objektif olacağım diye takımını her ortamda ezdiren taraftar

yaşı itibarıyla kanı kaynarken rakip takım taraftarı ile çok kavga etmiş, ama bir yere varamayacağını görüp kendisini bu konularda terbiye edebilmiş taraftardır, ben mesela. "objektif taraftarlık" bu başlık altında tartışıldığı için buraya yazıyorum, yoksa galatasaray'ı ezmeye çalışan adamlara ağzının payını her zaman veririm, vermişimdir. kendimi kaybedip çok kalbini kırdığım fenerli, beşiktaşlı arkadaşlarım olmuştur. üzülerek ve değmeyeceğini düşünerek sonradan bu huyumdan vazgeçtim. şimdi benim o yaşlarda yaşadığım yoğun taraftarlık duygularının nasıl insanın gözünü kararttığını görüp ibret alıyorum açıkçası. o gözü kararan arkadaşlara bir bakıyorum da, onlar gevşektirler mesela, ya da entel görünmeye çalışıp dantel görüntü verirler, çakmadırlar. bu adamları artık sevmediğim, sevemeyeceğimi anlamak beni derinden üzdü. evladım olsa sevmem, kızım olsa vermem mesela bunlara. 16 senelik galatasaraylı olmana rağmen üstün zekalılar tarafından gerçek kimliğin bilinmediği halde "fenerli" ilan edilmek inanılmaz bir küfür etme isteği oluşturur insanda. objektifliğe sövenlerin en nefret ettiğim insan tipi olduğunu söylemiş miydim? yanıma gelip iş istese bu tipler, taraftarlık konusunda subjektif olduğunu öğrendiğim gün kapının önüne koyarım mesela bunu.

evet gençler, sövmeye devam!

u mad?