304
vefatinin ardindan neredeyse 5 sene gecmis olmasina ragmen unutulmayandir, unutulmayacaktir. olumunun ertesi gunu mac vardi. kiminleydi, kac kac bitmisti, nasil oynadik hatirlamiyorum bile. mactan once belki de ali sami yen tarihinin en sessiz ve en hissedilerek yapilan saygi durusu yapildi. mac ucluyle baslamadi. cenaze evinde taziye kabul eder gibi tribundekiler oturdu ve yas tutu. o zamana kadar hissettigim sok, butun stadin hep beraber ayaga kalkarak soylemeye basladigi "olum varmis, korku varmis, bu dunyanin, sonu varmis' tezahuratiyla beraber yerini gercege ve uzuntuye birakti. 5 sene de gecse, 50 sene de gecse olumu hep icimizi acitacak ama sevenleri onu hic unutmayacak. tribunde onunla ayni sifatlari paylasanlar ise, o'nun mirasini yemeye devam edecekler.
