iki ellerini birden havaya kaldırıp, sayı saymayı yeni yeni öğrenmeye başlamış çocukların şevkiyle, sağ ellerinin sağdan ilk dört parmağını bükerek,
karşısında ki galatasaraylı muhteremin zihninde şimşekler çaktırmak içgüdüsüyle, gözüne gözüne "6" işareti yaparken,
suratlarındaysa; eski türk filmlerinde ki "bizim bildiğimiz kızlardan olmayan kızların" baş belası olan tecavüzcü coşkun'un
avına yaklaşırken ki "pis pis sırıtışını" barındıran
ve beyin yaşları olsa olsa 10 yaşından gün alacak olan acınası insancıkların, "taraftarı" olduğu kulübümsü.
onlar, bizi 6-0 yenmelerini "çeşitli el hareketleriyle" ifade edebilirken, burda beyinimde bir soru işareti baş göstermektedir (bkz:
?)
biz uefa' mızı hangi "uzuvlarımızın hareketiyle" ifade edebiliceğiz?
bu durumda tıp çaresiz kalmakta ve "kupa" şeklinde bir "organ" üretmeninin tanrı'ya baş kaldırmak olduğunu yinelemektedir.
daha fazla "çarpılma" sınırlarını zorlamadan an itibariyle entryme "nokta" koymuş durumdayım
*