yıllar yıllar önce, ben henüz dünyaya gelmeden bende hikayesi olan, ana rahmine düşme maceramda kendine yer bulmuş bir rekabettir.
1. ağızdan;
gözlerimi ilk açtığımda adına hücre dedikleri 2-3 milyon kişi bir start çizgisinde bir yarışa hazırlanıyorduk.
hepsinin boynunda taraftar atkıları vardı. galatasaray, fenerbahçe, samsunspor, leeds united ve niceleri.
- ısınma hareketleri yapanlar, soru soranlar, nerede olduğunu çözmeye çalışanlar.
*sakallı, uzun boylu biri artistik hareketlerle yanıma yanaştı." dışarıdan 11 adam toplasam hepinizi geçer boşuna yarışmayın." dedi.
*uzun boylu adamın yarısı kadar başka bir adam yanaştı ve kendini tanıttı.
- merhaba ben emre abin.
+ merhaba henüz ismimi bilmiyorum.
+ burada yaklaşık 3 milyon hücre var kim bunlar?
- 3 milyon değil 150 onlar, hepsi de geleceğin sağlık çalışanları.
*yarışın başlamasına saniyeler kala baldırının arkasını parmağıyla kurcalayan biri yanaştı ve şöyle dedi bana.
- merhaba ben el tigre, ısınırken sakatlandım yarışamayacağım galiba.
hakem silahı havaya kaldırdı. ib.ne hakem, satılmış, eyyamcı sesleri arasında tetiği çekti ve yarış başladı.
herkes koşuyor ama koşarken de "fenerbahçeli atkılı olan çok kuvvetli, kesin o birinci, uzay spermi" gibi cümleler kurulup hevesim kırılıyordu.
*günler süren çekişmeli bir mücadelenin sonrasında ben dahil 4 kişi kalmıştık.
*- trabzonsporlu yorgun düşmüş gerilerde kalmış ve gözden kaybolurken duyduğumuz son sesiyle yarışa veda ediyordu.
* - beşiktaşlı olan ise sarhoş gibi koşmaya başladı ve bayıldı. ona dair tek hatırladığımız şey o bayıldıktan sonra bir anda ortadan kaybolan tiner kokusuydu.
*fenerbahçeli ve ben son ikiye kalmıştık ve aylardan nisan ayıydı ve fenerbahçeli benim önümdeydi.son bir gayret gücümü topladım, hedefe kilitlendim. nefes nefese finish çizgisini ben geçerken arkamdan bir şeyler gevelediğini duydum.
- ofsayttasın, hande sümertaş, 1950 öncesini say, kadıköy yenilmezliği, 6 ...
ama son sözü olan bağırışı çok netti.
dışarıda görüşüceğiiiiz senleee!
aylardan mayıs ayıydı ve şampiyon olmuştum.
*sonrasında 9 ay 15 gün süren şampiyonluk kutlamaları yaptım nerde olduğumu ne yaptığımı bile bilmeden ama mutluydum, ta ki biri beni kafamdan tutup aydınlığa doğru götürene ve bana " ıkın ıkın, derin nefes al" diyene kadar.
*dışarıya gün ışığına çıkmıştım ve karşımda elleri kanlı, pıçaklı, beyaz önlüklü biri vardı. bana " dışarıda görüşürüz" demişti ve beni öldürecekti.
*silahsızdım, korkuyordum, göbek bağımla boğma planları yapıyordum. kıçımı tokatlamaya başladı ve ben
galatasaray kokan ilk nefesimi çektim ciğerlerime.
* benim bir fenerbahçe rekabeti ile başlayan kara komik ve absürd galatasaray hikayem böyle başladı.
3 milyon kardeşime kıydım ben galatasaray izlemek, galatasaraylı olmak ve galatasaraylı ölmek için.