ben de hep merak ediyordum, milan maçı'nda, penaltı kazandığımız pozisyonda, ceza sahasındaki ulvi gölge kim diye. ya da final maçında bülent' in kolunu saran bandajda da bir ışıltı vardı sanki. hele hele taffarel o golü kurtardığında; bulutların oluşturduğu ikinci bir el görmüştüm topu iten, müthiş bir hızla. hepsi feti hocanın bize kıyağıymış meğer, oysa biz
galatasaray ruhu sanmıştık onu!
not: sanırım kötüleyen arkadaş gerçekten böyle düşünüyorum sandı.
*