lorik cana

aklıma geldikçe gittiğine üzüldüğüm eski futbolcumuzdur. çok sevmiştim ben onu yaa.. hatta kendisi için kosovalı bir arkadaşımdan arnavutça öğrenmeye bile başlamıştım. henüz galatasaraydayken facebooktan yazdığım mesajın başına "parshandetje"*yi kondurmuştum. ama öğrendiğim bir çok arnavutça cümleyi söyleyemeden gitti. şimdi kulağımda vega'dan "iz bırakanlar unutulmaz" çalıyor lorik.. belki kimilerine göre sen bu takımda öyle ahım şahım bir iz bırakmadın ama ben seni birlik beraberliğe en çok ihtiyaç duyduğumuz sezonda takım arkadaşlarını sahiplenmenle hatırlayacağım. kabus gibi geçen 2009-2010 sezonunun güzel taraflarından birisin.

mos galatasaray harro!