1
bir iki kelam bir şey karalamıştım vakti zamanında. belki aynı hisleri paylaş birileri vardır dedim sözlükte.
öncelikle fon müziği: https://www.youtube.com/watch?v=XTUo_XU1rhU bunu açmazsanız olmaz.
zor olan ayrılık değildi. zor olan hayallerini değiştirmek. sesi, kokuyu görüntüyü değiştirmekti.
ayrılmak zor değil, hafiflik verir, sevmeyen özgürleşir.
bir insana olan zaaf en kötüsü. ayrılık zor değil, buraya kadar zor değil.. zor olan gerisini getirmek, hayallerinin öznesini değiştirmek.
o hayallere yeni insan suratları yerleştirmek, hayatına yeni insanlar katmak, başka birine alışmak. başka biriyle hayal kurmaya çalışmak,
aynı tadı vermeyeceğini bile bile, aynı hayallere ortak etmeye çalışmak. zor olan yarım kalan şeyleri tamamlayamamak.
yoksa dünya üzerinde rakamla yazsan tek seferde okuyamayacağım kadar insan var. başka birileri mutlaka var. zor olan unutmak.
her gün ne zaman unutacağım diye sordum kendime. her sorduğum zaman da her şeyi yeniden hatırladım.
bir kokuyla dağılmamak zor olan, irkilip etrafımda seni aramamak. birden alakasız bir saatte uykunun ortasında gözlerini açmak.
üzerime kokun sinene kadar sarılamamak.
bir mağaza tabelasında, bir duvar yazısında, bir kitapta görüp, hatrıma seni getirip, yıkılmamaktı zor olan.
sevdiğin bir eşyayı görüp istemsiz olarak onu alıp incelememek.
yapmayı düşündüğümüz ufak tefek şeyleri erteleyip, onları yapamayacak olduğumu bilmek zordu. birlikte uyuyamayacak olmaktı zor olan.
bakmayı çok sevdiğim göğe, bir daha birlikte bakamayacak olmak zor. en zor olanı da ne biliyor musun?
hayallerinin yanındaki yancıyı değiştirmek..
sarılmanın hoşluğunu, tenin kokusunu unutmak zor. ayrılık değil.
gözlerimin içine bakarak söylediğin sözleri beynimin içinden atabilmek zor. bir daha kimseye o kadar sıkı sarılamayacağımı düşünmek zordu.
daha doğrusu, kimseye o kadar sıkı sarılmak istememek!
yatağa nasıl uzandığını, nasıl ağır ağır nefes aldığını, saçlarının yastığa nasıl serildiğini ve hayatta bu manzarayı görmekten daha büyük bir mutluluk olamayacağını düşünmekti zor olan. inan çok zordu. milyonlarca insan bulabilirsin belki ama ruhuna ruhunla bağlanabilceğin insan yalnızca bir tanedir.
ben hayal ederek başladım. zaman kavramı olmadan yaşadım, ne yılları düşündüm, ne dakikaları.
öncelikle fon müziği: https://www.youtube.com/watch?v=XTUo_XU1rhU bunu açmazsanız olmaz.
zor olan ayrılık değildi. zor olan hayallerini değiştirmek. sesi, kokuyu görüntüyü değiştirmekti.
ayrılmak zor değil, hafiflik verir, sevmeyen özgürleşir.
bir insana olan zaaf en kötüsü. ayrılık zor değil, buraya kadar zor değil.. zor olan gerisini getirmek, hayallerinin öznesini değiştirmek.
o hayallere yeni insan suratları yerleştirmek, hayatına yeni insanlar katmak, başka birine alışmak. başka biriyle hayal kurmaya çalışmak,
aynı tadı vermeyeceğini bile bile, aynı hayallere ortak etmeye çalışmak. zor olan yarım kalan şeyleri tamamlayamamak.
yoksa dünya üzerinde rakamla yazsan tek seferde okuyamayacağım kadar insan var. başka birileri mutlaka var. zor olan unutmak.
her gün ne zaman unutacağım diye sordum kendime. her sorduğum zaman da her şeyi yeniden hatırladım.
bir kokuyla dağılmamak zor olan, irkilip etrafımda seni aramamak. birden alakasız bir saatte uykunun ortasında gözlerini açmak.
üzerime kokun sinene kadar sarılamamak.
bir mağaza tabelasında, bir duvar yazısında, bir kitapta görüp, hatrıma seni getirip, yıkılmamaktı zor olan.
sevdiğin bir eşyayı görüp istemsiz olarak onu alıp incelememek.
yapmayı düşündüğümüz ufak tefek şeyleri erteleyip, onları yapamayacak olduğumu bilmek zordu. birlikte uyuyamayacak olmaktı zor olan.
bakmayı çok sevdiğim göğe, bir daha birlikte bakamayacak olmak zor. en zor olanı da ne biliyor musun?
hayallerinin yanındaki yancıyı değiştirmek..
sarılmanın hoşluğunu, tenin kokusunu unutmak zor. ayrılık değil.
gözlerimin içine bakarak söylediğin sözleri beynimin içinden atabilmek zor. bir daha kimseye o kadar sıkı sarılamayacağımı düşünmek zordu.
daha doğrusu, kimseye o kadar sıkı sarılmak istememek!
yatağa nasıl uzandığını, nasıl ağır ağır nefes aldığını, saçlarının yastığa nasıl serildiğini ve hayatta bu manzarayı görmekten daha büyük bir mutluluk olamayacağını düşünmekti zor olan. inan çok zordu. milyonlarca insan bulabilirsin belki ama ruhuna ruhunla bağlanabilceğin insan yalnızca bir tanedir.
ben hayal ederek başladım. zaman kavramı olmadan yaşadım, ne yılları düşündüm, ne dakikaları.
