---
alıntı ---
fıfa için bir kez daha “politika yasağı”nın yer ve zamana göre değişen bir terbiye etme silahı olduğunu gösteren bu riyakarlık dünya kupası’na hatta 2022’de spora damga vuran şeylerden birinin “spordan daha büyük” bir amaç için ses çıkaran sporcular olmasını engelleyemedi. çünkü turnuvayla eş zamanlı olarak iran rejimi öldürür, tutuklar, idama mahkum ederken iran halkı gibi, tribünlerdeki iranlılar gibi iranlı futbolcular da sessiz kalmayı reddetti ve milli marşlarını okumadılar. eylül’den beri iranlı sporcuların, özellikle de kadın sporcuların uluslararası arenada cüret ettiği eylemi dünya kupası gibi tüm dünyanın gözünün çevrili olduğu bir arenaya taşımak ciddi bir işti. bu yüzden aslında spor tarihine geçen, hâlâ hayranlıkla andığımız protestoların (1968 olimpiyatları:
john carlos ve
tommy smith mesela) bir devamcısına tanıklık ettik. çünkü carlos ve smith’in kuşağı, protestolarıyla kariyerlerini dolayısıyla hayatlarını ortaya koymuşlardı ve aileleriyle birlikte ağır bedeller ödediler.
iranlı sporcuların da protestolarıyla ne kadar büyük bir riske girdiğini, dükkanlarına el konulan eski milli futbolcu
ali daei’nin başına gelenlerden ya da geçen hafta oyuncu
taraneh alidoosti’nin gözaltına alınmasından anlayabiliyoruz. bu bakımdan sporda 2022 yılı deyince iranlı sporculara özel bir parantez açmak gerektiğini düşünüyorum. fıfa, katar 2022 aracılığıyla son yıllarda kıpırdanır gibi olan “sporcu aktivizmi”ni dondurmaya çalışırken onlar en ağır koşulların içinde en cesur eylemlere imza attılar. sporun geniş kesimler için bir megafon olma özelliğini asla yitirmeyeceğini kanıtlayarak 2022’nin yıldızı oldular.
---
alıntı ---
mithat fabian sözmenyazinin tamami:
https://www.evrensel.net/...izi-iranli-sporcular