37
hafızalara kazınmış catenaccio denen şey yüzünden belli bir zümre olarak yıllarca haksızlık ettiğimiz italya euro 2012'nin en pozitif futbolunu oynuyor ve bu maçta da bunu layıkıyla yaparak almanların makinesine resmen demirden bir çomak soktular. meğer sıkı savunma yapmak illa sıkıcı futbol oynamak anlamına gelmiyormuş, aslanlar gibi savunma yaparken öte yandan rakibi duman edecek hücum organizasyonları üretmek de mümkünmüş...
italya çok "anti" bir takım, dünya üzerindeki baba takımların hemen hemen tamamına ters gelebilecek bir tarzları var, sıkı savunma, beyin orta sahalar ve bitirici, affetmeyen golcüler... brezilya dışında dünya üzerinde tarihteki galibiyet sayısı olarak üstün olmadıkları büyük takım yok, saygı duydum ve sebebini bu maçta bir kez daha anladım.
karı gibi değil de "milli takımda oynar gibi" mücadele ediyor adamlar her şeyden önce, sert bir tarzları var. kaleci zaten dünya yıldızı, balotelli ise bilindik italyan hücum hattına resmen yeni bir soluk getirdi, korkunç bir adam gerçekten, tam konsantre bir balotelli yaş gibi avantajlarından da ötürü dünyanın en iyi birkaç forvetinden biridir bana göre ki bu maçta da harika iki gol atarak bunu kanıtladı.
almanya çok iyi ve de sevdiğim bir takım ama italya kadar "hardcore" değil, zaman zaman herhangi bir turnuva grubunda tüm puanları toplasalar da yenilme ihtimallerini doğuran sistem ve takımlar belli.
faroe adaları'nı dahi 2-1 yenmiş bir büyük takımdan korkacaksın arkadaş, ben işkillenirim şahsen... turnuva öncesinde trendleri falan çok iyi bilmiyorum tabi ama ilk maçtan beridir italya'daki ışığı gördüm ve bu açıdan mutluyum ve iki takımı da sevmeme rağmen kendilerini destekledim çünkü dünya üzerinde futbol katili ispanya'yı finalde yenebilecek tek takım vardı o da italya'dır...
yahu bir de anlamadığım bir bok var benim bilmiyorum bu teknik adamlık işleri bu kadar kolay mı ama, ulan koskoca löw'sün, almanya'ya hoca olmuşsun, yunanistan'a karşı olduğu gibi klose ve reus ile başlasana? kapalı ve güçlü bir savunmaya karşı gomez davarı ne yapsın tek başına? ya da podolski gibi bir sistem kanadı? hızlı adamlar lazım, adam eksiltebilecek, çevik ve buldu mu affetmeyecek golcüler lazım, hayret bir şey yahu, yunanistan'a karşı doğruyu bul, italya işin içine girince yine boktan saplantı, lanet olsun lan hepinize, bıktım birader bu takıntılı ilk on birci hocalardan...
van marwijk'in van persie takıntısı yüzünden huntelaar'a yazık olması, advocaat'ın kerzhakov ile bilinmeyen ilişkileri, löw ile gomez tandansı falan...
italya=mutlu eden futbol, bu maç bir kez daha gösterdi...
italya çok "anti" bir takım, dünya üzerindeki baba takımların hemen hemen tamamına ters gelebilecek bir tarzları var, sıkı savunma, beyin orta sahalar ve bitirici, affetmeyen golcüler... brezilya dışında dünya üzerinde tarihteki galibiyet sayısı olarak üstün olmadıkları büyük takım yok, saygı duydum ve sebebini bu maçta bir kez daha anladım.
karı gibi değil de "milli takımda oynar gibi" mücadele ediyor adamlar her şeyden önce, sert bir tarzları var. kaleci zaten dünya yıldızı, balotelli ise bilindik italyan hücum hattına resmen yeni bir soluk getirdi, korkunç bir adam gerçekten, tam konsantre bir balotelli yaş gibi avantajlarından da ötürü dünyanın en iyi birkaç forvetinden biridir bana göre ki bu maçta da harika iki gol atarak bunu kanıtladı.
almanya çok iyi ve de sevdiğim bir takım ama italya kadar "hardcore" değil, zaman zaman herhangi bir turnuva grubunda tüm puanları toplasalar da yenilme ihtimallerini doğuran sistem ve takımlar belli.
faroe adaları'nı dahi 2-1 yenmiş bir büyük takımdan korkacaksın arkadaş, ben işkillenirim şahsen... turnuva öncesinde trendleri falan çok iyi bilmiyorum tabi ama ilk maçtan beridir italya'daki ışığı gördüm ve bu açıdan mutluyum ve iki takımı da sevmeme rağmen kendilerini destekledim çünkü dünya üzerinde futbol katili ispanya'yı finalde yenebilecek tek takım vardı o da italya'dır...
yahu bir de anlamadığım bir bok var benim bilmiyorum bu teknik adamlık işleri bu kadar kolay mı ama, ulan koskoca löw'sün, almanya'ya hoca olmuşsun, yunanistan'a karşı olduğu gibi klose ve reus ile başlasana? kapalı ve güçlü bir savunmaya karşı gomez davarı ne yapsın tek başına? ya da podolski gibi bir sistem kanadı? hızlı adamlar lazım, adam eksiltebilecek, çevik ve buldu mu affetmeyecek golcüler lazım, hayret bir şey yahu, yunanistan'a karşı doğruyu bul, italya işin içine girince yine boktan saplantı, lanet olsun lan hepinize, bıktım birader bu takıntılı ilk on birci hocalardan...
van marwijk'in van persie takıntısı yüzünden huntelaar'a yazık olması, advocaat'ın kerzhakov ile bilinmeyen ilişkileri, löw ile gomez tandansı falan...
italya=mutlu eden futbol, bu maç bir kez daha gösterdi...
