775
yılların birikimi vardı içimde sözlük. dün akşam kız arkadaşımın yanında olmam gereken bir durum baş gösterdiğinde maçı izleyemeyecek olmama sevinmedim desem yalan olur. çünkü artık kalbim kaldırmıyordu. ama birinci ve ikinci gol haberlerini aldıktan ve kız arkadaşımı evine bıraktıktan sonra cep telefonumdan radyoyu açtım. o sırada dakikalar 51'i gösteriyordu. öyle ki yağan yağmurda eve kadar yürüdüm. maçı tek başıma dinleyebilmek ve herkesten uzak olmak için. melo üçüncü golü attığında beni dışarıdan gören biri deli sanırdı sanırım. yolda yürürken kendi kendime yaptığım hareketler normal bir insandan beklenecek türden değildi çünkü. çok mutlu bir akşam geçirdim dün çok şükür. imparatorumuza, aslan parçası elmander özelinde tüm diğer parçalı yüreklilere böyle bir gece yaşattıkları için teşekkür ederim.
