389
kurtuldum sanma harry kewell. lincoln'ün defterini dürenler seni sağ bırakacaklar öyle mi? başınıza kimin geldiğini öğrenemediniz daha demek. meira erken uzadı, adamı hiç sevmediğimden eğrisi doğrusuna geldi de sesimi çıkarmadım. ama şimdi eminimki meira, popescu'luk yapsaydı yine gazaba uğrayacaktı. misal linderoth iyi ki sakat oyanayamıyor, oynasa bile mehmet topal iyileşsin, hasan şaş biraz kilo versin, linderoth'un kellesini alırlar.
sıkı durun belki sıradaki maç, olmadı fenerbahçe maçından sonra kaleye orkun geçmesin, ben galatasaray'ı tanımıyorum diye yazı yazacağım. ümit karan, bara gitmeye ara versin, bir iki gol atsın, baros'a pas vermesinler o da atamasın bir kaç maç bakın armayı öpen baros'un başına ne işler gelecek. inanmayan hıncal uluç'un yazılarını okusunlar. hakan şükür'ün tek bacağı bile etmeyen baros'u bülent korkmaz değil, feriştahı gelse kurtaramaz.
hocası kimdi, fatih terim; onun için tek mecburi eğitim sistemi vardı. biat edecek, körü körüne takıma, armaya değil de hocaya bağlı kalacak futbolcularla beraber olmak. tugay olsan ne yazar, tolunay kafkas'ı oynatırım, tugay'da delikanlıdır kaçar gider kurtulurum. felsefe budur, fatih terim taklidi yapılacak. yap da kardeşim önce bir fatih terim'in çırağı ol, sonra taklidini yaparsın, ne öğrenmişsen onu uygularsın. fatih hoca ıslık çalmasını bilmiyor galiba, onun yüz, göz mimikleri var futbolcularla iletişim için. türkler kızılderili derlerde düşünürdüm, yakında dumanla anlaşan hoca görürsem şaşırmayacağım. kardeşlerim, diliniz, türkçeniz yokmu sizin, ne konuşuyorsunuz dili dışarda futbolcularla oyun esnasında. iyi kötü bende top oynadım, top oynarken aklına hiç bir şey gelmez adamın.
lincoln daha uzun süre meşgul edecek forumları, yorumları. ricam olacak bu konuda sevgili galatasaray taraftarından, sevmeyin tamam, gitti diye de sevinin ama küfür etmeyin futbolcuya. heleki bu yazıdır, kalıyor, silinmiyor, ısrarla küfür yazacaklar beni okumasın.
şimdi gelelim harry kewell'a. taraftarlar, hele lincoln'den sonra ona bağlılığının en büyük gösterisine hazırlanacaklar. şu an kimse kewell'dan şikayetçi değil. çünkü henüz kewell ben galatasaray'dan büyüğüm diye bir bok yemedi şımarık lincoln gibi! bülent korkmaz'a şaşırıyor, eskişehir maçında, takım mağlup, rakip 10 kişiyken sahadan çıkarken. o şaşırırken, bizde şaşırıyoruz. şaşırmak gerçeğe açılan bir kapıdır. şaşırmayan insanlara şaşırırım ben. alberto aynştayn'ın ağzı bir karış açık şaşıran resmi gelir gözümün önüne şaşırmayan birini gördüğümde. fatih terim milan'a giderken şaşırmamıştı, gelirken de. 6-0 yenildiğimiz maçtan sonra ''olur böyle şeyler futbolda'' demiş şaşırmamıştı. 100 senede bir oluyordu oysa.
bülent korkmaz, galatasaray'a hoca olduğuna şaşırmamış, beni şaşırtmıştı. kewell oyundan çıkarken şaşırmış, hoca şaşırmamıştı. ya o da lincoln gibi ''koç delimisin beni çıkarıp mehmet güven'i oyuna alıyorsun'' deseydi, yani kewell'de tıpkı galatasaray disiplinine muhalefet etseydi. bu sütunlarda şimdi lincoln'le beraber oz büyücüsü'de ana avrat küfür yiyecekti. kimse galatasaray'dan büyük olamaz, adnan polat ve bülent korkmaz'dan başka tabi.
biz mi, biz kimiz ki, çapulcuyuz hepimiz. ilkeli ve gönüllü bir birlikteliğin içindeyiz. her ne kadar bazen galatasaray'lı ilkelerini rencide etsekte adımız taraftar, galatasaray'lıyız. böyle derken, yazarken bile tüylerimiz diken diken oluyor. bizde bu sevda varken, tepemize çöreklenmiş kara bulutlar dağılmaz. saat kaç demekle, kadıköy finalinden bilet almakla büyük başkan olunmuyor.
bu günlerde milli maç heyecanı var. lafta heyecan, ben ne zaman gittiler, maç ne zaman, saat kaçta, hangi kanal veriyor, kimler oynayacak biliyorsam şerefsizim. futbola eski çocukluk alışkanlığımız yüzünden katlanıyorum. futbol şimdiki gibi olsa ve ben şimdiki bilincimde olsam stadyumun yanından geçmem. diyorlar ki, stadyumlar dolmuyor, niye dolsun kardeşim. bu kadar kirlenmiş oyunu bu kadar kirli insanlar oynuyor, temiz kalmak isteyenler daha ne kadar dayanacaklar.
koskoca galatasaray'da bir tek arda ve nöbetçi emre aşık'tan başka sevdiğimiz futbolcu yok. biz burada neyi tartışıyoruz. biz ancak bu koşullarda harry kewell'ın bülent korkmaz'a bir el kol hareketi yapıpta atılacakmı travmasıyla maçları takip ederiz. ya arda'mı?, yok artık, arda bu saatten sonra başkan'ı saha içinde dövse bile atamazlar.
canım çok sıkkın çocuklar, çooooook.
sıkı durun belki sıradaki maç, olmadı fenerbahçe maçından sonra kaleye orkun geçmesin, ben galatasaray'ı tanımıyorum diye yazı yazacağım. ümit karan, bara gitmeye ara versin, bir iki gol atsın, baros'a pas vermesinler o da atamasın bir kaç maç bakın armayı öpen baros'un başına ne işler gelecek. inanmayan hıncal uluç'un yazılarını okusunlar. hakan şükür'ün tek bacağı bile etmeyen baros'u bülent korkmaz değil, feriştahı gelse kurtaramaz.
hocası kimdi, fatih terim; onun için tek mecburi eğitim sistemi vardı. biat edecek, körü körüne takıma, armaya değil de hocaya bağlı kalacak futbolcularla beraber olmak. tugay olsan ne yazar, tolunay kafkas'ı oynatırım, tugay'da delikanlıdır kaçar gider kurtulurum. felsefe budur, fatih terim taklidi yapılacak. yap da kardeşim önce bir fatih terim'in çırağı ol, sonra taklidini yaparsın, ne öğrenmişsen onu uygularsın. fatih hoca ıslık çalmasını bilmiyor galiba, onun yüz, göz mimikleri var futbolcularla iletişim için. türkler kızılderili derlerde düşünürdüm, yakında dumanla anlaşan hoca görürsem şaşırmayacağım. kardeşlerim, diliniz, türkçeniz yokmu sizin, ne konuşuyorsunuz dili dışarda futbolcularla oyun esnasında. iyi kötü bende top oynadım, top oynarken aklına hiç bir şey gelmez adamın.
lincoln daha uzun süre meşgul edecek forumları, yorumları. ricam olacak bu konuda sevgili galatasaray taraftarından, sevmeyin tamam, gitti diye de sevinin ama küfür etmeyin futbolcuya. heleki bu yazıdır, kalıyor, silinmiyor, ısrarla küfür yazacaklar beni okumasın.
şimdi gelelim harry kewell'a. taraftarlar, hele lincoln'den sonra ona bağlılığının en büyük gösterisine hazırlanacaklar. şu an kimse kewell'dan şikayetçi değil. çünkü henüz kewell ben galatasaray'dan büyüğüm diye bir bok yemedi şımarık lincoln gibi! bülent korkmaz'a şaşırıyor, eskişehir maçında, takım mağlup, rakip 10 kişiyken sahadan çıkarken. o şaşırırken, bizde şaşırıyoruz. şaşırmak gerçeğe açılan bir kapıdır. şaşırmayan insanlara şaşırırım ben. alberto aynştayn'ın ağzı bir karış açık şaşıran resmi gelir gözümün önüne şaşırmayan birini gördüğümde. fatih terim milan'a giderken şaşırmamıştı, gelirken de. 6-0 yenildiğimiz maçtan sonra ''olur böyle şeyler futbolda'' demiş şaşırmamıştı. 100 senede bir oluyordu oysa.
bülent korkmaz, galatasaray'a hoca olduğuna şaşırmamış, beni şaşırtmıştı. kewell oyundan çıkarken şaşırmış, hoca şaşırmamıştı. ya o da lincoln gibi ''koç delimisin beni çıkarıp mehmet güven'i oyuna alıyorsun'' deseydi, yani kewell'de tıpkı galatasaray disiplinine muhalefet etseydi. bu sütunlarda şimdi lincoln'le beraber oz büyücüsü'de ana avrat küfür yiyecekti. kimse galatasaray'dan büyük olamaz, adnan polat ve bülent korkmaz'dan başka tabi.
biz mi, biz kimiz ki, çapulcuyuz hepimiz. ilkeli ve gönüllü bir birlikteliğin içindeyiz. her ne kadar bazen galatasaray'lı ilkelerini rencide etsekte adımız taraftar, galatasaray'lıyız. böyle derken, yazarken bile tüylerimiz diken diken oluyor. bizde bu sevda varken, tepemize çöreklenmiş kara bulutlar dağılmaz. saat kaç demekle, kadıköy finalinden bilet almakla büyük başkan olunmuyor.
bu günlerde milli maç heyecanı var. lafta heyecan, ben ne zaman gittiler, maç ne zaman, saat kaçta, hangi kanal veriyor, kimler oynayacak biliyorsam şerefsizim. futbola eski çocukluk alışkanlığımız yüzünden katlanıyorum. futbol şimdiki gibi olsa ve ben şimdiki bilincimde olsam stadyumun yanından geçmem. diyorlar ki, stadyumlar dolmuyor, niye dolsun kardeşim. bu kadar kirlenmiş oyunu bu kadar kirli insanlar oynuyor, temiz kalmak isteyenler daha ne kadar dayanacaklar.
koskoca galatasaray'da bir tek arda ve nöbetçi emre aşık'tan başka sevdiğimiz futbolcu yok. biz burada neyi tartışıyoruz. biz ancak bu koşullarda harry kewell'ın bülent korkmaz'a bir el kol hareketi yapıpta atılacakmı travmasıyla maçları takip ederiz. ya arda'mı?, yok artık, arda bu saatten sonra başkan'ı saha içinde dövse bile atamazlar.
canım çok sıkkın çocuklar, çooooook.
