galatasaray fenerbahçe derbisini izleyememek

• 1

  sanırım bugün 28 mart 2010 galatasaray fenerbahce maci'yla başıma gelecek olan hadise. olsun varsın kazanalım ben golleri bile görmiyeyim.
• 2

  bir ihtimal daha var oda radyodan dinlemekmi dersin..:)
• 3

  benim yaklaşık 5 senedir başıma gelen hadise. bugüne kadar toplamda belki 10'un üzerinde derbi vardır daha özetlerini bile izlemediğim. hatta şu anda evimde lig tv olmasına rağmen yine izleyemeyeceğim...
• 4

  eğer ıssız bir bölgede, bir başına tek bir hücrede değilsen, yoldaşların zafer nağralarını duyacaksındır gibime geliyor. nitekim 4 gol atacağız inşallah.
• 5

  eğer izlenemiyorsa radyo insanın içini acıtır.uefa'daki ilk panathinaikos maçında zin carla isimli yine 3. nesil yazar arkadaşımla radyodan dinlemeyi denemiştik ve maçı izleyememenin ne kadar acı olduğunu daha kötü şekilde hissettik. izleyememek herkesin başına gelebilecek üzücü bir durum ve olduğu gibi kabullenilmeli.
• 6

  bir kez benim de başıma geldi. tarihini tam hatırlamadığım ancak ikinci feldkamp dönemindeki türkiye kupası yarı final ilk maçında kadıköyde kıran kırana geçen bir maç olmuştu. 0-0 beraberlikle sonuçlanan maçın ilk devresinde soldan yardıran futbolcumuz** önündeki bomboş alanı kullanıp volkanla karşı karşıya kalmıştı. müsait pozisyonda topu volkana nişanlamasıyla öyle bir sinirlenip bağırdım ki başımda bir damarın patladığını hissettim. bu maç fazla bana diyerek arkadaşlarımın yanından ayrılıp evime döndüm.
• 7

  olsa olsa totemdir. yoksa kaçırılacak maç değildir.
• 8

  çok önemli durumlar haricinde olmaması gereken hadise.
• 9

  birkaç saat sonra başıma gelecek şey.
  
  şehirlerarası otobüste bir yandan radyodan maçı dinlerken diğer yandan da yarın ki sınav için notlarıma göz atacağım.
  
  eğer ki galatasarayım gol atarsa otobüstekilerin vay haline. anlaşılan bugün de herkesin garip bakışları üstümde olacak.
• 10

  vatani görevimi yaptığımdan mütevellit başıma gelecek hadisedir. ama bu canlı telefon bağlantısı ile maçı takip etmeme engel olamayacaktır. zor durum vesselam. allah biz izleyemeyenlerin yardımcısı olsun.*
• 11

  yaşayacağım durum. seyredebilme için alternatifler varken uğursuzluğuna inandığım için seyretmeyeceğim dayanabilirsem radyodan dinleyeceğim maçtır. çünkü ne zaman dışarda galatasaray maçı seyretsem kaybediyoruz ve bugün buna tahammülüm yok. o yüzden ben seyretmeyeyim yeter ki galatasaray kazansın...
• 12

  kimine göre totemdir. izlediği tüm derbileri kaybeden insanlar var.*
• 13

  hep bu olumsuz durumu düşünmekteyim.lakin bugüne kadar hiç başıma gelmedi ama şimdiden kara kara düşünüyorum,askere gittiğimde bu maçı izleyemeden nasıl duracağım diye.
• 14

  aylar önce para biriktirmeme, bonus almama, gideceğim temsilcilerle görüşmeme rağmen ben de sizdenim be dostlar. yaklaşık 1 haftadır bunu düşünmekten eridim. maç günü geldi çattı ve rahatladım. bundan sonra başka şey istemiyorum. siz maçı alın, bırakın ben 1 sene daha izleyemeyeyim. ayrıca durum hakkında (bkz: http://armaninpesindeyiz.blogspot.com/...t-sorunsal.html) adresinde uzun bir yazım da bulunmaktadır.
• 15

  süper kupa finalinde geldi sayılır başıma. aslında bir nevi kendi kendime yaptım bunu. ligtv'ye inat son 4 haftayı zaten izlemedim. son haftada netten takip ettim kalbimin dayandığınca. dışarıda izlemeye kalbim dayanmayacaktı çünkü.
• 16

  tarih 3 mayis 1989. hasta galatasarayli rahmetli babam, galatasaray asigi ben ve hasta fenerbahceli dayim. sanirim kupa maciydi. mac oncesi her minik taraftarin yasadigi travma gibi ben de dayimin '' gel oglum sana cikolata alayim para vereyim fenerbahceli ol'' demesinin magduru olmustum. tabii 8 yasinda bir cocuk icin kacinilmaz bir firsat gibi gorunsede galatasaray sevgisi agir basmisti. 8 yasinda olsam bile her mac sonrasi milliyet gazetesini alir, spor sayfasini acar galatasarayin maci ile alakali yazilanlari sikilmadan okurdum. spor studyosu basladigi zaman futbol hastasi olan komsumuzun evinde solugu alirdim. gece 1'e kadar oturur maclari izlerdim. hal boyle olunca pek tabii dayim beni fenerbahceli yapamamisti. mac basladi. ilk yari babam ve ben sarmas dolas maci izliyorduk. dile kolay fenerbahce karisisnda 3-0 ondeydik. ilk yari bitmisti. o an hissettigim duygu ve sevinci hala bugun bile hatirlayabiliyorum. ikinci yari basladi ve fenerbahcenin golleri ardi ardina gelmeye baslamisti. yemin ediyorum her fenerbahce ataginda kalbimin heyecandan atmasini unutamiyorum. ben hayatimda bu kadar heyecanlandigimi hatirlamiyorum. dusunun daha yasim 8. mac bittiginde 4-3 yenilmistik ve ben hungur hungur agliyordum. tabii bir yandan da dayimin beni sinir etmesine gogus germeye calisiyordum. iste dostlar ben o gunden bu yana derbi maclarini izleyemiyorum. 90 dakikalik macin belki sadece 20 dakikasini falan izleyebiliyorum. genelikle baska odaya gidip heyecanli kisimlari dinliyorum. siz bu duruma cocukluk travmasi diyebilirsiniz fakat ben buna galatasaray aski diyorum.