartışmasız büyük küçük tüm rakipleri donumuzda salladığımız sezondu.
• 198

  real madrid'e 2-1 yenilerek başlamıştır.*
  edit:tobias rieper2 uyardı: deplasmanda muslera'nın hatasıyla puan kaybederek başladığını da hatırlatayım.
• 199

  galatasaray'ın iyi top oynadığını gördüğüm son sezondur. hele o meşhur 17 mart 2012 fenerbahçe galatasaray maçı efsane bir top oynamıştık.
• 200

  galatasaray futbol takımı adına efsane sezonlardan biri. 4 sene olmuş, hala dün gibi. zaman korkutucu derecede hızlı geçiyor. baroş bursa'ya o golü dün attı desen inanırım amk.