bizim şampiyonluklarımız yönetim, futbolcu, taraftar bütünleşmesi ile gelmektedir.
bu sebeple millet bizim formamız altında başarılar yaşamış adamlarını efsane ilan ederken
**, bir zamanlar hırsız dediği adamı bağrına basıp şan, şereften bahsederken
*, cumhuriyetin son kalesi deyip bu argümanı kullanmasına sebep olan kişiyi genel kurulda bağrına basıp
* yıllarca alman milli takımında oynayıp osmanlıcılık oynayan tepeden tırnağa siyasete bulanmış adama
* gelmeden efsane muamelesi yapıyor.
biz ise özel hayatında ne yaşarsa yaşamış ama galatasaray'a ihanet etmemiş adamları
* aynı başarıları kendi camialarında yaşamış olsa heykelini dikecek ya da statlarına şu an adını verecekleri teknik adamı
* geldiği zaman şampiyonluk yaşatmış adamları
***, kendileri olsa bir daha halı sahada maç yapmayacak iken biri şampiyonluk getirme pahasına 2 defa ayağı kırılan ve buna rağmen bu seviyede futbol oynamaya çalışan adamı
*, 100 yılda bir uygulanan altı saniye kuralından dolayı kendi kalecisini
* suçlamayı, değersizleştirmeyi bir kenara bırakırsak o zaman şampiyon oluruz.
eleştirmek ayrı hakaret etmek ayrıdır. adamları sosyal medyadan taciz ederek bu bütünleşme sağlanamaz.
ne demişti baba gündüz "galatasaray, bir halatı hep birlikte çekenlerin, hep birlikte üzülüp, hep beraber sevinmesini bilenlerin takımıdır, galatasaray bir his takımıdır."