272
öyle bir rüyadayız ki hala şampiyon olacak mıyız olamayacak mıyız diye tırnaklarımızı kemiriyoruz.
galatasaraylı bölünmüş inançlılar-inançsızlar diye.
fenerbahçeliler azizciler-genç fenerbahçeliler.
trabzonsporlular şuursuzlaşmış.
beşiktaş'ın ne yaptığını neye hizmet ettiğini anlamak imkansız.
küçük takımları ayrıştırdık, siz artık bizle değilsiniz, ne bok yerseniz yiyebilirsiniz diye.
futbolun güzel oyun olduğunu çoktan unuttuk. bizler de uyuduk boş ranzalarda. balık istifi gibiyiz. alt alta üst üsteyiz.
ülke siyaseti allaha emanet, ırkçılık kelimesini en az kullanan ve bunu hasıraltı eden bir ülkeyken en çok konuşan biz olduk. herkesin nutku tutulmuş.
illüzyon gösterilerinde kesin ip var diyenler bizken hiçbir şeye inanmıyorken şu an hipnoz edilip bu gösterinin bir parçası olduk.
şenol hoca güneydoğu olayları derken kimisi ne demek istedi bu deli dedi. günahım kadar sevmediğim adamlara acıdım bugün.
70lerdeki olayları, kardeşin kardeşi öldürdüğü olayları görenler bile tedirgin. hoşgörüsüzlük bizde her zaman vardı. her zaman dedikodu yaptık, hep bizden olmayanları hor gördük. porno sinemaları açıp tecavüzü ayıplarmış gibi yaptık, kadınlarımızı dövdük herkesi orospu diye yaftaladık. düzensizlik, çirkinlik hep vardı bizde. biz kendi kendimizi kandırdık yıllardır. yokmuş gibi davrandık. hep kafamızı boşluğa çevirdik, görmezden geldik.
ve hala, ısrarla aynısını yapıyoruz. yıllardır ülke gerçeği olarak dillendirilen şikeyi yeniden görmezden geldik. elimize fırsat geçmişken, deliller varken yine başımızı boşluğa çevirdik. süper final dediler, play off dediler allah belanızı versin dedik. ses çıkarmadık sadece söylendik.
ben isterdim ki galatasaray yönetimi bu ilk play off çıktı denildiğinde itiraz etsin hatta tehdit etsin. biz bu oyunda yokuz desin. izin vermeyeceğiz desin. ama sadece söylendik. söyleyeceklerimizi işin sonuna sakladık elimizde güç varken. neyi bekledik? mağdur olmayı mı? üzülerek söylüyorum. evet. sanırım mağdur olmayı bekledik. yazıklar olsun.
hepimizin ilk oyuncağı futbol topuyken, bu bizim oyunumuzken, oyuncağımızı elimizden almalarına müsaade ettik. galatasaraylı olarak ve bu oyuna aşık biri olarak söylüyorum bunları. hala bize verilecek en güzel hediye bir galatasaray bardağıyken veya forması, tshirtü her neyse, herhangi bir galatasaray ablemli bir şeyken, ben hala galatasaray formamla yatağın içinde debeleniyorken, küçükken çikolata karşılığında arkadaşlarımı galatasaraylı yapmaya çalışan ben şu an nefret ediyorum ülkemdeki futboldan, ülkemdeki çoğu ikiyüzlülükten nefret ettiğim gibi.
geçenlerde bir spor programında erman toroğlu cacık yaptı canlı yayında. düşünüyorum da şu zaman zarfı içinde yapılan en güzel yorumdu futbolumuz için. bize afiyet olsun. çok güzel yedik. eğlendik değil mi?
şampiyonluk için kaldı şunun şurasında bir hafta. kazanırız, kaybederiz belli olmaz.
büyük konuşmak için de tedirgin olmak için de sebep yok.
ben bu bir haftalık süreyi futboldan uzak geçirmeye çalışacağım. hiç izlemediğim filmlere, okumadığım kitaplara zaman ayıracağım. televizyona, internete bakmayacağım, sevdiklerimin tadını çıkaracağım belki cesaret edip kedi beslemeye bile başlarım ama tek bir kelime dahi futbol demeyeceğim.
siz de kendinizi biraz olsun seviyorsanız içinizde tutun çığlığınızı, heyecanınızı. futbolun içine sıçtık zaten. hepimiz oyuncağı, kuklası olduk bu düzenin. bari bi haftalığına soyutlayalım bu yalan dünyadan kendimizi.
umut ederim ilerde bu canım sözlük burada kalır, ben de eskiye özlem duyar bakarım burada neler yazmışız diye ve belki de bu entryi görüp derin bir oh çekerim allahım rüyaydı diye.
galatasaraylı bölünmüş inançlılar-inançsızlar diye.
fenerbahçeliler azizciler-genç fenerbahçeliler.
trabzonsporlular şuursuzlaşmış.
beşiktaş'ın ne yaptığını neye hizmet ettiğini anlamak imkansız.
küçük takımları ayrıştırdık, siz artık bizle değilsiniz, ne bok yerseniz yiyebilirsiniz diye.
futbolun güzel oyun olduğunu çoktan unuttuk. bizler de uyuduk boş ranzalarda. balık istifi gibiyiz. alt alta üst üsteyiz.
ülke siyaseti allaha emanet, ırkçılık kelimesini en az kullanan ve bunu hasıraltı eden bir ülkeyken en çok konuşan biz olduk. herkesin nutku tutulmuş.
illüzyon gösterilerinde kesin ip var diyenler bizken hiçbir şeye inanmıyorken şu an hipnoz edilip bu gösterinin bir parçası olduk.
şenol hoca güneydoğu olayları derken kimisi ne demek istedi bu deli dedi. günahım kadar sevmediğim adamlara acıdım bugün.
70lerdeki olayları, kardeşin kardeşi öldürdüğü olayları görenler bile tedirgin. hoşgörüsüzlük bizde her zaman vardı. her zaman dedikodu yaptık, hep bizden olmayanları hor gördük. porno sinemaları açıp tecavüzü ayıplarmış gibi yaptık, kadınlarımızı dövdük herkesi orospu diye yaftaladık. düzensizlik, çirkinlik hep vardı bizde. biz kendi kendimizi kandırdık yıllardır. yokmuş gibi davrandık. hep kafamızı boşluğa çevirdik, görmezden geldik.
ve hala, ısrarla aynısını yapıyoruz. yıllardır ülke gerçeği olarak dillendirilen şikeyi yeniden görmezden geldik. elimize fırsat geçmişken, deliller varken yine başımızı boşluğa çevirdik. süper final dediler, play off dediler allah belanızı versin dedik. ses çıkarmadık sadece söylendik.
ben isterdim ki galatasaray yönetimi bu ilk play off çıktı denildiğinde itiraz etsin hatta tehdit etsin. biz bu oyunda yokuz desin. izin vermeyeceğiz desin. ama sadece söylendik. söyleyeceklerimizi işin sonuna sakladık elimizde güç varken. neyi bekledik? mağdur olmayı mı? üzülerek söylüyorum. evet. sanırım mağdur olmayı bekledik. yazıklar olsun.
hepimizin ilk oyuncağı futbol topuyken, bu bizim oyunumuzken, oyuncağımızı elimizden almalarına müsaade ettik. galatasaraylı olarak ve bu oyuna aşık biri olarak söylüyorum bunları. hala bize verilecek en güzel hediye bir galatasaray bardağıyken veya forması, tshirtü her neyse, herhangi bir galatasaray ablemli bir şeyken, ben hala galatasaray formamla yatağın içinde debeleniyorken, küçükken çikolata karşılığında arkadaşlarımı galatasaraylı yapmaya çalışan ben şu an nefret ediyorum ülkemdeki futboldan, ülkemdeki çoğu ikiyüzlülükten nefret ettiğim gibi.
geçenlerde bir spor programında erman toroğlu cacık yaptı canlı yayında. düşünüyorum da şu zaman zarfı içinde yapılan en güzel yorumdu futbolumuz için. bize afiyet olsun. çok güzel yedik. eğlendik değil mi?
şampiyonluk için kaldı şunun şurasında bir hafta. kazanırız, kaybederiz belli olmaz.
büyük konuşmak için de tedirgin olmak için de sebep yok.
ben bu bir haftalık süreyi futboldan uzak geçirmeye çalışacağım. hiç izlemediğim filmlere, okumadığım kitaplara zaman ayıracağım. televizyona, internete bakmayacağım, sevdiklerimin tadını çıkaracağım belki cesaret edip kedi beslemeye bile başlarım ama tek bir kelime dahi futbol demeyeceğim.
siz de kendinizi biraz olsun seviyorsanız içinizde tutun çığlığınızı, heyecanınızı. futbolun içine sıçtık zaten. hepimiz oyuncağı, kuklası olduk bu düzenin. bari bi haftalığına soyutlayalım bu yalan dünyadan kendimizi.
umut ederim ilerde bu canım sözlük burada kalır, ben de eskiye özlem duyar bakarım burada neler yazmışız diye ve belki de bu entryi görüp derin bir oh çekerim allahım rüyaydı diye.
