anladığım kadarı ile galatasaray taraftarlarının genç kuşaklarınca tam olarak anlaşılamamış rekabet.
1 - (bkz:
12 subat 1911 fenerbahce galatasaray maci) (7-0)
bu maç bizim tarihimizin ve bu rekabetin en önemli maçlarından birisidir. bu rekabet boyunca galatasarayımızın
6 kasim 2002 fenerbahce galatasaray macinda fenerbahçeye 6-0 gibi bir skorla yenilmesi ilk değildir. daha önce defalarca fenerbahçeye 6-0, 6-1 gibi sonuçlarla yenildiğimiz vakidir. bizim büyüklerimiz bizlere fenerbahçenin en önemli kuyruk acısının bu 7-0 lık maç olduğunu anlatır ve geçmiş maçlarda skor 6-0 aleyhimizeyken futbolcularımızın tek amacının o yedinci golü yemeden maçı bitirmek olduğundan iftiharla bahsederlerdi.
2 - (bkz:
31 ağustos 1928 galatasaray fenerbahçe gazi büstü maçı)
bu maç rekabette diğer bir köşe taşıdır. maç başlık içinden okunabilir..
3 - (bkz:
23 subat 1934 fenerbahce galatasaray maci) ilk defa şiddet kullanılan maç.
bu da rekabetin artık çirkinleşmeye başladığının kanıtı olan müsabakadır.
4-ve ilk "
cinayet" ardından hasnun galipteki kulüp binamıza fenerlilerin topluca saldırıda bulunup içerdekileri linç etmeye kalkmaları.
(bkz:
13 mart 1955 galatasaray fenerbahçe maçı)
5 - (bkz:
24 nisan 1996 fenerbahce galatasaray maci) souness'in bayrak diktiği maç.
kısacası genç kuşakların öğrenmesi gereken en önemli vaka bu yedi kişi ile sağlanan 7-0 lık üstünlüğümüz ve bunun korunması gerekliliğidir. fenerbahçe nin bu mevzuyu unutturmaya çalışmasına aldanılmamalıdır. her fenerbahçelinin tek amacı eline geçen ilk fırsatta bu 7-0'ı çıkartmaktır. işte benim kuşağımın insanlarının teknik direktör ve sistem eleştrilerinde bu kadar hassas olmasının nedeni budur. eğer fenerbahçe bokludere de kötü bir durumda yakalarsa takımımızı yapacağı şey budur.