gençken çok sevdiğim, belözoğlunun el kol yaptığı meşhur macaristan maçından sonra " ben size macarları yenemezsiniz demedim" gibi tarihe geçmiş bir köşe yazısı için mail atıp tebrik ettiğim, ancak geçen yıllar içinde hayattaki neredeyse her şey gibi beni hayal kırıklığına uğratmış adam.
benden önce birileri daha yazmış, zekidir ama sandığı kadar değil diye. öncelikle bunu söyleyeyim.
yıllar içinde, nasıl oluyorsa tüm fenerbahçeliler gibi, fanatizmi yüzünden muhakemesi iyice yara aldı. feneri en ince açıdan bile promote edecek bir şey bulurken galatasarayın en büyük olduğu durumları bile görmezden gelebilmeye başladı. fanatizmi aklını o kadar ele geçirmiş ki yüz ifadesini saklamakta bile zorlanıyor. 7 gol attığımız başakşehir maçından sonraki sokrates yayınını izledim, yani allahaşkına videonun sesini kısıp adamın yüzüne bakın, evinden cenaze çıkmış zannedersiniz. linki de aşağıya bırakıyorum.
https://www.youtube.com/...DdGa3o3Q&t=2574s yahu, senin liginin bir şampiyonu diğerini 7 golle sürklase etmiş, hiçbir şey olmasa bir heyecan olur insanın suratında. bizimki sirke satıyor. yaptığı yorumları filan hiç saymıyorum, onların hepsi maksatlı. emre'nin hatası diyor, bir takım otobüs çeksin bakalım yapabilecekler mi diyor vs vs. bunların hepsi zaten taraflı, maksatlı ve açıkçası bombok yorumlar.
bir futbol harikası maçın ardından, eğer sen hayatını bu işle kazanıyorsan ancak heyecan duyarsın, şaşkınlık duyarsın, mutluluk duyarsın. bizimki "lanet girsin nasıl oldu bu iş" diyor.
bakın bu saf hasettir. başka hiçbir tanıma sığmaz. saf, katışıksız nefrettir.
geçenlerde sportbox kanalına verdiği ropörtajda da kimsenin fark etmediği bir şey söyledi. "insan objektif olamaz" dedi. yine genel geçer bir şey anlatıyor gibiydi ama aslında bir itiraf, bir deklarasyondu söylediği.
neyse. bir zamanlar azıcık da olsa güvendiğimiz kim varsa aklını yitirdi son 15-20 senede. benim de üzüntüm budur.
ben artık fenerbahçeli olmanın başlı başına bir hastalık olduğuna, muhakemeyi bozduğuna inanıyorum.
allah şifa versin diyelim.
