güzel bir atasözümüz var; fazla gurur popoya
* vurur diye.
kendisine hala kinli olanlar da bir zahmet şu 2013-2017 arası takımı bir değerlendirsin. ilk defa bu sezon başı gereksiz futbolcuları sepetleyip adam gibi kadro kurduk, fakat bu sefer de başına tudor denen bir vasıfsızı getirdik. daha doğrusu kovmayıp takımda tuttuk.
kendisi yokken şenol güneş'ler, abdullah avcı'lar adam olmuş. beş para etmez belediye takımı ve şerefli üçüncülük müptelası takım şampiyonluğa oynar hale gelmiş. aykut bile neredeyse yakaladı bizi.
3. döneminde aykut'un ve şenol'un takımlarını üst üste koyup çift vurup tek sayıyordu. avrupa karnesine zaten hiç girmiyorum.
ee daha ne halt yemeye macera arıyoruz ki. kendisi ölünce ne yapacağımızı sonra düşünürüz. bjk düşünüyor mu 65 yaşındaki şenol güneş ölürse biz nasıl hoca buluruz diye.
yok milli takım, sattı vs. diyenler de düşünsün. fatih terim'i o gün galatasaray'dan gönderenler şuan ne yapıyor? galatasaray'ın haline üzülüyorlar mı? üzülseler apar topar başkanlığı bırakıp giderler miydi? yada her seferinde tekrar başkan olacağının sinyalini verip sonradan hayal kırıklığına uğratırlar mıydı taraftarı?
başka galatasaray yok. amaç başarı, araç fatih terim. bunu iyi anlamak lazım.
ancak burada öyle yazılar okuyorum ki amaç: savunduğunuz düşünceniz araç: galatasaray. takım başarısız olmuş falan önemli değil yeterki siz haklı çıkın. o yüzden fatih terim'i istemeyiz, impara-tudor, bielsa-favre-blanc romantizmi ve kapanış.