dünkü maçın
* teknik/taktik taraflarını bir kenara koyarsak (ki onda da gayet iyi bir performans gösterdiğimizi düşünüyorum.), maç sonrası sonrası okan hocanın ve oyuncularımızın yaptığı açıklamaları çok güzel buldum.
oyuncuların hocaya olan saygısı ve güveni, birbirlerine dair sevgileri ve ne olursa olsun bir bütünün parçası olduklarına dair inanmışlıkları beni takımımızın daha büyük zaferlerine dair ciddi anlamda ümitlendirdi.
kendini bir amaca adamış bir grup insanın düzenli çalışma ve planlama ile futbol dünyasında neler başarabileceğine, küçük bütçeli takımların devasa bütçelileri nasıl diz çöktürdüğüne defalarca tanık olduk, içimden bir his bu güzel ortam sürerse takımımızın yakın gelecekte büyük başarılara gebe olduğunu söylüyor.
kendi üzerimden taraftarlık müessesine dair de bir öz eleştiri yapmak istiyorum;
bazen takımı veya oyuncuları acımasızca eleştirirken buluyorum kendimi ancak görüyorum ki çabalamaktan vazgeçmeyen insan hata da yapsa, kötü performans gösteriyor da olsa tolerans görmeyi hak ediyor.
örneğin yakın zamanda yavaş yavaş dillendirmeye başladığımız icardi'nin performansı; okan hocanın dün maç sonrasında icardi'nin henüz çok çok yakın geçmişte neler yaptığını nezaketle hatırlatması ve aynı zamanda sahada yürüse bile ona çakılı 2 defans oyuncusunu oyundan düşürüyor olmasının bile takım oyununa nasıl katkısı olduğunu vurgulaması beni düşüncelere sevk etti ve peşin hükümlü olmamak gerektiğin bir kez daha hatırlattı.
