galatasaray özelinde, bir takımı ya da bir çift rengi çocukcasına seven herkesin hayatında çığır açan güzel insan. insanın içinden bir takım uğruna birşeyler yapmak gelir ama "yaparsam millet ne gözle bakar" diye kendini tutar ya. işte bu tarz birçok şeyi yaparak insanlara bu konuda cesaret veren, kendini ifade etme şansı tanıyan bir adamdı. böyle yazınca da tutarsız işler yapan, hafiften deli birini tarif eder gibi olduk; ayıp oldu rahmetliye. mesela kalkar
fahriye yen'i ziyarete giderdi. galatasaray'ı çocuk saflığında seven birçok insanın aklına gelirdi illa ki "kurucumuzun eşi, annemiz sayılır, gidip bir ziyaret etmek lazım" diye. büyük ihtimal vazgeçerdi "eş dost ne der" diyerek, ya da kendinden başka kimsenin öyle düşünmediğini zannederek kendine şüpheyle bakardı. işte bu ve bunun gibi birçok konuda insanlara yalnız olmadıklarını hissettirmiş, düşünürken "manyak mıyım lan ben" diye kestirip attıkları pek çok eylemin aslında ne kadar güzel sonuçları olabileceğini görmelerini sağlamıştır. sırf bu yüzden bile saygıyla anılmayı defalarca hakeden bir insandır.