1
galatasaray sözlük genel kitlesinin dinamiklerine hakim olmadığı ekonomik unsur.
dinamiklerne hakim olmadığı derken muhasebeci taraftardan bahsetmiyorum. market fiyatlarına realistik bakmadığımızı söylüyorum. o parayı veremeyiz başka bir döngü, o para etmez başka bir döngü.
takımla kim anılırsa, adı geçerse anında o isim için bir fiyat belirliyoruz ve bu fiyat haricinde hiçbir fiyatı kabullenemiyoruz. ödemeleri ya da fiyatlandırmaları galatasaray dinarıyla yapıyoruz.
oysa futbol ekonomisi çok büyüdü. bundan yaklaşık bir kaç sezon evvel genel geçer kulüplerin ortalama bir transfer için bonservis gideri 2-3 milyonken şuan 4-5 milyon bantlarına geldi. herkesin kolaylıkla ödeyebildiği ve transferi tamamladığı ücretler. bizim paramızın olmaması bir oyuncuyu değersizleştirmez değerini aşağı indirmez.
coulibaly, moder, jozwiak vb. scout transferine eğilelim diyeni anlarım. ama bunların içinde de coulibaly bir şanstı. onun haricindeki hedeflerimizde yine 4-5 milyon bandına çıkan, yaklaşan transferler yaptı. kaldı ki her transfer sezonunda aynı potansiyelde kelepir oyuncuda bulamayanilirsiniz.
örneğin yıllar evvel 20-25 milyon eurolar süperstarların transfer enflasyonuydu. bugün bu rakam 180 milyon euroyla tavan bandında ki; yakın gelecekte daha da artacak.
irfan can elbet süper star oyuncu değil, ama gelişim çağındaki bir futbolcuda değil. olgunlaştı iyice oyun anlamında. artık oyun gelişiminden ziyade performans gelişimi izleyeceğiz irfan’da. yani irfan can’ı prime time da kullanmak üzere alıyorsun. üç sene evvel 2.5 a alınan adamı yıllık ücretlerini maliyetini vurunca hiç kar etmeden 4 milyona üstelik 2023’e kadar kontratı varken zararına satsınlar istiyoruz. böyle bir realist anlayış yok maalesef.
“asgari ücret almış biz niye para verelim daha fazla? malatya 45 bin’e almış yussuf’u.”
bir diğer açmazda bu. oyuncunun market değeri aynı kalacaksa kimse kar elde edemez. zarar eder hatta. malatya ‘nın 45 bin’e aldığı oyuncu o dönem potansiyelinin 5’te biriyle oynadığı için altyapıda beğenilmezken şuan kademesini 5’te 2 ya da 3’e çıkarmış ki isteniyor. muhtemelen 2 milyon’a bitecek bu iş. ilk transfer pazarlığı 3 ise o fiyat kırılacak. coulibaly ne kadardı? 1.9 milyon. ligimiz avrupa’da pek çok lige göre top seviye bir lig değil belki ama ekonomi, atmosfer büyüklüğü ve avrupa geçmişi etkisiyle iskandinav liglerine göre günümüzde daha ihtişamlı. bu sebepdendir ki oyuncularda kopenhag ve rosenborg yapmadıysa şayet düşünmeden bize katılıyorlar. yani scout ekibinin iskandinav yarım adasından 1.9 a milyona bulduğu afrikalı arkadaşa inanıyoruz, ama üzerinden yıl geçip enflasyonu artmasına rağmen aynı paraya bulduğu, görece daha büyük bir ligde genç yaşında iyi maç sayısı çıkaran afrikalı bir arkadaşa inanmıyoruz, bu parayı etmez diyoruz. üstelik irfana 9-10 vereceğimize o paraya 2-3 oyuncu alırız derken tam da o maliyete burun kıvırıyoruz.
ya kendimizi öldürüyoruz, ya da çok yukarıda görüyoruz. ama ligimizde gözümüzün önünde oynayan zeki, çağlar, cengiz gibi topçuları kaçırmaya nasıl hayıflandıysak bu arkadaşlarıda tüm dünyayı tarayan ama bunları isteyen teknik ekip varken kaçırmamız gerekiyor.
peşinen dipnot: ekonomik kurdan dem vuracak arkadaşlar, futbolun ana ekonomisi euro üzerine kuruludue. dolayısıyla bizim ekonomik kur başarısızlığımız futbol enflasyonunu etkilemez.
dinamiklerne hakim olmadığı derken muhasebeci taraftardan bahsetmiyorum. market fiyatlarına realistik bakmadığımızı söylüyorum. o parayı veremeyiz başka bir döngü, o para etmez başka bir döngü.
takımla kim anılırsa, adı geçerse anında o isim için bir fiyat belirliyoruz ve bu fiyat haricinde hiçbir fiyatı kabullenemiyoruz. ödemeleri ya da fiyatlandırmaları galatasaray dinarıyla yapıyoruz.
oysa futbol ekonomisi çok büyüdü. bundan yaklaşık bir kaç sezon evvel genel geçer kulüplerin ortalama bir transfer için bonservis gideri 2-3 milyonken şuan 4-5 milyon bantlarına geldi. herkesin kolaylıkla ödeyebildiği ve transferi tamamladığı ücretler. bizim paramızın olmaması bir oyuncuyu değersizleştirmez değerini aşağı indirmez.
coulibaly, moder, jozwiak vb. scout transferine eğilelim diyeni anlarım. ama bunların içinde de coulibaly bir şanstı. onun haricindeki hedeflerimizde yine 4-5 milyon bandına çıkan, yaklaşan transferler yaptı. kaldı ki her transfer sezonunda aynı potansiyelde kelepir oyuncuda bulamayanilirsiniz.
örneğin yıllar evvel 20-25 milyon eurolar süperstarların transfer enflasyonuydu. bugün bu rakam 180 milyon euroyla tavan bandında ki; yakın gelecekte daha da artacak.
irfan can elbet süper star oyuncu değil, ama gelişim çağındaki bir futbolcuda değil. olgunlaştı iyice oyun anlamında. artık oyun gelişiminden ziyade performans gelişimi izleyeceğiz irfan’da. yani irfan can’ı prime time da kullanmak üzere alıyorsun. üç sene evvel 2.5 a alınan adamı yıllık ücretlerini maliyetini vurunca hiç kar etmeden 4 milyona üstelik 2023’e kadar kontratı varken zararına satsınlar istiyoruz. böyle bir realist anlayış yok maalesef.
“asgari ücret almış biz niye para verelim daha fazla? malatya 45 bin’e almış yussuf’u.”
bir diğer açmazda bu. oyuncunun market değeri aynı kalacaksa kimse kar elde edemez. zarar eder hatta. malatya ‘nın 45 bin’e aldığı oyuncu o dönem potansiyelinin 5’te biriyle oynadığı için altyapıda beğenilmezken şuan kademesini 5’te 2 ya da 3’e çıkarmış ki isteniyor. muhtemelen 2 milyon’a bitecek bu iş. ilk transfer pazarlığı 3 ise o fiyat kırılacak. coulibaly ne kadardı? 1.9 milyon. ligimiz avrupa’da pek çok lige göre top seviye bir lig değil belki ama ekonomi, atmosfer büyüklüğü ve avrupa geçmişi etkisiyle iskandinav liglerine göre günümüzde daha ihtişamlı. bu sebepdendir ki oyuncularda kopenhag ve rosenborg yapmadıysa şayet düşünmeden bize katılıyorlar. yani scout ekibinin iskandinav yarım adasından 1.9 a milyona bulduğu afrikalı arkadaşa inanıyoruz, ama üzerinden yıl geçip enflasyonu artmasına rağmen aynı paraya bulduğu, görece daha büyük bir ligde genç yaşında iyi maç sayısı çıkaran afrikalı bir arkadaşa inanmıyoruz, bu parayı etmez diyoruz. üstelik irfana 9-10 vereceğimize o paraya 2-3 oyuncu alırız derken tam da o maliyete burun kıvırıyoruz.
ya kendimizi öldürüyoruz, ya da çok yukarıda görüyoruz. ama ligimizde gözümüzün önünde oynayan zeki, çağlar, cengiz gibi topçuları kaçırmaya nasıl hayıflandıysak bu arkadaşlarıda tüm dünyayı tarayan ama bunları isteyen teknik ekip varken kaçırmamız gerekiyor.
peşinen dipnot: ekonomik kurdan dem vuracak arkadaşlar, futbolun ana ekonomisi euro üzerine kuruludue. dolayısıyla bizim ekonomik kur başarısızlığımız futbol enflasyonunu etkilemez.
