hayatımda kritik dönüm noktalarından birine sebep olan milli takım.
1998 yılında abim playstation 1 aldı
*. ps1 ile birlikte konsol/pc oyunlarındaki futbol maceram başladı. ilk fifa 99 aldık, küçük kardeşimle oynuyoruz ama yenebilmek mümkün değil. hele bir de faul tuşu vardı. oynamayı beceremediğim için sürekli o tuşa basıp, kırmızı kart görüyordum ve hükmen yeniliyordum.
fifa 2000,
fifa 2001 çıktı, internet kafeler açılmaya başladı, yavaş yavaş bilgisayar oyunlarına geçtim. o zamanlar bildiğim
* tek futbol oyunları fifa serileriydi. internet kafeye gidip
fifa 2002 * oynardık arkadaşlarla. ilk kez pc'de ağ üzerinden oyun açabiliyorduk. inanılmaz zevkli geliyordu, farklı ekranlarda iki kişi maç yapıyoruz. büyük olay. ama günde 5 maç oynuyorsak belki biri berabere biterdi. arkadaşlar benimle oynamak için sıraya girerdi.
*lise ikinci ve üçüncü sınıflarda elimi bile sürmedim futbol bilgisayar oyunlarına. bazen okuldaki bilgisayarlara fifa yüklerdim, beginner modda oynayıp bütün kızları başıma toplardım, öyle hava atardım.
*derken 2005 senesinde ege üniversitesi'ni kazanıp izmir'e gittim. kredi yurtlar kurumda kalıyoruz, büyükçe bir internet kafesi var. arkadaşlar hadin fifa oynamaya gidelim dediler. tamam dedim. içimden bu köylüler ne kadar bilebilir ki, bunlar yenerim herhalde diyorum. gittik internet kafeye, açtık
fifa 2005'i
* fransa - brezilya maçları oynadık, arkadaş beni bir güzel yendi. ikinci maç üçüncü maç derken çocuk hep kazanıyor. gözlerim doluyor, ağlayacağım sinirden. ben italya milli takımını, çocuk denizlispor'u seçti, 6-0 olması lazım, öyle yendi beni. tamam dedim, bir daha hayatım boyunca bilgisayarda,, konsolda futbol oynamayacağım.
bir sene kadar internet kafeye bile gitmedim neredeyse. hazırlık sınıfından arkadaşlarla onların evde toplandık. konu döndü dolaştı yine futbol oyunlarına geldi. bir tane çat açtı dizüstü bilgisayarı,
pro evolution soccer 6 diye bir oyun. alla alla bu ne yaa dedim içimden. baktım gençler oynuyor, ciddi ciddi eğleniyorlar, verin bakalım ben de deneyeyim şunu dedim. doğru zırhı giymiş iron men gibi hissediyorum kendimi. işte aradığım oyun bu dedim. hiç mantık hatası yok gibi, gol yemek kolay ama atmak da kolaydı. her ne kadar yenilsem de keyif alıyordum, eğleniyorduk. derken arkadaşın biri "olum ben iran milli takımını alayım, sen de brezilya'yı al, beni yen ne istersen yaparım" dedi. koskoca brezilya milli takımıyla herhalde iran'a da yenilemezdim? ama o da oldu amk. gol atamıyorum, gol de yemiyorum, derken bir tane frikik pozisyonunda arkadaş
ali daei ile gol atmıştı. ev karnaval alanına döndü. herkes dalga geçiyor benimle. kendim sigara içmeme rağmen bir hafta boyunca o her istediğinde markete gidip çocuğa sigara alıyordum. master dedirtti, elini öptürdü. çok koymuştu ama bilgisayar oyunlarında artık geleceğe umutla bakıyordum.
(bkz:
#1345737)
sonuç olarak o gün başlayan
pes kariyerimle birlikte artık çok iyi pes oynayabiliyordum. 2013 yılına kadar serinin bütün oyunlarını aldım ve yenildiğim maçlar çok nadirdi. beni iran milli takımıyla yenen arkadaşı herhangi bir takımla çok kolay yenebiliyorum. o gün yenilmiş olmam benim için bir dönüm noktasıydı artık.
iran milli takımı'yla ilgili tek anım bu.
bu arada, 2014 yılıyla birlikte
fifa 2014'e transfer olmuş bulunmaktayım. online oynarken 2005'e kaldığımız yerden devam ediyoruz işte.
