224
bu maçla ilgili konuşacak yazacak o kadar şey var ki. şampiyonluk yolunda psikolojik anlamda belki de en önemli virajı atlattık. hem de 33 dakikada 4 golle ikinci yarı rakibe top göstermeyerek. takımda formsuz oyuncuların açıklarını kapatacak kahramanlar çıkıyor. her maç farklı şekilde. elmander kötüyken baros sahne alabiliyor, melo kötüyken selçuk, baytar kötüyken riera. çok geriye dönmeden geçen seneyi hatırlıyorum da; hani şu piyango bana vurmasın, ben risk almayayım, hata yapan ben olmayayım zihniyetinden buralara geldiğimize inanmakta güçlük çekiyorum. benim için galibiyetten, 4 golden falan çok daha önemli bir şey bu. burada elbette fatih terim'e parantez açmak gerekiyor. kaybetmeye alışan takımı yenilmesi güç bir takım haline dönüştürmeyi başardı. hem de bu kadar kısa bir sürede. öyle ki ben 2-0 dan sonra bile maçın döneceğinden emindim. en kötü beraberlik dedim devre arasında.
maçla ilgili bence en önemli anektod şu; 2-0 mağlupken sağ kanattan köşe bayrağına yakın yerden ujfalusi ortalıyor, semih kaya topa vurmak için kendini atıyor. ve skor 2-1 e geliyor. zaten 50. dakikadaki bu golden sonra kazanacağımızı samsunlular bile anladı. korkusu yetti.
maçla ilgili bence en önemli anektod şu; 2-0 mağlupken sağ kanattan köşe bayrağına yakın yerden ujfalusi ortalıyor, semih kaya topa vurmak için kendini atıyor. ve skor 2-1 e geliyor. zaten 50. dakikadaki bu golden sonra kazanacağımızı samsunlular bile anladı. korkusu yetti.
